Luhan
Really? I thought magseselos sya sa pakana ko, hindI pala. Mukhang, she doesn't really like me at all. But of course, I WON'T GIVE UP. Teka teka teka, why am I doing this again? Di ko rin alam, basta ang gusto ko, mapalapit ka Nana.
Nanri Perez get ready, you're mine.
Nanri
Sooooo. Class tarted boring as usual, trina-try ko naman makinig eh, hindi ko talaga lubos maisip kung bakit may pie sa Mathematics. Wait, nakakain ba yun? Sht ginugutom tuloy ako sa mga pinageexplain ng matandang gurang na teacher na 'to. Wala bang pakain dyan? Hahaha, kidding.
Somebody tap my shoulder which caused me to end my conversation with my brain.
"Hello?" Sabi nung boses sa likod ko.
Ignore.
"Uy Nana..." Palungkot na sabi nung boses.
Still ignoring.
"Pansinim mo naman ako oh." Pa-cute na sabi.
Tungs. "ANO?!" Lingon ko at si Luhan ay naka-pout, so adorable pero di ko sasabihin yun.
"Pwede magtanong...?" Nagaalinlangan na tanong ni Luhan.
"Nagtanong kana, ano pa?" Sabi ko kasi medyoooo naiirita ako sa nangyari hours ago, nung nakikipaghalikan sya, it bothers me for I-don't-know-why.
"Eeeh kasi..." Kamot ulo, mukhang nahihiya pa to pagkatapos nilang magmake out session sa harapan ko. Ooooh, my innocent eyes.
"Spill it Santos." Pairita kong sabi, while I roll my eyes.
"Willyougoonadatewithme?" He blurted out while blushing.
"Yeah sure." SabI ko sakanya habang humarap na ulit sa math prof namin.
Nagvibrate yung phone ko sa bulsa ng skirt ko.
1 New Message
Luhanepal: 7pm. Dinner, I'll pick you up. :)
