GÜVENMİYORUM🍁

●BEKLENMEYEN ACI●

Baran'ın "BABAMMM" diye haykırışlarının ardından sanki az önce bağıran o değilmiş gibi sakin bir sesle ;

"Neden gittin babamm...Sen benim kahramanımdın hani.Kahramanlar ölür mü hiç!!Ama sen öldün sen yoksun babamm"
deyip kömür siyahi gözlerinden gelen yaşlarla tüm cenazedeki arkadaşları, akrabaları, annesi ve nişanlısı tuğçeninde onunla ağlaması bir oldu.Baran siyah saçları, uzuun boylu, yapılı, siyah gözlü, dudakları kalp şeklini andıran, 22 yaşında, ortama girdiğinde tüm dikatleri üstüne çekebilecek kadar çekici ve yakışıklıydı.Bunların dışında korumacı tavırları,karakterinin güzel ve güçlülüğü bakımından bir sürü insanın kalbinde ve beyninde yer etmişti.Fakat amansız bir olay yüzünden tüm hayatı birden karanlığa dönmüştü.Babası ile abi kardeş denicek kadar yakın olan bir çocuktu.Ama bir gün babasının tek yanlışıyla evlerine haciz geldi.Tüm mallarını kaybettiler.Sadece bu olsa Baran bu karanlığa girmicekti ama haciz gelir gelmez babası yaşadığı şok nedeniyle aniden kalp krizi geçirdi.Babası kahramanı olarak gören Barana bu acı ciğer yanması bile değil artık hayatta amaçsız kaldığını hissettirdi.Çünkü babasını her zaman mutlu edip öyle görmek en büyük hayaliydi.Ama bunu yaparken hayalinin baş kahramanı vefat etti.İçinde kendine bir ton şey yapmak bir an önce bu dünyadan gidip babasına kavuşmak istedi.Ama yapamazdı bu sadece düşünce olarak kaldı.Babasının öldüğü gün o da yaşamak zorunda bırakıldı.Çünkü hayatında babası kadar değer verdiği birde melek gibi annesi vardı.Annesi Elif Hanım esmer, yeşil gözlü, türbanlı, minicik boyu olan tatlı bir bayandı.Babası en çokta annesinde o yeşilim gözlere aşık olmuştu.Ama şuan ikiside ayrı durumdalar.Biri mezarda biri mezarın başında...Dokunamıyor, yanyana olamıyorlar...Ama Ahmet Bey ve eşi Elif Hanım biribirlerini o kadar sevmişler ve saymışlardıki bu ölüm onları sadece bedenen ayırmıştı kalben ve ruhen hep birlerdi zaten.Anneside oğlu Baran gibi o gün içinde defalarca ölmek istemiş ama oğlu için bunu yapamamıştı.Onunkide oğlu gibi sadece düşüncelerde olan intiharlardı.Babası için gözyaşı döken Baran herkesin acısını iki kat arttırmıştı.Çünkü artık babasızdı.Bir kolu yoktu artık.Öylece kalmış ağlarken yanına en yakın arkadaşı Emir geldi.Emir sarışın yeşil gözlü, yapılı, uzun boylu yakışıklı ve çekiciydi.Her zaman bir sorunu olduğunda Baran' ın tek sığındığı ve herkesten çok güvenip sevdiği "kardeşim" dediği adamdı.Omzunu yaslayabileceği adamdı.Emir Baran'ı sakinleştirmek yerine ona sarılıp ağlamayı tercih etti.Biraz sonra Ahmet Bey'in gömülme vakti gelmişti.Annesi son kez tabuta sarılıp belki sayamacağınız kadar gözyaşı döküp ağladı.Ve ardından yanındaki oğlunun elini sıkıca tutarak:
-Merak etme hayatım!Oğlumuz bana emanet!Biz sadece sana kavuşacağımız günü beklicez"
dedi.Etrafı bir sessizlik ve acı bürürken Baran şişen gözleriyle annesine baktı, onun gözyaşlarını silip omzunu ovdu.İkisinin saniyelik o bakışları o kadar çok şey anlattıki.O bakışlar birbirine ve Ahmet Bey'e verdiği milyonlarca güzel sözleri kapsıyordu.Ardından tabuttan Ahmet Bey toprağa koyuldu.Son veda yapıldı.Toprak atılacaktı.Baran küreği aldı ve ilk toprağı gözyaşlarıyla attı.İç sesi, kalbi hatta beyni neler olduğunu anlamasada gözleri görüyordu.Artık babası yoktu.Zor olucak ama insan bu ya bunada alışılır.Gömüldükten sonra herkes tek tek başsağlığı dileyip oradan ayrıldı.Annesi bitkin düştüğünden Baran teyzesine:
-Teyze annemi götürür müsün? Ben gelicem.
dedi.Teyzesi eniştesiyle Elif Hanımı arabaya bindirip gittiler.Mezarlıkta sadece Emir, Baran ve nişanlısı Tuğçe kalmıştı.Tuğçe alımlı esmer bir kızdı. 1 yıla yakın Baranla nişanlıydılar.Öncesinde lise aşıklarıydı.Ama nişanlari bir yıllıktı sadece.Tuğçe bu ölüme çok üzülmüş Baran'ın yanındaydı ama sanki odaya ait değilmiş orda olmak istemezmişcesineydi.Emir Tuğçedeki bir gündeki değişimi hissetmişti.Bir şey olacağına emindi ama bunu şuan Baran 'a anlatıp kuruntu ettirmenin anlamı yoktumHer zamam her türlü anında Baran'ın yanında olan Tuğçe bugün garipçe başsağlığı dileyip gidecekken Baran elinden tutup "Gitme Kal sana ihtiyacım var"dedi.