Arkamdaki Gölge

BÖLÜM 1

Merhaba arkadaşlar
Yeni bir kitaba başladım.Kitap yazmayı gerçekten çok seviyorum.Kitaba ilgi olması beni gerçekten çok mutlu eder.Kitap ile ilgili düşüncelerinizi lütfen belirtmeye çalışın.Kötü ya da iyi,yorumlar gerçekten çok önemli 💕
Beğenmeniz umuduyla...
Multimedia:RÜYA GAYES

************************************
Yıldızlar...
Gecenin karanlığı beni içine hapsetmişti.Hamağıma uzanmış yıldızları izliyordum.Hayata bir ruh gibi yaşamaya başladığım 9.yıldı.
Sanırım bu geçen zamanda beni mutlu eden tek şey buydu.Yıldızları izlemek...
Huzur veriyordu.Belki de bu sadece bir avuntudan ibarettir.Avuntu yada değil.

Bazen insanın kendini bu konularda kandırması gerekir ve bende tam olarak o duruma düşüyorum sürekli.

Annemi ve babamı gözümün önünde öldüren adam hayatımı mahvetmişti.

Bir gece ne olduğunu bile anlayamadan içeriye silahlı adamlar girmişti.Çok korkmuştum.Çok küçüktüm ama hala yaşananları hatırlıyordum.Unutamazdım ya zaten.Önce annemi öldürmüşleri.Adamlardan biri silahı hiç tereddüt etmeden ateş etmişti.Babam annemi görüp ona doğru koşmuştu.Sarılmıştı.Sevdiği kadının saçlarını koklamıştı.Annem kucağında can verirken babamın bir ağlayışı vardı.O sevdiği kadına sarılırken babamı da vurmuşlardı.Sarılarak ölmüşlerdi.Bunların hepsi karşımda olmuştu.Bir adam beni sıkıca tutmuş gitmeme izin vermemişti.Benim hayatım da onlarınki gibi son vermişti orada.Beni de öldüreceklerdi.Ama yapmadılar.Keşke öldürselerdi.O anları hatırlayınca kalbime bıçak saplanıyor gibi hissediyordum.İşte bugün o gecenin yaşandığı tarihti.Aileme doyamamıştım.Beni korumalarına ihtiyacım olduğunda yalnız kalmıştım.Savunmasızdım.
Küçücüktüm ve yaşadığım olaylar bana fazlasıyla ağır gelmişti.Krizler geçiriyordum.Korkularım oluşmuştu.Bütün bunların üstünden tek başıma gelmeye dayanamıyorum.Yükümü azaltmaya ihtiyacım vardı.Her gece kabuslarımda o anları tekrar tekrar yaşıyordum.Kötü bir kâbus gördükten sonra anneme sarılırdım onun hayatıma işleyen kokusunu burnuma çekerdim ve tüm kâbus kafamdan silinirdi.Fakat artık annem yoktu.Babamla annemin ortasında uyumayı özlemiştim.
Ben buydum işte. RÜYA GAYES...

Acıların başyapıtı olarak yaşamaya devam ediyordum.Yada yaşadığımı sanıyordum.

Düşüncelerimle boğulurken yağmur yağmaya başladı.Bitirdiğim kahveyi hamağın yanındaki masaya bıraktım.Hava çok soğuktu.Yağmuru severdim ama üşüyordum.
Sarı saçlarım ıslanmaya başlamıştı.İstemeyerek de olsa hamaktan kalktım ve içeriden battaniye almak için eve doğru yürüdüm.Tek yaşıyordum.Ailem öldürüldükten sonra teyzem beni yanına almıştı.Ama artık 17 yaşıma geldiğimden ailemin bana vasiyeti olan eve yerleşmiştim.Hem onlara daha fazla yük olmamalıydım zaten.Kendimi bildim bileli teyzemi sevmezdim.Kendini çok beğenmiş biriydi.Bir oğlu da vardı.Kuzenim Selim.
Selim iyi biriydi.Korktuğumda yanımda olmaya çalışırdı ama orada yaşadığım zamanlarda yabancı gibi hissediyordum.En azından Artık öyle bir sorun olmayacaktı.Üniversitedeydim.
Çakıştığım için para sıkıntısı çekmiyordum.Ev fazlasıyla büyüktü.Benim için aşırı derecede büyüktü hatta.Evin içinde kayboluyordum.Yukarı çıktım ve odamdan polar bir hırka ve yanıma da bir battaniye aldım.Havanın soğuk olması kafamın içinde dönen düşünelerimi de dondurur ümidiyle tekrar dışarı çıktım.

Yağmur çok daha fazla hızlanmıştı ve rüzgar da esiyordu.Soğuk hava ürpermeme neden oldu.Saçlarım hemen sırılsıklam olmuştu.Elimde tuttuğum polarımı giydim ve üstüme de battaniyeyi aldım.Yinede içeri geçmeyecektim.Hamağın yanındaki masaya doğru yaklaştım.
Kahve kupasını mutfağa götürmemiştim.Yani öyle hatırlıyordum.Buraya bırakmıştım sanırım.Ama buradaki kupa yoktu.Umursamıyordum ya gerçi.Alt tarafı bir kupaydı.Etrafa baktım.Evin bahçesinin yanında orman vardı.Hava sıcak olsaydı gündüzleri ormanda gezmek çok güzel olabilirdi.Boş bakışlarımı ormanda gezdirirken dikkatimi bir şey çekti.İki göz.İri bir adam gövdesi...
Yanlış mı görüyordum yoksa orada biri mi vardı.Halisyülasyon görüyor olabilirdim bu sıkça başıma gelen birşeydi.Gözümü sıkıca kapattım ve tekrar açtım.Yağmur kirpiklerimden akıyordu belki bulanık görmeme neden olmuştu.O tarafa doğru yürüdüm.Kafayı yemiş olabilirdim.Çünkü psikolojim iyi değildi.

İçimden bir ses 'Geri dön saçmalama' diyordu ama yürümeye devam ettim.Benim geldiğimi anlayınca arkasını döndü ve yürümeye başladı.Neler oluyordu Allah aşkına? Bu adam kimdi ve bu saatte neden beni izliyordu?
Sorularıma yanıt bulabilmek için arkasından yürümeye karar verdim.Ama kaybolmuştu.Ormanın içine girdim.Ev hala görünüyordu ama uzaktı.Donuyordum ve fırtına çıkmıştı.Yağmur hız kesmeden boşalıyordu.Hala onu görememiştim.Ne yapıyordum ben?
Bir kuruntu için buraya kadar gelmiştim.Dişlerim zangırdıyordu.Geri dönmeliyim.Hemde hemen!
Arkamdan bir ses geldi.Bir gölge görüyordum.Arkamda bir gölge vardı.

Galiba dal kırılmıştı.Arkamı döndüm ve adamın elleri ağzımı kapattı.Nefes alamıyordum ve görüş açım bulanıklaşmıştı.Korkuyordum.
Hemde çok korkuyordum.İrademi kaybediyordum.Kurtulmak için adamın elini tuttum.Elinde bir bez vardı.Ne yapmıştım ben? Bayılmadan önce gördüğüm tek şey mavi gözlerdi...