Zorakı Mafya!

Yıkılış

Hayat bize bazen çok kötü oyunlar oynaya biliyor evet ama zaten hayatın anlamıda  bu deyilmiyiz bize oynadığı o kötü oyunlara rağmen ayakta durmak evet bende tam olarak onu yapmaya çalışıyorum ayakta durmaya ama olmuyor düşünüyorumda şu an ki durumumu resmen beni kaçıran bi katile aşık olmuşum ona güvenmişim şimdilik her şey güzel gidiyor en azından benim için öyle ben hayatı toz pembe görenlerden olmayı bırakalı çok oldu evet ama Burak benim gözlerimi kör ediyor gerçekleri göremiyorum sanki cehennemin ortasındayım her tarafım alev alev yanıyor Burak bi hiç uğruna birini öldürmüştü hemde benim en yakın arkadaşımı kardeşim dediğimi birini gerçekleri ögrenirse bilmiyorum belkide yıkılır belkide hayıırr hayır o bir seri katil falan değil onun bi kalbi var ama o kalbi yıllar önce buz kaplamış ve o buzları kırmak hiç ulaşamayacagın bi hayale benziyor ona ulaşmam için bana mucize gerek ilk önce ondan kurtulmak için onunla sevgili oldum tabii bu benim Plan'ım asıl plan onunmuş megersem ben düşündüm ki belki bana aşık olur belki beni birazcık olsun severde kendi bırakır bilmiyorum belkide bu çok kötü bi şey ama ben karşımdakı insan düşmanım bile olursa olsun ona merhamet ederim heleki  karşımdakı insan annesini yitirmiş çocukluğu elinden alınmış biriyse şimdi siz söyleyin ben bunu Buraga nasıl yapa bilirim nasıl gerçekleri söyleye bilirim hayr olmaz yapamam ona bunu ben söylemiycem.Tamam ilk önce ondan kurtulmak için sevgili oldum ama şimdi anlıyorumki onu gerçektende seviyormuşum.Yaaaa ben napıcam vay benim halime.Böylede kendimi arkadaşıma hainlik yapmış gibi hiss ediyorum ama napa bilirimki hiç bi şey elimde deyl eger ben kursaydım hayatımı hiç bi şey böyle olmazdı.Dün dogum günümdü ve bana çok guzel bi hediye vermişti ben kitapları çok severim hemde çok o odayı benim için ufak kütüphane yaptırmış.Gerçekten çok mutlu olmuştum.Şimdi ki zamana gelelim şu anda Burak'ın bana yaptıgı kütüphanede kitap okuyorum Burak işe gitmişti aklımdakı düşünceler beni yiyip bitiriyordu.Birden elimdeki Kitap'ı yere atdım.Ayaga kalktım bu gün yapıcaktım.Olanları bilmeye hakkı vardı.Ama onunla güzel bi gün geçirdikten sonra olucaktı bu gözlerimden İstemsizce bi yaş süzüldü belkide Berk'i kaybedecektim ama şu an olanları aklım almıyor beni kaçıran adamın evinde oturmuş kitap okuyordum.Buna bi son vermeliydim.Hemen mutfağa indim Berk'in gelmesine 2 saat vardı.Berkin en sevdiyi yemekleri yaptım,Güzle bi sofra açtım.Yukarı çıkıp Buragın bana aldığı elbiseyi giydim vee kapı Burak gelmişdir deye kapıyı açtım hemen ona sarılım oda bana

-Bu ne güzellik ufaklık bi şeymi olduda ben bilmiyorum dedi ve bi makas aldı.Sora geçip sofrayı gördü Bana şaşkın şaşkın bakıyordu.

-Kesin sende bi şeyler var dökül bakalım

-Önce yemeklerimizi yiyelim dedim
Evet yemeklerimizi keyfle yemiştik ve Güzle bi mühabet etmiştik.İçkiden yudumladım ve derin bi nefes aldım

-Burak
-efendim ufaklık
En çokta bana ufaklık deyişini özlüycem yaaa ben yapamıyorum

-Sana bi şey söylemem gerek ama nasıl yapacağımı bilmiyorum dedim artık tırnaklarımla oynamaya başlamıştım.

-Söyle hadi ufaklık ne kadar kötü ola bilirki

-Baban sana bi mektup bırakmış dedim içtiği içki bogazına kaçtı ve öksürmeye başladı.

-Sen nerden biliyorsun?ne mektubu?

-Amcan verdi sana en doğru zamanda vermemi istedi ama artık çok gecti

-Neye geçti Aslı hiç bi şey anlamıyorum

-Al bu mektubu oku anlıycaksın dedim artık ağlıyordum
Mektubu aldı ve okumaya başladı okuduktan sonrakı yüz ifadesi berbatdı.

-Bak Bura...
Lafımı kesen onun bana bagırarak

-Çıkkkk gitt!!!! Demesiydi

-ama..

-Çık git dedim sana Aslı Beni zorlama
Dediyini yaptım kapıyı açtım ve çıktım artık hayatım degişicekti evet her şey düzelicekti burdan kurtulmuştum ama içimde bi boşluk vardı.Bi sıkıntı vardı kapıdan aşağı doğru yere oturdum ve ağlamaya başladım.

Yazardan:
Canlarımmm özür dilerim uzun zamandır yazmıyordum.Aksilikler oldu ama artık yb lar gelicek lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin sizin yorumlarınız benim için çok önemli.Sizi seviyorum😘😘