The Exile

Chapter 4: Last Precious Moments (part 2)

Last night was the most unforgettable night for me. Thanks to my extraordinary best friend, Xyrielle. I enjoyed watching the stars shining at the sky and the moon that's keep on smiling at us until we fell asleep.
Hindi ko malilimutan ang gabing yon na kasama ko ang kaibigan ko. She may be a witchy bitch, but she has a wonderful heart... Kahit hindi halata.
Tomorrow, we're going on a vacation. Family time!  Mags-swimming kami sa dagat! Oh yeah... Ready kaya yung beach body ko? Argh! The monster inside my tummy keeps on growling for food!

May narinig akong mahinang katok sa pintuan at agad akong lumapit doon para pag buksan kung sino man iyon.
"Oh? Keila?..." Natigilan ako nang bigla niya akong yakapin. Umupo ako para magkapantay kami at niyakap ko rin siya, "Ate Riven..." Kumalas siya sa pag yakap at humarap sa akin, "Ano yon?" Tanong ko sakaniya. Hmm, kailangan siguro nito ng Chocolate or Candy mula sakin kaya ang sweet-sweet niya. Hinawakan niya ang kamay ko and she lead the way to my bed. Umupo kaming pareho at lumingon ako sakaniya.

Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin ulit... "K-keila? Okay-okay.. Ilang chocolate gusto mo? Anong candy? Meron ako do'n sa ref." Pabiro kong sambit. Pero hinigpitan niya ang pag yakap sakin, "I don't want chocolates, nor candies..." Malungkot na wika nito. Kumalas ako sa pagyakap at hinarap siya, "Then, what do you want, baby?" Tanong ko sakaniya. Lumukot ang mukha niya at yumuko.

"I want you to be healthy, so that you'll never get sick." Napangiti ako sa sinabing iyon ni Keila. Inangat ko ang ulo niya and i pinched her nose, "Ikaw talaga... Sure, for you, Keila," ngumiti naman siya at hinawakan ang kamay ko, "Tinakot mo po ako no'n eh." Wika pa nito and nag pout pa! Gawd, she's so cute!!! "Hey! I'm sorry okay? Pinaparusahan mo ba ako sa pamamagitan ng pagpapa-cute mo? Okay, okay hehe. I give up, ikaw na cute!" Inangat ko pa ang magkabila kong kamay nang para bang suko na. Hindi naman na siya sumagot pa kundi niyakap na lang ulit ako. For the nth time! Sobra-sobra na ata yung hugs na natanggap ko mula sa cutie na 'to ah? It's calming and warming hug. How i wish na sana araw araw akong makatanggap ng ganitong yakap.

                              ~•~•~•~•~•~

Tinutulungan kong mag lagay ng mga gamit sa likod ng van si Kuya Karlo, habang si Keila naman ay naka-pwesto na sa tabi ng Driver's seat. Si Uncle Joe naman ay naka-tayo sa tapat ng pintuan habang may kausap sa cellphone.

"Okay na ba lahat? May mga kailangang gamit pa ba sa loob?" Tanong ni Kuya Karlo habang inaayos ang mga posisyon ng mga gamit. "Ah, wala na. Huli na yung dinala ko kanina." Sagot ko naman. "Sige, tawagin ko lang si Dad." Tumango na lang ako. Nag lakad siya papunta sa direksyon ni Uncle Joe, pero nang malapit na siya, ay lumingon siya sa van... Kay Keila. Nag hand gesture siya ng 'quiet' napa-kunot ang noo ko at lumingon rin ako kay Keila na nag thumbs up at nag wink sa kuya niya. Binalingan ko ng tingin si Kuya Karlo at nagtama ang tingin namin, pero agad din siyang nag iwas at tuluyan ng lumapit kay Uncle Joe.

Okay... What the hell is going on? May alam ba sila na hindi ko alam? OH PEOPLE! Am i going to another mysterious trip... AGAIN?! Well, all i can do right now, is to trust them. Basta, i smell something fishy.

"Hey? Let's go!" Tinap ni Kuya Karlo ang balikat ko at saka niyaya papasok ng Van.

"Yey! This'll gonna be fun!" Enthusiastic na wika ni Keila. Magkatabi sila ni Uncle Joe sa unahan, habang magkatabi naman kami ni Kuya Karlo sa passenger's seat. Busy kaka-text sa phone niya si kuya Karlo, so kinuha ko na rin yung phone ko sa pocket ko. Medyo ang OP ko kasi sa atmosphere namin ni kuya Karlo... Hihi.

Pag open ko ng phone ko, eh agad namang nag show ang mga notifications ko sa lock screen. ni-clear ko muna yung notifications bago ako pumunta sa messages. Unang una sa inbox ko ang bruhang si Xyrielle, and next naman ay si... Cloud? Agad kong inopen yung text message niya at binasa ito.