BÖLÜM 8

3.5K 38 20
                                    

Geciktiği için kusura bakmayın.Söylediğim gibi bölümü yanlışlıkla sildim.Sonra çok sinirlerim bozuldu.Gerçekten çok kötü bir durumdu.

Yorum yapıp oy verirseniz çok mutlu olurum.

Şarkı önermemi istemediğiniz içinde yazmıyorum.
İyi okumalar ❤️❤️

Arkadaşlar bir de yaşı küçük olanlar bu bölümü atlatabilirler.Önceden uyarımı yapayım da 💓

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••


Adam iyice üstüme çıktı.
Altında uyuşmuş bir şekilde sabitlenmiştim.
Kolumu kaldırmayı sonunda başarabilmiştim.

Ama adam kolumu üstte birleştirdi ve boynumu emmeye devam etti.

Ağlıyordum evet.
Ama adam farketmiyordu.
Kendinden geçmişti.

Eğer böyle birşey yaşarsam toparlanamazdım.
Önce şu Savaş denen adamı öldürürdüm.Bunu çok daha önceden yapmam gerekiyordu biliyorum.
Ama önceliğim bu adamdan kurtulmaktı.

Hareket edemiyordum ki!
Kahretsin!
Midem bulanıyordu.
Adam üste çıktı ve dudaklarımı öpmeye başladı.
Eli sütyenime doğru gitti ve arkadan kopçasını hızlı bir şekilde çıkardı.

Ağzımdan bir  hıçkırık kaçtı.
Ağlamam şiddetlendi.
Şuan altımda sadece kilotla kalmıştım.
Göğüslerime gömüldü.
Vahşice öpüyordu.Emmeye başladı.

Elini kilotuma doğru hareket ettirdiği sırada bacağımı adamın bacak arasına yerleştirdim ve dizimle sertçe vurdum.
Adam inledi.
Acıyla yüzünü buruşturdu.
"Akıllı ol güzelim.Uslu dur."dedi ve tekrardan beni tutmaya çalıştı.

Bende kaçmak için hareket ettim.
Ama adam kolumdan yakaladığı gibi beni tekrar yatağa sabitledi.
Onu kızdırmıştım.
Kaçamamıştım.
Daha vahşi bir şekilde göğüslerimi tuttu ve sıktı.
Göğüs ucumu ısırdı.
Gözyaşlarım yüzümü ıslatıyordu.
Gerçekten dayanamıyordum.
Duyduğum gördüğüm her şey kaybolmuştu.
Elinden kurtulmaya çalıştım.

O sırada adam bedenime işkence etmeyi bıraktı.
Ya da bırakmak zorunda kaldı bilemiyorum.
Algıladığım tek şey adamın şu anda üstümde olmayışıydı.

"Rüya!!"diye sarstı biri.
Gözümü hafifçe açmaya çalıştım.
Bu Kağandı.
Gelmişti.

Son anda kurtarmıştı beni.
Daha Yeni yaşadığım şeyler yüzünden gözümden yaşlar firar ediyordu.
Ona baktım.

Gayet normal görünüyordu.Ona birşey yapmadıklarına sevinmiştim.Buna niye sevindiğimi bilmiyorum.Sanırım ona birşey yapmış olsalardı beni kurtaramazdı.Evet beni kurtardığı için minnettardım.

"Gel buraya küçük" dedi.
Gittim ve sıkı sıkı sarıldım.Onun güzel kokusunu içime çektim.

Kafamı boynuna gömdüm ve hıçkırarak  ağlamaya devam ettim.

Oda bana sıkıca sarıldı ve çıplak sırtımı okşadı.
İhtiyacım olan şey buydu.
Birine sarıldığımda iliklerime kadar güveni hissedebilmek.
Kağan belki yanlış kişiydi.
Ama o kadar acizdim ki ben.
Buna da razıydım.
Tutunabileceğim tek dal oydu.

Arkamdaki GölgeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin