Carpe Diem 2 {N.H}

Chapter Eleven

🌸Puck🌸

De rollen werden omgedraaid. De meiden zaten hele dagen bij Niall terwijl de jongens niet van mijn zijde afweken. Met zijn alle waren we in mijn appartement, de kachel stond aan op een hoge temperatuur. De kaarsen brachten sfeer net zoals de verlichte mini kerstboom.

"Niemand die de bel heeft gehoord?" De stem van Floor laat me opkijken. "Wat doe jij hier?" Vraag ik verbaasd met mijn mond vol noedels. "Kleintje,"
Lacht Liam. Ik kijk hem onschuldig aan waarop hij zijn hoofd schud. "Ik heb je even nodig." Niet alleen Liam maar ook Harry en Louis veerde op.

"Personal Bodyguards?" Vraagt Floor lachend. Ik haal mijn schouders op en ga ook staan. "Waarvoor?" Ze glimlacht. Ik ken die glimlach, ze is iets van plan. "Op het kantoor, er werken wat apparaten niet." Ik knik langzaam. "Okay, Uhm. Even aankleden en dan ga ik mee." Ze knikt en snel loop ik naar mijn slaapkamer.

Ik kleed me om in een zwarte broek met een te grote zwarte hoodie. Daaronder trek ik mijn roze Nike schoenen aan en loop dan terug naar Floor en de jongens. "Ik ben zo terug," ze knikken. "Als er iets is bellen," zegt Liam. "Als het iets te maken heeft met Niall, Bellen." Vervolgt Louis. "Bel maar gewoon," zucht Harry.

-/

Anderhalf uur later sta ik in de presentatiezaal te klooien met de stekers van de boxen. "Werkt het al?" Vraagt Joyce die binnen komt. "Geen idee," ik plug mijn telefoon in en zoek een liedje. Ik laat Power van Little Mix uit de boxen knallen. Vrolijk klap ik in mijn handen. "You did it," roept Sydney die binnen komt.

Ik glimlach trots. De muziek zet ik zachter op het moment dat ik Niall hoor. "Hoe is het met haar?" "Goed, ze doet het beter dan jij vriend," hoor ik Floor zeggen. Ik knijp mijn ogen samen en gooi de muziek vol open. Als schrikreactie valt Floor naar binnen.

Ik zet de muziek weer zachter en kijk Niall recht in zijn ogen aan voordat ik me op Floor richt. "Betrapt," grijns ik. Mijn telefoon trek ik uit het apparaat en zoek Louis' telefoonnummer op.

"Hey Babe," ik glimlach en spring van het podium af.

"Ola LouBear, ben je in Londen?" Ik loop langs Floor af die me onschuldig aankijkt.

"Nee, Harry is er. Wat is er gebeurt?" Ik grinnik om zijn bezorgdheid. Als ik langs Niall afloop sluiten zijn vingers zich om mijn pols.

"Niks, ik moet terug maar ben niet met de auto," ik kijk Niall vragend aan.

"Ik bel Harry wel, tot zo babe," ik glimlach. "Tot zo LouBear," ik hang op en stop mijn telefoon in mijn kontzak.

"Wat is er Niall?" Vraag ik als hij mijn pols nog steeds vast heeft. "Ik mis je," ik lach spottend en trek mijn pols los. "Ja joh, geloof je het zelf?" Vraag ik hem en loop naar de deur die ik open duw. "Ik hou van je," ik draai me om naar Niall terwijl ik mijn vuisten in de mouwen van mijn hoodie klem. "Dag Niall," ik stap in bij Harry die doorrijd naar mijn appartement.

"Ben je Okay?" Ik knik. "Niks aan de hand," glimlach ik oprecht. "Wat zei hij?" "Ik mis je en ik hou van je." Mompel ik. Harry zucht. "Love, ik sta nog steeds aan jou kant om het zo maar even te noemen. Maar Niall is niet iemand die snel zegt dat hij iemand mist of van iemand houd," ik knik begrijpelijk.

"Weet ik Hazz. Maar hij heeft me zelf weggestuurd. Ik ben geen koelkast die je kunt openen wanneer je me nodig hebt en kunt sluiten als je klaar met me bent," "Daar heb je gelijk in." Harry parkeert de auto en beiden stappen we uit.