New School. New Life. New Memories.
Yan ang sinasaksak ko sa utak ko. Move on na sa mapait na nakaraan, kahit minsan nagfla-flashback pa rin ang lahat sa isip ko.
My name is Nanri Perez, age of 14. A high school student. I was born from a rich family. Nasa akin ang lahat, at makukuha ko lahat ng gusto ko, toys, jewelry etc. But money can't buy happiness. Since namatay ang bunso naming kapatid, lagi na nagaaway sila Mama at Papa.
Araw araw.
Nagsisigawan sila. Tapos tuwing gabi umuuwi si Papa na lasing. Tapos sisigawan sya ni Mama.
Si Kuya lang nandyan para sakin, iiyak ako sa balikat nya hanggang sa mamaga ang mata ko. Hanggang sa makatulog ako.
"Nana, wag ka ng umiyak. Tahan na." hihimas himas ni Kuya Chan ang likod ko.
Hiccup. Hiccup. Ayoko ng umiyak. Sawa na akong umiyak. Palagi na lang ako malungkot. Until I met him. He's Frank Sanchez. My first boyfriend. And my first Heartbreak.
Ang saya no? Hahahaha. Iiyak na lang natin.
But then, my parents got divorced. And i lived with my Mom. Mahal na mahal ko si Mama, kaya ayoko syang iwan. Kasama ko syempre ang Kuya ko. Hindi ako iiwan nun.
Hahaha. Tama na ang drama. :)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Reality.
9:34 a.m. Saturday, Starbucks Coffee Shop
Sip sip siiiiip.As usual, this morning is kinda boring. Drinking my usual chocolate chip frappe as a surf the net on my laptop.
HAY.
Kanina pa ko dito! Mag two two hours na nagmamanhid na yung pwet ko.
Niligpit ko ang mga gamit ko, finished my frappe at tumayo na ako.
Ng biglang... BOOOOOOOOOGSH!
Nabangga ako tapos nahulog yung bag ko.
"WTF? Di ka ba tumitingin sa dinadaanan mo Miss?!" Sinigawan pa ako ng lalaking to. Sya na nga yung nakabangga, batukan ko kaya 'to?
"Excuse me? Kayo nga po yung nakabangga sa akin ikaw pa yung may thickness na sigawan ako?" Pagtataray ko sa kanya habang pinupulot yung bag ko.
"Wag ka kase paharang harang sa daanan TSS." Pa-suplado nyang sabi at umalis.
Whatta great way to start my morning. Nakakainis naman . Napaka-UNGENETLEMAN naman ng mga lalaki ngayon. -_________- Badtrip.
TSS.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Umuwi na ako. Threw all my things on my bed. Ugh. Such a tiring, boring day isn't it? Hahaha.
Humiga na lang ako sa kama sa sobrang tamad ko ngayong hapon na to. Ang boring. Makapag-selfie na nga lang. Nasaan na ba yung phone ko. Aah nasa bag ko---
SHET YUNG PHONE KO NAWAWALA?!?!?!
Nanri Nanri CALM DOWN. Inhale. Exhale. Inhale. Exhale.
WAAAAAAAAH! Nasaan na ba yung bwisit na phone ko?! Nandun lahat ng mga pictures ko sa secret life ko. OOOOH. Wag green minded or don't think any thing stupid guys. Model kasi ako, Btw, hindi underwear. Model ako ng mga damit. Clothing lines etc. Hindi ko sinasabi sa mga tao kasi baka makilala nila ako. Kaya ang nakakaalam lang ang yung best friend ko at brother ko. Model din kasi yung brother ko. Kung saan sya dun din ako! HAHAHA. Loyal Sister ang peg! *0*
Kaya ayun. Halos HALF of my life is lost with that phone!!
Waaaaaaaaah! Hanap ako ng hanap hanap ako ng hanap hanap ako ng hanap hanap ako ng hanap... TEKA SAGLIT LANG...
Nahulog nga pala lahat ng gamit ko nung nabangga ako.. SHETNESS.
*knock knock*
""Ma'am, samwan hanap por you.. Hanap is you." Putek na katulong to oh.
"Sige. Just tell that person to wait a bit. I'll be downstairs in a minute." At narinig ko yung footsteps ni Neng palayo.
*SNIFF SNIFF* Yung phone koooo. :'(
After ilang minutes of grieving for my lost phone. I changed my clothes then bumaba...
"Hey, you forgot this when you bumped on me. I decided to gave it back..." Sabi nung lalaki kanina. He looks like my age, maputi, mestiso, medyo mukhang suplado pero may itsura naman (POGI in your hampaslupa language)
Inaabot nya sakin tapos kinuha ko..
"Aah eeh. Uhm. Th-" He put a finger to my lips. Napapapigil tuloy ako.
Kumindat sya.
"You don't have to thank me. My name Luhan by the way." He reached out his hand.
"Nanri.. You can call me Nana. Thank you anyway." I said in a bussiness like manner. Pakindat kindat ka pang lalaki ka, upakan kaya kita? TSS. Pasalamat ka mabait ako kasi nakita mo yung phone ko.
He smiled. "Nakita ko yung address mo sa phone mo. So don't wonder.."
"HA?! SO NAKITA MO YUNG MGA PICS KO?!" O______O
Kumindat na lang sya at ngumiti. Namula tuloy ako ng wala sa oras buti nakatalikod na sya.
BASTOS TONG LALAKING TO HA. GRRRRRR.
Nagdabog dabog ako sa kwarto ko. Sa sobrang inis. Di ako makapaniwala nakita nya yung mga pictures kong magaganda. Huhuhuhu. Di kase pwede yun mamatay talaga ako, pero LUCKILY di pa ko patay.
1 New Message
From: Luhan
See you ;)
I didn't reply in devastation.
Nooooooooooooooooooooooooooooo! Talagang kinalkal nya yung phone ko?!?
DELETE. DELETE. DELETE
Dinelete ko na yung mga unimportant messages. Haaaay nako.
Nag open na lang ako sa Social Networking Sites, nagupdate.
I really HATE that guy. Updated.
in less than a few minutes, it already has 100+ likes. Pwe.
-------------------------------------------------------------------------------------------
That's all Folks!
VOTE
COMMENT
READ
SUPPORT
<3
