YANIMDA KAL LGBT

9.BÖLÜM : MUTLULUK VEREN AŞIRI YAKINLIKLAR

9.BÖLÜM : MUTLULUK VEREN AŞIRI YAKINLIKLAR(  PART 1 )

Doktorun onayıyla hastaneden çıkıp eve gitmek için bir taksiye bindik. Bu sıra da Melek de yanımızdaydı ve fazlasıyla mahçup olduğunu görebiliyordum. Bu kadar hassas olup onu bu hale getirdiğim için kötü hissediyorum.
Bugün ' her şerde bir hayır vardır ' sözünün gerçek hayattaki karşılığını görmüştüm. Kendimi yorgunluk dışında gayet sağlıklı hissediyordum ve Alçin ile çok iyiydik. Daha da iyi olmayı istiyordum , daha yakın olmayı. Bunun olacağına emindim. Çünkü sonunda rahatça davranabilmek için Alçin'den yüz bulmuştum resmen. Açıkçası ona yapışmayı düşünüyordum. Ha birde bu bayılma olayını katarak o sinsi Selin'den uzak durması sağlamakta gelecek planlarım arasındaydı.  Kız aklıma geldikçe kötü oluyordum her halt onun yüzünden oluyordu sanki.

Taksiden inip eve girdik. Melek ve Alçin bu sırada etrafımda pervane oluyordu hatta Alçin ayakkabımı çıkarmak için önümde eğilmişti bile. Ne yalan söyleyeyim ki bu durum fazlasıyla hoşuma gidiyordu.

" Alçin gerek yok ayakkabımı kendim çıkarabilirim. "

Tabi ki Alçin izin vermedi zaten benimki de lafta eğilmedim bile.

Ay çok zevk alıyorum . Çok !

Salona geçtiğimiz de kızlara biraz uyumak istediğimi söyleyip odama geçtim. Burada yalan ya da naz yok gerçekten yorgun hissediyorum.

Gidip en azından birkaç saat uyumak için gözlerimi kapattım.

Saatler sonunda uyanmamı sağlayan şey saçlarımın arasında gezen parmaklardı. Gözlerimi açtıktan sonra daha çok uyutmak ve mayıştırmak için etki yapıyorlardı sanki.

Hey hey hey ! Alçin saçlarımı okşuyor.
Daha önceden bayılma gerekiyordu. Kesinlikle bu kadar geç kalmamalıydım. Tamam nankörlük etmiyorum Alçin bana karşı hep iyiydi ama bu yakınlığı bir türlü sağlayamamıştık. Ve ben şuan gerçekten bu eve ait olduğumu ve onun kalbinde sarsılmaz bir konum da olduğumu anlamıyordum. Ve bu tahmin edemeyeceğiniz kadar rahatlatıcı bir histi.

" Hadi bakalım birşeyler ye. Sonra istersen tekrar uyursun. "

Gülümseyerek cevap verdim.

" Tamam."

" Giyinmene yardım edeyim mi ? "

Ne giyinmesi ?
Akıl karışıklığıyla üzerime baktığım da gördüğüm şey beni fazlasıyla utandırmıştı. Ne ara kıyafetlerimi çıkarıp iç çamaşırlarıyla uyudum ki !!

" Ha-hayır ben giyerim. "

Kekelemem ile Alçin kahkaha atması bir oldu. Onu kolay kolay kahkaha atarken göremezsiniz genelde sadece gülümser hatta çoğu zaman onu bile yapmaz.

Gerçekten abartmıyorum bir yıldır aynı evde yaşadığım kızın ilk defa kahkaha attığını görüyorum.

Harika görünüyor. Eh onun gibi bir kız ne yapsa harika görünür zaten. Kendi iç sesime omuzlarımı silkerken Alçin'in hala burada olduğunu unutmuş gibiyim. Gerçekten unutmuşum , neden bir anda bu kadar sersemleştim ben ?

Son kez bana gülüp odadan çıktığın da hemen giyindim ve mutfağa geçtim. Melek hala aynı bakışları atıyordu ve ben artık dayanamıyordum bu duruma.

Masa da yerime oturmadan Melek'e sarıldım. Ve kulağına gayet iyi olduğumu kendi suçlu hissetmesinin gereksiz olduğunu fısıldadım.

O da karşılık olarak bana sıkıca sarıldı.

Huzurlu ve şen şakrak bir akşam yemeğinden sonra - ki hasta olduğum gerekçesiyle bulaşığa karışmamıştım ve bu ekstra huzur anlamına geliyordu - güzel bir film izledik.

Herşey gayet iyiydi. Alçin olduktan sonra kötü olması da mümkün değildi ya zaten.