Resmen suçsuz olmadığım halde ondan özür dilemiştim... Suçlu değildim ve asıl suçlu olan da oydu. Birkaç saniye aynaya bakıp kendimi izlerken kapının tıklandığını duymuştum. Ellerimi yıkayıp kapıyı açtığımda Chanyeol ile yine ve yine karşı karşıyaydım.
"S-Senin özür dilemene gerek yoktu Baekhyun. Biliyorsun hepsi benim hatam. İzinsiz bilgisayarını karıştırıp, resimlerini aldığım için üzgünüm" dedi.
Şöyle bir baktım ona tekrar kafasını yere eğmiş başka şeylere odaklanmaya çalışıyordu. Birşey demeden yanından geçip odama gittim. Yani ne diyebilirdim ki? Bu sefer kapımı kilitleyip üzerime rahat birşeyler giyinmek için dolaşıma yöneldim. Açık gri bir tişört ve bordo bir eşofman çıkarıp giyindim. Saçlarımı elimle düzelttim ve odamdan çıkıp salona indim. Babam salona geldiğimi fark edince bana döndü ve konuşmaya başladı,
"Baekhyun, dinleneceğini söylemiştin?"
"Evet ama şimdi de inmek istedim, beni gördüğüne sevinmedin mi yoksa?"
Babama dönüp dudağımı büzdüm ve yanına oturdum, babamda söylediğimi duyunca saçlarımı karıştırıp güldü.
"Yaramaz seni"
Bende babamla birlikte gülerken anneme baktım, o anda bir anlığına gözüm Chanyeol' a kaydı ve oda beni izliyordu. Ona bakmaya devam ettim gülümserken, asık suratını gererek gülümsemeye başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tipsiz - çirkin - şirin herif!
Daha 2-3 gün önce sinirliydim Chanyeol'a ama şuan, karşımda öyle gülünce neden sinirlendiğimi bile unutabilirim, sanki beni sinir eden o değilmiş gibi unutmuş ve ona karşı gülümsüyordum şuan. Biz hala birbirimize bakıp gülümserken kendime geldim ve kafamı eğip kafamı iki yana salladım.
Kendine gel Baekhyun!
Kendime gelip kafamı anneme çevirdim bana bakıp pis pis sırıtıyordu, ona baktığımı anlayınca Bayan Park'a dönüp birlikte sırıtmaya başlamışlardı bu sefer.
Ben miyim anormal olan?
Anneme sinirli bakmaya başladım, sonra pes edip ayağa kalktım ve mutfağa ilerledim. Acıkmıştım. Dolabı açıp kızarmış tavuğu çıkarıp tezgaha bıraktım sonra ramen için ocağa su koydum, o sırada annem salondan seslendi.
"Baekkie, tatlım ne yapıyorsun? "
"Yemek!"
"Chanyeol'da acıkmış beraber yiyin, ne dersin?"
Ah hadi ama.
Bu annem cidden niyeti bozmuş. Diğer anneler oğullarının eşcinsel olduğunu duyar ve hayatına karışıp hemcinsi ile sevgili olmasına izin vermez, benim annem de resmen beni çocuğun kucağına atacak neredeyse. Bu akşam bunu anladım. Annemin hala cevap beklediğini hatırlayıp seslendim.
