Arkamdaki Gölge

BÖLÜM 5

Lütfen yorum yapın 🖤
Multimedia'daki şarkının adı-Christina Perri-Human
Çok sevdiğim bir şarkı...

************************************

"Orangutan götü"diye homurdandım.O da önümden yürürken halime gülüyordu.Arabadan sağlam olan bacağımla indim.Şimdi geldik zor olan yere.Sekerek arkasından yetişmeye çalıştım."Hayvan herif"söylenmeye devam ediyordum.Şuan ne kadar komik göründüğümü hayal edebiliyordum.Arkasını dönüp bana baktı ve iyice inceledikten sonra kahkaha atmaya başladı."Bir de gülüyor musun piç kurusu"diye bağırdım.Ama hala gülmeye devam ediyordu.Bu nasıl bir Gamze yarabbim!
"Aman ne komik".En sonunda ona yetiştim.Beraber bahçe kapısından eve girdik.Ayıcığım odamdaydı ve odam üst kattaydı.Baya yorulmuştum.
"Kağan?"
"Hı"
"Üst kattan istediğim şeyi sen getirebilir misin?" Evimi inceliyordu.İncelemesi bittiğinde bana baktı.
"Tek mi yaşıyorsun?"diye sordu.
"Evet de üst kata çıkabilir misin?"
"Ne zamandır teksin?"
"Imm,galiba bir 8 ay oldu,Neden?"dedim.Cevap vermedi.Kafasına birşey takılmıştı.Onu sonradan öğrenirdim.Şimdi ayıcığımı alması gerekiyordu.
"Kağan,alacak mısın?"
"Neyi Rüya?" Hala etrafa bakıyordu.
"Beni dinlemiyor musun sen?,İstediğim şeyi üst kattan sen alır mısın diyorum.Hem ne oldu kafana takılan birşey mi var?"
"Tam bir safsın küçük!"dedi.Sesini bir anda yükseltmesi afallamama neden olmuştu.
"Neyden bahsediyorsun sen"
"Evine kamera yerleştirmişler! Şuradaki kamerayı 8 aydır göremedin mi!!"Çok bağırmıştı.Ben hala kamerayı göremiyordum ama sorarsam daha çok kızardı.Yoksa o ailemi öldüren adamlar beni mi izliyordu? Bir anda tüm bedenimi korku kapladı.
"Na-Nasıl yani?"kekelemiştim.L koltuğun yanındaki çiçeğime doğru yaklaştı.Çiçeğin üstündeki kamerayı bana gösterdi.Ben şok olmuş bir şekilde ona bakıyordum.
"Bunu onlar mı yaptı dersin?"

"Şüphesiz"diye soludu.

"Niye kızıyorsun,farketmemişim hem sanane ?"

"Ne demek sanane!! Ayrıca bu kadar dalgın mısın küçük,Nasıl göremedin bunu?"haklıydı.Dikkatli olmalıydım.Hemde ona bağırmıştım.
"Özür dilerim"dedim kısık sesimle.Haksız olunca uysallaşabiliyordum demekki.
"Kendini önemse biraz"dedi.Ve devam etti."Ne istiyordun sen, ben alayım"sonunda aklına gelebilmişti beyefendinin."Ayıcık"dedim.Bana anlamayan bakışlarıyla baktı.
"Uyuyamıyorum"
Tekrar kahkaha atmaya başladı.Biliyordum böyle yapacağını.
"Annemin hediyesiydi,Doğum günümde almıştı"diye devam ettim.Durgunlaşmıştım.Ne zaman bu konu aklıma gelse böyle oluyordum.Annem dediğimi duyunca o da gülmesini kesti.Pişman olmuş gibi bir hali vardı.
"Odanda mı?"
"Hı hı"diye cevap verdim.Ben koltuğa otururken o da yukarıya çıktı.Biraz bekledim.
Biraz daha bekledim
Biraz daha...
Ne yapıyordu bu çocuk.
Hadi ama yatağımın üstünde olmalıydı.Bulması zor değildi.
"Kağaaan"diye seslendim.
"Bulamadıysan odamda yatağımın üzerin"diyecektim ki daha lafımı tamamlayamadan elinde ayıcığımla geldi.Bana getirdi.Bende sıkıca sarıldım.
"Çocuk gibisin"gülüyordu.Ama başka birşey vardı.Bir eli arkasındaydı ve yaramazlık yapan çocuk gibi görünüyordu.
"Neye gülüyorsun,Ne var elinde hı?"diye sordum.Tekrar pis pis sırıttı.Sonra Elini bana gösterdi.Elinde kırmızı dantelli sütyenim ve onunla takım olan kilotum vardı.Gözlerimi kocaman açtım.
"Seni pis sapık odamı mı karıştırdın?"
"Ver sütyenimi"
"Bir daha söylesene"dedi arsızca.Sinir ediyordu beni.
"Seni bunlarla görmek isterim küçük"dedi.Ben yine şok oluyordum.Yanaklarımın kızardığına emindim.
"Ne diyorsun be,ver şunları bana "diye bağırdım ama hala sırıtıyordu gerizekalı.
"Bir şartla veririm"
"Ne istiyorsun Allah'ın cezası"
"Seni bunlarla göreceğim"
"Neee!!"
"Duydun küçük"
"Saçmalama ver hadi" vermiyordu.Şuna bak ya.Sapık herif.Ne utanmazdı.
"Asla olmaz"dedim.Düşüncesi bile utandırıyordu.
"O zaman bende bunları saklarım"
"Nereye saklıyorsun ya??"
"Odama asacağım"
"Şerefsiz"dedim.
Onu ikna etme çabalarım sonunda olumsuz sonuçlanmıştı.Elinde kırmızı dantelli iç çamaşırlarımla arabaya geçti.Ama kabul etmemiştim.Asla o şekilde beni görmesine izin vermezdim.
Arabaya geçerken bu sefer  bana yardım etmişti.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Onun evine geldiğimizde çok acıkmıştım.Dün de yemek yememiştim.
Kağan benim üzerimden yine ağırlığımı kendisine yükleyerek mutfağa götürdü.Aklımı okumuştu galiba.
"Sadece bu seferlik yemeği ben yapıyorum,ayağına dua et" dedi.Ben yemek yapamazdım ama o bunu bilmiyordu.Cevap vermedim.Çok yorulmuştum.Hava da kararmaya başlamıştı zaten.Kağan et soteyi iki tabağa koymuştu.İkimize de içecek birşeyler doldurdu.Benim o gece aldığı kupamla içiyordu.
"Niye benim kupamla içiyorsun?"diye sordum.

"Bu bardağı sevdim"dedi.Omuz silktim.Çok da önemi yoktu.
Kendisinin ne içtiğini hala anlayabilmiş değildim ama bana meyve suyu koymuştu.Yemeği gerçekten güzel yapmıştı.Yemekleri yedikten sonra esnemeye başladım.
"Yorulmuş olmalısın"dedi.
"Evet fazlasıyla Yorgunum"diye sızlandım.
"Küçüğün uyku vakti"dedi.
"Sen uyumayacak Mısın?"gözlerinden anlayabiliyordum yorgundu.Gözleri kızarmıştı.O da yorulmuş olmalıydı.
"Yapmam gereken işler var.Ayıcığın olduğuna göre artık uyuyabilirsin"dedi.Hafif gülümsedi.
Beni kucağına aldı ve odaya götürdü.Onun yattığı oda yandaydı.Beni yumuşak yatağa bıraktı ve yanıma da ayımı koydu.Bende kendimi uykunun kollarına bıraktım.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Kitap ile ilgili görüşlerinizi belirtirseniz gerçekten çok sevinirim 😊 ❤️❤️❤️Yeni bölüm hızla gelecek...