❌АЛУУРЧНЫ ХАЙР❌(Дууссан)

Ep-6 New faces

Миний талаас

Тэр над руу сонин бөгөөд гүн хар нүдээрээ харж байлаа. Би амаа нээн түүнээс "Би хаана байнаа?" гэж асуув. Аль болох удаан зөөлхөн асуув учир нь тэр садист байж магадгүй гэж бодсон нь тэр.
Тэр над руу " Таагаад үзэл дээ"гэж хэллээ. Түүний инээмсэглэл намайг алах нь зүгээр ч энгийн нэг инээмсэглэл биш бүүр ёжтой яг л олзоо олсон чоно шиг. Би аль болох тайвнаар " Жонгүк намайг чамд өгсөн юмуу?"
Тэр инээснээ "Чамд биш л дээ бидэнд бас тэр өгөөгүй бид түүний зочин бид тэд нартай хамт байхаар болсон " би гайхаж байснаас гадна тэр бид гэж ярьж байсан нь намайг гайхуулж байв. Тэр миний урд хаанаас ч юм идэх юм урд минь тавьлаа. Тэр над руу ойртуулан " Өлсөж байгаа биздээ санаа зоволтгүй ид ид" гэж хэллээ. Тэр ямар нэг хор хийсэн байх тиймүү? Гэж бодож байхад

Тэр " Ямар ч хор хийгээгүй болхоор зүгээр идэж болно" гэж хэллээ. Би санаа зовохоо бага зэрэг болин аван онгойлгон хартал бургер болон кола байв. Би аван нэг хазлаа зүгээр санагдан үргэлжлүүлэн идэн дуусгалаа. Би түүн рүү харан " Баяарлалаа" гэж хэлсний дараагаар шууд миний нуруу захатнаж эхлэв. Яг л жижэг амьтан биеэнд минь орсон юм шиг. Би нуруугаа шууд захатнаж эхэллээ. Тэр над руу ажигалснаа урууланд нь инээмсэглэл илэрэн "Хурдан нөлөөлж байна шүү хэт их майжих юм бол цус их алдана шүү бас 10 цаг үйлчилдэг юм байналаа. " гэж хэлэн төмөр хаалгаар гаран явлаа. Одоо хэдэн цаг болж байгаа бол? Энд ямарч цонх алга хэр удаан нуруугаа майжисныг ч мэдэхгүй нь цус урсаж байлаа. Миний цагаан урт сул плажины ард улаан өнгөөр будагдлаа.
Хэр их хугацаа өнгөрснйиг мэдэхгүй ч дахин хаалга нээгдэн өндөрдүү бордуу арьстай ширүүн харцтай тийм залуу орж ирлээ. Яагаад ч юм айх шиг би гяндангийнхаа булан руу шигдэн. Түүн рүү нүдрүү нь биш доошоо хараад байв. Ойлгох юм алга тэр цаанаасаа хүнийг айлгаж чаддаг юм шиг байна. Тэр миний суух биш босон миний гяндангийн хаалгыг онгойлгов. Тэр зай аван намайг гарж болно гэсэн шиг надаас бага зэрэг холдлоо. Би ухаан орсон нэгэн шиг хар хурдаараа гаран төмөр хаалга руу гүйлээ. Бариул наас барин онгойлгох гэтэл цоожтой байв. Тэр над руу ойртон алхан уруулан дээр нь чамайг одоо алахдаа бэлэн байна гэсэн шиг харц. Түүн рүү харж байх зуур тэр аль хэдийн намайг хүйтэн төмөр хананд хүрэх хүртэл шахсан байв. Тэр миний гарнаас нэг л эргүүлчихлээ. Миний гар өвдөж байна. Нүднээс нулимс гарах зуур түүнд таалагдаж байгаа бололтой. Тэр хөлөөрөө гэдэс рүү өшиглөн би доошоо уналаа. Нүд ирмэхийн зуур тэр гараасаа жижэгхэн хутга гаргаж ирэн нурууны ардаас зоожихов. Амнаас минь цус хангалттай их гарж байлаа. Түүний зоосон хутга миний зүрхтэй тун ойрхон байв. Тэд мэрэгэжлийн алуурчид би эндээс гармаар байна. Амнаас минь цус гарах зуур тэр хутгаа сугалж авлаа. Их гүнзгий орсон нь надад мэдрэгдэж байв. Тэр чанга гэгч нь инээснээ. Миний ардаас өшиглөлөө.

Удалгйү төмөр хаалгаар дахин нэгэн орж ирэн. Түүнээс хутгыг нь аван "Одоо болноо хурдан алчихвал утгагүй биздээ" гэж над руу нэг харчаад түүнийг дагуулаан гарлаа. Хэрвээ би энэ чигээрээ байвал цус алдалтаас болоод үхэх юм шиг байна. Энэ миний төгсгөл гэжүү? Би үхэх болоогүй юмсан дахин хэдэн миниут өнгөрлөө. Дахиад л хаалга онгойн дахин хэзээ ч харж байгаагүй нэгэн орж ирлээ. Түүний гарт цагаан хайрцагтай юм барьж байсан бөгөөд. Над руу ойртон " Айх хэрэггүй чамайг эмчлэх гэж байна" гэж хэлэв. Би тайвширан түүнд итгэн хэвтлээ. Тэр надад өвчин намдаагч эм өгөв. Эсвэл энэ унтуулдаг эм байх гэж бодсоор нүд минь анилдаж эхэлэв.

Хэр удаан унтаснаа мэдэхгүй ч дахин сэрхэд миний шархыг боосон байв. Хөдөлхөд нуруу минь аймшигтай өвдөж байлаа. Өнөөдөр дахиад л тэдгээр алуурчид ирэн намайг зовоох байхдаа дахиад

Би хэзээ эндээс гарах юм бэ?

Бодол санаагаа хуваалцаарай

+45 воте +12 сэтийн дараа