Carpe Diem 2 {N.H}

Chapter Seven

🌸Puck🌸

Zoals Niall al verspelde werd ik inderdaad ziek. De volgende dag lag ik met koorts op de bank een film te kijken over de aarde. Ik viel iedere keer bijna in slaap maar wilde perse wakker blijven voor als ik me nog slechter zou gaan voelen. Na nog een uurtje naar NCIS te hebben gekeken besloot ik Louis te appen.

You
Olla Loueh,
Heb je zin om langs te komen?
Heb koorts😩
Kuss ❤️

Louis springt gelijk op Online

LouBear🐻
Olla VoetbalPrinses,
Had dan eerder geappt sukkeltje
Ik kom er aan.
Kuss❤️

Ik leg mijn telefoon weer weg en sta op uit de bank om in de keuken wat soep te gaan halen. Ik vul de water koker die veel zwaarder aanvoelt als normaal. Het liefst wil ik door de grond zakken en terug komen wanneer ik beter ben. Uit het keuken kastje haal ik een mok en vul die met poeder van de kippensoep.

Gerommel in het slot laat me de keuken uit slenteren de gang op. "Hey Babe, hoe voel je je?" Vraagt Louis als hij zijn jas aan de kapstok hangt. Ik haal mijn schouders op en slenter terug naar de keuken om mijn mok te vullen. "Heb je al geslapen?" Ik schud mijn hoofd en sla mijn handen om de mok.

"Ga dan slapen babe," glimlacht Louis lief. "Ik wilde niet slapen," mompel ik en ga voorzichtig in de bank zitten. Hij kijkt me vragend aan, ik ga een stukje naar voren zitten zodat ik tussen zijn benen kan zitten. Ik leun met mijn hoofd tegen zijn borst en zucht. "Ik was bang dat ik me nog slechter zou gaan voelen dus durfde ik niet te slapen,"

Louis wrijft over mijn haar. "Als je je soep op hebt kun je beter even gaan slapen," ik knik en neem voorzichtig een slokje van mijn thee. "Weet Niall dat je ziek bent?" Ik kijk Louis schuin aan en trek een onschuldig gezicht. "Babe," zucht hij en haalt zijn telefoon uit zijn zak. Ik ga snel recht zitten als ik begin te hoesten.

Louis wrijft rustgevend over mijn rug tot dat ik volledig gekalmeerd ben. "Ga maar slapen kleintje, dat lijkt me beter," ik zucht en leun weer tegen Louis' borstkas. "Ik kan ook daar slapen," mompel ik en wijs naar de andere helft van de bank. "Wat jij wil kleintje. Je mag zo ook blijven liggen," ik trek de deken op tot aan mijn neus.

"Welterusten kleintje," fluistert hij en drukt een kus op mijn haar. "Welterusten,"

{...}

Ik word wakker van een hoop stemmen in de huiskamer. Zeker wetend dat het niet alleen de stem is van Louis.

"Stil nou, dadelijk word ze wakker," sist iemand. Waaruit ik kan halen dat het Liam is.

"Doe nou niet zo moeilijk en ga dan weg. Ze schrikt zich achterover als ze wakker word," dat is Louis.

"Ik ga niet weg. Ze is hartstikke ziek," dat klinkt als Floor.

"Weet Niall het al?" Dat is Harry.

"Nee," Ik kijk door mijn wimpers naar de mensen die in de huiskamer staan. De hele vriendengroep staat er.

"Heeft hij daar niet het recht op dan?" Dat was Joyce.

"Jongens ga nou. Ik regel het wel met haar en Niall," zucht Louis. Duidelijk overstuur van de hoeveelheid mensen hier binnen.

Ik open mijn ogen helemaal en ga recht zitten met mijn armen over elkaar. Een kleine grijns kan ik niet onderdrukken als ik zie dat Louis begint te koken van woede. "Tommo, relax," grinnik ik. "Hoe voel je je?" Harry komt naast me zitten en legt zijn hand in mijn nek om mijn temperatuur aan te voelen.

"Je hebt koorts Love," ik knik en leun tegen hem aan. "Weet ik," zucht ik. "Heb je al een pilletje op?" Ik schud mijn hoofd. Harry wrijft over mijn armen terwijl Floor naar de keuken rent om een pilletje te halen.

"Je telefoon is een paar keer afgegaan. Het was Niall," Louis geeft me mijn telefoon en drukt een kus op mijn voorhoofd voordat hij naast me komt zitten. "Sorry," mompelt hij. "Don't be," glimlach ik. "Hoe kun je zo vrolijk zijn als je zo ziek bent?" Vraagt Liam en ploft ook op de bank.

"Omdat ik het fijn vind dat jullie er allemaal zijn," glimlach ik. "Wacht ik ga Niall even terug bellen," met het dekentje om mijn lichaam geslagen slenter ik de gang op. Ik neem plaats op de trap en slik eerst de twee pilletjes die Floor komt brengen voordat ik Niall bel.

"Hey Babygirl," hij hijgt. En ik haat het wanneer hij dat doet omdat ik niet kan achterhalen wat hij doet, zoals hij dat bij mij wel kan.

"Hey Niall, wat doe je?" Ik hoor hem duidelijk slikken. "Niks bijzonders," ik murmel toegeeflijk.

"Waarom nam je je telefoon niet op? Ik heb je zes keer gebeld?" Zijn ademhaling vertraagt wat me een vertrouwd gevoel geeft.

"Ik sliep," mompel ik. "Is er iets aan de hand? Je klinkt moe en overstuur," ik vloek binnensmonds omdat Niall me te goed kent. Het lukt me tegenwoordig niet meer om iets voor hem verborgen te houden.

"Ik ben een beetje ziek," mompel ik. "Hoe erg is "een beetje ziek" volgens jou?" Ik haal mijn schouders op maar besef me dat hij dat niet kan zien. "Harry!" Hij komt aan gerend. "Wacht even," ik leg mijn telefoon opzij en kijk Harry vragend aan.

"Hoeveel ben ik ziek?" Hij kijkt me fronsend aan. "Ziek genoeg om geen normale zinnen meer te vormen in ieder geval," zucht hij. "Heb ik koorts?" "Dat heb ik je net verteld," ik kijk hem vragend aan. "Echt?" Hij zucht.

"Geef Niall is," ik geef hem mijn telefoon en gebaar dat hij hem op luidspreker moet zetten wat hij dan ook braaf doet.

"Hey Lad, Hazz hier," ik hoor Niall al zuchten. "Wat is er met haar?" Niall klinkt bezorgd.

"Ze heeft koorts, vormt geen normale zinnen en vergeet dat ze koorts heeft," Niall kreunt geïrriteerd. "Fuck. Ik kom er aan," ik schud wild met mijn hoofd. "Niall! Nee niet doen!" Roep ik.

"Babygirl luister is," ik beeld me in dat Niall op het bed zit en aan zijn kin wrijft uit bezorgdheid. "Luister je?" Ik knik. "Ja dat doet ze," beantwoord Harry zijn vraag.

"Ik houd heel veel van je. En daarom kom ik nu naar huis. Zodat ik voor je kan zorgen, zodat de jongens naar huis kunnen en je mijn zorgen bent en niet die van hun. Snap je dat?" Ik knik braaf. "Go on Lad,"

"Goed blijven luisteren," het lijkt net alsof hij tegen een kleutertje praat maar ik vind het fijn. "Nu ga je naar onze slaapkamer samen met Harry. Daar kleed je je om in een dikke pyjama en dan ga je lekker slapen. Goed?" Harry glimlacht. "Komt goed Lad, ik zie je snel," Niall zucht.

"Ik doe mijn best. Tot snel," ik glimlach. "Doei doei Niall," hij lacht zachtjes. "Doei Baby, ik hou van je," ik glimlach breder. "Ik ook van jou. Slaap lekker," ik druk op de rode knop en laat mezelf in Harry zijn armen vallen. "Slaap lekker kleintje," fluistert hij nog voordat ik in een diepe slaap val.