MARA

Arkadaşlar öncelikle hepinize merhaba.. Bu benim ilk kitabım bunu göz önünde bulundurarak değerlendirirseniz sevinirim bazı hatalarım olmuş olabilir affedin bunun için ... ❤️

Lera'dan
Yüzüme gelen sıcaklık kaşlarımı çatmama sebep oldu . Gözlerimi açmadan biraz öyle kaldım . Sonra başımda olan söylenme sesi ile aniden gözlerimi açınca Ada'nın şaşkın yüzü ile karşılaştım . Onu öyle görünce çatılan kaşlarım gevşerken yüzümü bi gülümseme aldı . Aniden gözlerimi açışım onu korkutmuş olmalı yoksa şu an ki halinin bi açıklaması olamazdı . O halini görünce kahkaha atmaya başladım . Şu an yüzüne pasta yapışmış şekilde bana sinirle bakan bi Ada vardı karşımda.
" Ya ablaa gülmesene yaaa , hem sen neden birden öyle kalkıyorsun aşk olsun sana. Burda sana süpriz yapmaya çalışıyorum yaptığına ba..."
Susmayacağını anlayınca yere düşen pastadan biraz elime alıp ağzına tıkıp odamdan koşturarak çıkmıştım . Yoksa bu küçük cadının beni bırakmaya niyeti yoktu. Merdivenlerden hızla inerken bağırış sesini duyuyordum. Hızlıca mutfakta olduğunu tahmin ettiğim annemin yanına doğru koştum arkadan sarıldım .
" Anne valla bu Ada beni öldürecek bak söylemedi deme " diyip dudak büktüm . Annemin kahkahası mutfakta yankılanırken arkasına dönüp bana yine ne oldu der gibi baktı . O sırada mutfağa giren Ada ile gözleri büyürken daha büyük bi kahkaha attı .
" Adacım bugün ablanın doğum günü , bugün yaptığı şeyleri alttan al kızma ona ." Dedi annem Adaya bakarken .
" Tamam anne zaten kızmayacaktım ." Diyip gelip bana sarıldı . Geri çekildiğinde sinsice sırıtıyordu . Ne oldu der gibi baktığımda üzerimi işaret etti. Sarılma amacının üzerime pasta bulaştırmak olduğunu anladığımda onu kovalamaya başladım. Evimizde ki neşe her zaman ki gibiydi . Kahkahalarımızın ardı ardına kesilmezseniz annemde gülümseyerek bizi izliyordu . Kafamı anneme çevirdiğimde orda olmadığını gördüm . Aldırış etmeden arkamı dönmüştüm ki büyük bi ses yankılandı beynimde . Başım uğuldarken arkamı geri dönüp hızlıca mutfağa koştum. Yerde oluşan kan öbeğinin içinde yatan kadın annemdi . Neresinden vurulduğunu anlamak için yanına koşuyordum ki ikinci kez o kulak uğuldatan ses yankılandı.
"Adaaa!!" Çığlığım yeri göğü inletirken aldığım nefes bana yetmiyordu . Bacaklarım tutmazken olduğum yere çöktüm , hareket edemiyordum . O sırada önümde beliren bi çift ayakla başımı kaldırdım . Annemin ve kardeşimin katili olan 50 li yaşlarda bi adam bana sırıtarak bakıyordu. Adeta azrailin olucam der gibiydi . Bakışlarım elinde tuttuğu silaha kaydı . Onu bana doğrultmasıyla o iğrenç ses üçüncü kez yankılandığında bu sefer kulaklarım uğuldamakla kalmamış , karnıma giren keskin acı ile çığlık atmıştım . Adamım gülmesi genişlerken , ikinci kez ateş etmesiyle gözlerimi karanlığa teslim ettim...