Wznieśmy pomnik

105 11 2
                                    

My w potrzebie, a go nie ma.
Czas nam uciekł bezpowrotnie.
Schedą po nim powieść niema.
Nie ma szans, by skonać godnie.

Wlejmy żar w powieści usta,
Niechaj pusta nie odchodzi.
Puls jej jeszcze wszak nie ustał.
Trwać bezczynnie się nie godzi.

(Gdy się raz na dupie siędzie,
Każda chwila wieczną będzie;)

Mową wiązanąOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz