Arkamdaki Gölge

BÖLÜM 2

Bölümler bundan sonra daha uzun olur.Zamanım olduğu için bu hikayeye özeniyorum.Sizin de desteğiniz çok ama çok önemli.Yazım hataları varsa özür dilerim.Düzeltmeye çalışıyorum.Lütfen yorumlarınızı belirtin.🖤

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Başıma giren ağrıyla gözlerimi açtım.Başım inanılmaz derecede ağrıyordu.

"Ahhh" inlemiştim.Başımda feci bir sızı vardı.Hafif başım da dönüyordu.Etrafıma baktım.Ellerim ve ayaklarım sıkıca bağlanmıştı ve hareket edince acıyordu.Sandalyeye oturtulmuştum.Neredeydim ben?Dağ evine benziyordu.Şömine yanıyordu.Eşyalar güzeldi ama siyah tonları ağırlıktaydı.İçimi karartmıştı.Neredeyse her yer siyahtı.Dün gece olanları hatırlamaya başladım.Sahi ne yapmıştım ben? Düşüncesiz hareket etmiştim.Sonuçları olacak mıydı? Başımda bu sızı neyin nesiydi? Ne olurdu yani Rüya bi kere de mantıklı hareket etsen!

Bunları düşünürken o adamı gördüm.Dikkatli bir şekilde beni izliyordu.

Emindim bu o adamdı.O mavileri unutmamıştım.Kaslıydı.Hemde çok.Saçları kahverengiydi ve dağınıktı ama güzel duruyordu.Esmerdi.Ben fazla beyazdım ve hortlak gibi görünüyordum bazen.Onun gözleri maviydi.Ve itiraf etmek gerekirse güzel mavilerdi.Benim gözlerim yeşildi.Ne diyorum ben? Kafamı biraz daha kaldırdım.Bakışları beni rahatsız ediyordu.Sert görünüyordu.Bana zarar verir miydi? Ah aptal kafam! Ne halt yemeye gitmiştim ki peşinden.Elinde benim kupam vardı.Kupayı masaya koyduğumu hatırlıyordum ama umursamamıştım.Elindeki benim olan kupadan bir yudum aldı.Ne içtiğini anlayamamıştım.

"Başının ağrısı geçti mi?"

Bu beklemediğim bir soruydu işte.Sesi soğuktu.Sert bir mizacı vardı.Rahatsız oluyordum.Ah hadi ama korkak bir kız değildim.Cevap vermek istemiyordum.Evet başım patlayacak gibiydi ama bu adamla konuşmak istemiyordum.
"Soruma cevap ver!!"
Diye kükredi.Bağırmasıyla başımın ağrısı dayanılmayacak şekilde arttı.Dişimi sıktım.Gözleri tam gözlerimin içine bakıyordu.Bağırmasını beklemediğim için ürkmüştüm.Cevap vermezsem bana bişey yapar mıydı?

"Ne işim var burada?"
evet bilmek istediğim ilk şey buydu.Elini yumruk yaparak sıktı.Kendini kasıyordu.
"Son kez soruyorum,Başın nasıl?"

"Ne yaptın bilmiyorum ama fazlasıyla ağrıyor" dedim.Suçlayıcı bakarak konuşmaya devam ettim.

"Burada ne işim var?"sesim fazla çıkmıştı.Gözleri koyulaştı.Niye bu kadar sinirleniyordu?
"Bana sesini yükseltebileceğini mi sanıyorsun!"yine kükremişti.Başımın ağrısı yine aynı seviyeye gelince
"Ahhh!"Diye inledim.
"Tamam bağırma"dedim sessizce.Karşımdaki oturduğu koltuktan ayağa kalktı ve bana yaklaştı.Arkama geçti.Hafifçe eğildi.Nefesi boynuma değiyordu.Bu kadar yakın olmaması gerekiyordu.Nefesimi tuttum.Boynuma doğru yaklaştı.Ne yapıyor diye arkama döndüm.Ellerimi çözüyordu.Rahatlamıştım.Beni taciz edebilirdi ve itiraf etmek gerekirse korkuyordum.Ellerimi çözdüğünde bileklerimi ovdum.Morarmıştı. Sonra sandalyeyi hızlı bir şekilde kendine çevirdi.Başım dönüyordu.Ne oluyordu başıma.Normalde nadiren baş ağrısı çeken biriydim.

Bana yine yaklaştı.Şimdi onun mavileri daha yakından görebiliyordum.Ayaklarımı da çözdü ve ayağa kalktı.Bende ayağa kalkmaya çalıştım.Buradan kurtulmam gerekiyordu.Ama ayaklarım buna izin vermedi ve yere yığıldım.Bana baktı.Bir an düşündü ve bana sonunda elini uzattı.
"RÜYA GAYES'E YARDIM ELİ UZATACAĞIM HİÇ AKLIMA GELMEZDİ."dedi.Sırıtıyordu ve gamzesi vardı.Çok yakışıklıydı.Gülmek çok yakışıyordu.Üstündeki dar beyaz üstle kasları 'ben burdayım' diyordu.Alt eşortman da güzel ve rahat bir hava katıyordu.Evet kafayı yedim sonunda!

Beni nereden tanıyordu? İşte şimdi gerçek anlamda korkmuştum.Elini bilerek tutmadım ve kendim kalkmaya çalıştım.Olmuyordu.Bir kez daha denedim.Yine olmayınca sıkıntıyla 'of'ladım.En sonunda beni koltuk altından tutarak ayağa kaldırdı ve koltuğa otutturdu.Kendisi beni bırakıp başka bir odaya gitti.

Bana yakın olması beni geriyordu.Kafam cidden çok karışmıştı.Bu adam kimdi? Beni nereden ve nasıl tanıyordu?Bu adamla karşılaşmadığımdan son derece emindim.Beni niye kaçırmıştı? Başıma ne yapmıştı? Zarar verir miydi? Tecavüzcü olabilir miydi? sorularımın altından kalkamıyordum ve cevaplara ihtiyacım vardı.Geldiğinde ona bu soruları soracaktım.Biraz bekledikten sonra elinde ilaca benzeyen bir şey ve bandajla geldi.Koltukta yanıma oturduğunda ayağa kalkmaya çalıştım.Yanımda olmamalıydı.Beni kaçırmıştı.Yürüyemediğim sonradan aklıma geldi ama geç olmuş olacak ki yere düşmüştüm yine.Bu başımı da ayağımı da çok acıtmıştı.Yüzümü buruşturdum.Gitmek istiyordum.Kimsesizdim tek başıma yaşıyordum.Okulda yakın bir arkadaşım yoktu yani bu adam burada beni ne kadar tutarsa tutsun yokluğum hissedilmezdi.Ne yapacaktım?Acınacak haldeydim.Gözlerim dolmuştu.O da bunu farketmişti.Bana doğru yaklaştı "Kafayı mı yedin.Kendini yere atmaktan vazgeç"dedi.Evet bunu yapmamalıydım.
Canım yanıyordu.Beni tekrar kaldırıp koltuğa bıraktı.
"Sana şimdilik zarar vermeyeceğim korkma."
"Şimdilik mi?"cevap vermedi.Ne yani sonradan bana zarar mı verecekti.Gözümden bir yaş düştü.Birinin yanında ağlamaktan nefret ederdim.Duygularıma, acizliğime acırlar diye kimsenin yanında ağlamazdım.Ama artık kaldıramıyordum.Kimsesiz olmaktan,derdimi anlatabileceğim birinin olmamasından,ailemin yokluğundan,beni kurtaracak birinin olmamasından çok ama çok yorulmuştum.Gözümden yaşlar düşmeye devam etti.Ağladığımı görünce kaşları çatıldı.
"Neden ağlıyorsun?"dedi.Sesi umursamazdı.Buna verecek çok neden vardı.Ama beni kaçıran bir adama bunları anlatmazdım.
"Kes ağlamayı" dedi bu sefer.Ağlamaya devam ediyordum ama durmuyordu.Annemi babamı geri istiyordum.Kaderim ne olurdu birazcık bana gülseydi? Kolumu sıktı"Sana kes dedim" diye bağırdı.Başımın ağrısı yine şiddetlendi. "Ne istiyorsun benden?"diye bağırdım bende.Artık başım umrumda değildi.Sinirlenmiştim.Ben bağırınca sıktığı kolumu daha iyi kavradı.Acıtıyordu. "Ne istiyorsun benden piç herif!"diye daha da bağırdım.Ağlamam yavaş yavaş kesilmişti.İç çekiyordum.
" Piç mi? Daha yaratıcı bişey bulamadın mı!"dedi.

"Soruma cevap ver artık"dedim.

Uyumak istiyordum."Önce al şu ilacı iç" dedi.Elime bir ilaç bıraktı."Zararsız olmadığını nerden bilebilirim?"diye sordum.
"Sana şimdilik zarar vermeyeceğimi söylemiştim"dedi.İçmeyecektim.Ne olduğunu bilmediğim bir ilacı bana içiremezdi."Başının ağrısını geçirecek.Beni dinle ve iç şunu.Eğer içersen sorularını cevaplayabilirim"dedi.Sıkılmışa benziyordu.Bende sıkılmıştım.İlacı ağzıma koydum.Bir bardak su verdi.İlacı içtikten sonra bacağımı kendi kucağına koydu.Taytımı katlamaya başladı."Ne yapıyorsun?"sesim titremişti.Kalbim çok hızlı atıyordu.Bacağımı hızla geri çekmeye çalıştım ama çok acıdı.

Çığlık attım."Gerizekalı rahat dur!"dedi.Gözleri korkutucuydu.

"Sana dokunmak isteseydim bunu çoktan yapardım,şimdi biraz kendini düşün ve hareket etme"dedi.Taytımı daha da katladı.Bacağımın çoğu açıktaydı ve ellerinin bacağımda olması beni kasıyordu.Bandajı yavaşça sardı ve sonunda tutturdu.İşi bittiğinde ayağa kalktı ve telefonundan birini arayıp kulağına götürdü.Benim duymamı istemiyordu herhalde çünkü odanın dışına çıkmıştı.Belki duyabilirdim.Taytım hala katlıydı.Ayağa kalkmak için yanımdaki duvara tutundum.Yavaşça kapıya yaklaştım.Ne yapmıştı da bu hale gelmiştim ki ben.Zorlanıyordum.Birkaç adım daha attıktan sonra konuşmayı duyabilecek yakınlıktaydım.

"Evet kız şuan elimde"dedi.Karşı taraftakini duyamıyordum.
"Hayır öyle birşey yapmayacağım"sinirli söylemişti.
"Yapamayacağım şey değil ama yapmayacağım"sinirleniyordu yine.Neyi yapmayacaktı?

"Siktirtme belanı lan! Kıza tecavüz etmeyeceğim dedim sana!"diye kükredi bu sefer.Dizlerim titremeye başladı.Tecavüz mü? Bu yaşıma kadar koruduğum bekaretimi beni kaçıran bir adam elimden zorla almazdı değil mi?
"Aklımda başka şeyler var"dedi.Gözüm doldu yine.Ne yapacaktı bana? Kaldıramazdım.Buradan hemen kurtulmam gerekiyordu.Kendi kendime Buradan çıkmak zorundaydım.Ama Bu halde gidemezdim.
Gözümden çaresizliğimin bir göz yaşı düştü...