YANIMDA KAL LGBT

6.BÖLÜM : SELİN GÜVENİLİR Mİ ?

BÖLÜM 5 : SELİN GÜVENİLİR Mİ ?

Okulda dersler bitince bahçe kapısında hep birlikte buluştuk. Yollarımız ayrılana kadar evlerimize hep birlikte yürürdük. Okulun bahçe kapısına geldiğimizde Melek hariç herkes buradaydı. Beş dakika geçmeden Melek gelince Zeliha konuştu ;

"Hadi bakalım. Okul bittiğine göre nereye gidelim ?"

Sonra Alçin'e bakarak konuşmaya devam etti.

"Alçin sende geliyorsun değil mi ?"

Alçin başını eğmiş yere bakıyordu. Cevap vermeye niyeti yok gibiydi. Zaten Melek , hemen Zeliha'nın sorusuna cevap verdi.

"Evet tabiki geliyoruz. "

Kocaman gülümsemesiyle konuşurken bir elini de Alçin'in omzuna atmış ve onu hafifçe kendine çekmişti. Sonra Alçin de başını kaldırıp gidelim hareketi yaptı. Yürürken nereye gidip , ne yapacağımızı düşünüyorduk. Daha doğrusu üç kişi hariç herkes bunu düşünüyordu. Alçin, Melek ve ben.
Melek ve Alçin fısır fısır birşeyler konuşuyordu. Alçin hâlâ Melek'in kolunun altındaydı. Bu hiç normal değildi. Alçin hep benim dibimde olurdu.
Onlar biraz arkadan geliyordu. Bende onlara baktığım için gerideydim. Ama onların yanında değildim. Önünüzde ki arkadaş grubumuza daha yakındım. Koluma sürtünen kolu hissedince yana döndüm. Zeliha koluyla kolumu dürtüyordu hatta hafif hafif ittiriyordu.

"Neye bakıyorsun kıskanç kedi ? Alçin'in ilgisinden bunaldın sanıyordum. Şimdi elinden oyuncağı alınmış çocuklar gibi Melek'e bakıyorsun. "

"Saçmalama. Ne alakası var ! Ayrıca Melek'i neden kıskanayım. "

"Bence de kıskanmaman senin için iyi olur. Alçin'i sinirlendirmek istemezsin. Sonuçta senden önce Melek vardı. "

Bunu dedikten sonra Elif'in koluna girerek diğeriyle tartışmaya devam etti. Tekrar arkamı dönüp Alçin ve Melek'e baktım. Şimdide başlarını birbirine yaslamış yürüyorlardı. Bu gerçekten çok tuhaftı. Alçin'in emin yanında olup kolunu omzuna atmalıydı. Okuldan çıktığımızdan beri yüzüme bile bakmamıştı. Boşverip arkadaşların yanına gittim ve Zeliha'nın koluna girerek tartışmaya dahil oldum. Bir kafeye gitmeye karar verdik. Gideceğimiz yere yönelirken arkaya baktım. Alçin ile Melek bizi takip ediyorlardı ama artık Melek kolunu Alçin'in omzundan indirmişti. Nedenini anlamasamda bu beni biraz rahatlatmıştı. Hâlâ onlara bakarken Elif'in kulağıma fısıldadığı şey iyice canımı sıkmıştı.

"Pabucun dama atıldı. "

***************************

Beş dakikalık kısa yürüyüşün ardından kafeye vardık. Herkes koltuklara oturduktan sonra ancak Alçin ve Melek gelebilmişti. Onlar kapıdan girdiği an bütün bakışların hedefi olmuşlardı. Nerdeyse bütün başlar onlara dönmüştü. Kızların çoğunun umurunda değildi kalanlar da masalarında ki erkeğin başka kıza bakmasından rahatsızlık ve kıskançlık duyuyordu. Erkekler ise hayranlıkla bakıyordu. Normal olarak. Çünkü Melek ve Alçin cidden güzel kızlardı. Alçin sarışın , dolgun dudaklı ve alımlı biriydi. Melek ise beyaz teni , parlayan kahverengi saçları ile cennetten gelmiş gibiydi. Bakışlar Alçin'in umurunda değildi hâlâ yere bakıyordu. Melek ise her zaman karşılaştığı bu ilgiden memnundu , yüzünde parlak bir gülümseme vardı.

Herkes Alçin'in yanıma oturmasına alışkın olduğu yanımda ki bir sandalye boş bırakılmıştı. Bu beni rahatlatmıştı en azından Alçin yanımda oturacaktı. İkisi masaya yürürken Melek bir anda yanımda ki sandalyeyi çekip oturdu. Ona gözlerimi şokla açmış bir şekilde bakıyordum. Bu kız ne yapmaya çalışıyordu ? Alçin'e baktığımda birkaç saniye Melek'in oturduğu yere bakıp boş olan sandalyeye oturdu. Melih'in yanına.

Herkes siparişini vermiş yiyip içerken diğer yandanda muhabbet ediyorlardı. Alçin konuşa herkese bakıp dinlediğini gösteriyor , herkesin kahkaha atacağı kadar komik birşey olduğunda hafifçe gülümsüyordu. Herşey normal görünüyordu. Masada ki herkesin keyfi yerindeydi. Ben hariç. Çünkü Alçin bugün bir tuhaftı. O salak kızı -Selin'i - şikayet ettiğimde sinirlenmediği yetmiyor gibi gün boyu bana tek kelime etmemiş yüzüme bakmamıştı. Sanki şey gibiydi ... Beni gözden çıkarmış gibiydi. Bu saçmaydı , kuruntu yaptığımı ​biliyordum. Alçin beni ilk gördüğü gün hayatına kabul etmişti , bırakmazdı beni. Değil mi ?

Muhabbet bitince herkes evlerine dağıldı. Melek hariç. O da bizimle geldi. Bu akşam bizde kalmak istiyormuş. Sessizce eve yürüyorduk. Melek çok mutlu görünüyordu. Aşık olunası güzel bir gülümseme ile sokaklara göz gezdiriyordu. Sokaklar güzel değildi , komik hiç değildi. Mutlu olmasının bir nedeni vardı elbet ama ben bu nedeni anlayamamıştım.

Eve gelince yorulduğumu söyleyip odaya girdim. Üzerimi değiştirdim. Aslında yorgun değildim uykum da yoktu. Sadece canım sıkkındı.

Odada müzik dinleyip kitap okumaya karar verdim. Kendime içecek alma için mutfağa gittim. Canımın çektiklerini alıp geri dönerken oturma salonuna baktım. Kimse yoktu. Normalde Melek ve Alçin burada vakti geçirirdi. Salondan balkona açılan kapıdan girdim ama balkonda da yoklardı. Elimdekileri odama bıraktıktan sonra çıktım ve Alçin'in odasının önüne geldim. Kapıya yaklaşıp kulağımı dayadım. Tamam kabul ediyorum bu yanlış ve ayıp bir hareket , falan fıstık. Ne yapabilirim ki ! Bir işler dönüyor.

Ya Alçin benden sıkılıp evinden atmayı düşünüyorsa ! Yok daha neler benim Alçin'im öyle şeyler yapmaz. Kıyamaz ki bana.

İçimden gelen sesleri susturup odadan birşeyler duymaya çalıştım. O kadar kısık sesle konuşurdu ki sadece birkaç cümleyi tam seçebilmiştim. Sesler kesilince oturduğum yerden kalkarak kızla kendi odama doğru koşmaya başladım. Duyduğum şeyler ise şunlardı :

- Sakin ol Alçin. Halledeceğiz. Sandığın kadar zor değil. Selin'e güvenebileceğimizi biliyoruz ...

Başka birşey duymamıştım. O Selin denen gerizekalı ile ne alakaları vardı ki ???