Azura POV
It's Saturday at obviously naman na walang pasok ngayon kaya Naglalalad ako dito sa subdivision namin.
Wala naman kasi akong gagawin day bahay sila mom at dad had a company namin dahil may meeting na naman sila sa new client namin.
Si carla naman nasa airport sinusundo si kuya Ivan. Pinsan niya gun mastanda nga lang si kuya Ivan sa akin ng 1 months.
Isang buwan lang ang tanda niya pero kinukuya ko siya. Oh diba! Ayus
Pero pag nasapublic place kami hindi ko siya tinatawag na kuya. Kung bakit wala lang. Trip ko lang.
Ng makarating ako basketball court dito sa subdivision namin may nakita akong isang taong naglalaro doon
Sa pagkakaalam ko. Walang may nglalaro dito sa basketball court ng ganito kaaga
Umupo ako sa isang bleachers at tinignan lang yung lalaki na naglalaro. And only thing I can say magaling siya .
Palagi siyang nakakakuha ng 3 points shot.
Hindi ko kits masyado ang mukha niya dahil nakatalikod siya at tumatama sa mukha niya ang liwanag ng araw kaya masakit sa mata kapag tumitingin ako sa kanya.
Habang pinapanood ko siya nakaramdam ako ng pag ka miss sa paglalaro ng basketball.
Noon nagagawa ko pang maglaro ng kahit na among sport ngayon hindi na. Seguro Ito na talaga ang buhay. Saklap ng tadhana ko.
"Hey! "-napatingin ako sa lalaking tumawag sa akin at nakita ko si jonathan na naka Jersey shirt at short.
Umupo siya sa tabi ko
"What are you doing here? "- he ask to me
"Napadaan lang"-sabi ko sa kanya
"Ganon ba"-sabi niya at nakita kong napatingin siya sa lalaking naglalarong magisa sa court
"Ang galing niya talaga. Shoot na naman"-nakangiting sabi ni jonathan
Nagtaka naman ako sa sinabi niya. Kilala niya ba yun
"Do you know that guy? "- I ask him
"Yes he-"-naputol ang sasabihin niya ng bigla nalang may nagsalita sa likuran ko
"Bro. Finally you're here let's play " sabi ng taong yun. Napatingin ako sa kanya at nagulat ako ng makilala ko siya
"Kenneth'-sabi ko
"Azura? "-sabi niya sa akin na nagtataka
"What are. You doing here? "- tanong niya
"Ahmm.. Napadaan lang ako. Alis na din ako.. Sige"- paalam ko sa kanila at tatayo na sana ng hawakan ni Kenneth ang kamay ko
"Wait! Do you know how to play basketball? "- tanong niyA
Anong sasabihin ko?
"Ahmm.. Y-es"- kinakabahan kong sagot sa kanya
"Great sali kasa amin. Let's go. Jonathan Tara na"-sabi ni Kenneth at hinila. Na ako sa gitna ng court
I think I don't have a choice. Sana lang hindi ako may collapse pagkatapos into.
Pinasa sa akin ni Kenneth ang bola .nasalo ko naman Ito.
Nagsimula na kaming maglaro.
After 2 hours
"Time out! "- sigaw ko sa kanila. Dahil naramdaman kong sumisikip na naman ang dibdib ko.
"Ok"-sabi ni Kenneth. Dali Dali akong umupo sa bleachers at sinandal ang ulo ko.
"Ang galing mo pala. Para lang pro kong maglaro ah"- nakangiting sabi ni Kenneth sa akin at umupo sa tabi ko habang nagpupunas siya ng pawis niya.
"Your sweat! Here may extra pa akong towel"-sabi ni Kenneth sa akin at inabutan ako ng towel.
"Smile* thanks'-sabi ko at kinuha ang towel at nagpunas na ng pawis ko
"Hay! Nako nilalanggam na ako dito"- maktol ni jonathan at nag act pa na kinakagat siya ng langgam sa paa
"Sana magkapasa Yang nga kagat ng langgam sa paa mo"-sabi ni kenneth sa kanya at tinitigan Ito ng matalim
"Puot *grabe ka sa akin. Bro"-tampong sabi ni jonathan
"Don't puot di bagay sayo"-sabi ni Kenneth
Napangiti nalang ako. Hindi naman pala sila masamang kasama e.
Nakakatawa sila.
Hindi nagtagal naisipan na naming magayaan na umuwi na. Hapon nadin kasi.
"Sige azura Alis na kami. Segurado kang hindi kana namin ihahatid? "- tanong ni jonathan
Umiling naman ako sa kanila
"Hindi na. Malapit lang naman ang bahay namin dito"-sabi ko
"Ok sige mauna na kami"-paalam nila at nagsimula ng maglakad papalayo sa akin
Ng masegurado kong wala na sila. Bigla ko nalang hinawakan ang dibdib ko
"Shit! "- mura ko dahil ang sakit na talaga
Napahawak ako sa pader para masupurtahan ang pagtayo ko.
Nagsisimula ng maglaho ang paningin ko.
"Azura!! "-rinig kong may sumigaw at nakita ko sila kuya Ivan at carla
Bago sila makalapit sa akin nawalan na ako ng malay
----------------------------------------------------------
Pagkamulat ko ng mata ko. Nakita ko nalang ang sarili ko na nakahiga sa kama ko
"M-om"-tawag ko kay mom. Na kausap ang private. Doctor ko
"Baby. Ok kana ba? "-tanong niya sa akin. Nakita ko din na nandito sila kuya Ivan at carla at bakas sa mukha nila ang pagaalala
"Mo-m *huh *hi-ndi ak-o *huh* ma-*huh*kahinga"-sabi ko sa kanya at napahawak ako sa dibdib ko
"What! Doc. Nahihirapan na siyang huminga"-natatarantang sabi ni mom.
Nakita ko naman na hindi magkaandugaga sila kuya Ivan na kunin ang oxygen at mabilis na kinabit sa akin ang oxygen mask.
"Ano ba kasing nangyari sayo ? Mr. Anderson ano bang pinaggagawa ng anak niyo? Nagpapagod ba to? "-dinig kong tanong ng private doctor kay dad.
"B-es "- tawag sa akin ni carla at hinawakan ang kamay ko ng mahigpit.
Nararamdaman ko naman na umiiyak na ako dahil sa sakit ng dibdib ko at nahihirapan akong makahinga
"H-indi namin alam. "- naiiyak na sabi ni dad.
"D-ad "- tawag ko sa kanya
"Baby ano bang ginawa mo? Nagaalala kami sayo kanina ng iuwi ka nila Ivan na walang Malay"-naiiyak na tanong sa akin ni mom
Hindi ko magawang sumagot sa kanila.
Hindi naman nagtagal nakahinga na ako ng maluwag at naramdaman ko nalang na inaantok ako.
Kaya hinayaan ko nalang ang sarili ko na tuluyang dalawin ng antok
----------------------------------------------------------
BINABASA MO ANG
2 Years, 5 Months, 17 Days Left
Dla nastolatkówShe's Azura Cole Denise Anderson. A loving and perfect daughter of Felix Anderson and Coleen Anderson. Her life was full of color back then before it change by a one sentence that make her life down. what if because of that she would meet a guy th...
