Can't be Yours (ON HOLD)

SEDUCING 11:

  Kabanata 11: Bitch

Angeline's Point of View

Nagunat unat ako nang magising ako.

Kasabay nito ay napadaing ako nng maramdaman ang pagsakit nang gitna nang mga hita ko.

"A-ah bakit ba to masakit" pumupungas kong reklamo.

Awtomatiko naman akong natigilan at agad na napabangon nang may maalala.

"Shiiiiiit" hindi ko na mapigilang mapamura at ihilamos ang palad ko sa mukha.

Nag init ang pisngi ko nang maalala kung anong nangyari kagabi.

Hindi ko pwedeng idinay na hindi yon nangyari dahil ramdam ko mismo ang ebidensya.

Kahit masakit ay pinilit kong tumayo para pumunta na agad nang banyo

Humarap ako sa salamin at tiningnan ang itsura ko habang nagsisipilyo.

Napapikit ako nang maalala na naman ang pangyayari.

Mabilis akong nagmumumog at nagpapapadyak na naligo.

"Bakit ba yun nangyari. Ano pang mukha ang ihaharap ko sa kanya ngayon" naihilamos ko na naman ang palad ko sa mukha.

Kahit okupado ang utak ko ay himalang nakatapos pa ako sa pagligo.

Pagkatapos kong maligo ay nag ayos na ako nang sarili. Hindi ko talaga alam ang gagawin ko kpag nakaharap ko si Dan mamaya.

Nang matapos na akong makapag ayos ay nanatili pa rin akong nakaupo.

Ilang minuto na ako dito at hindi pa rin ako lumalabas nang kwarto. Hindi ko pa kasi kayanh harapin si Danforth.

"Gel"

Halos mapatalon naman ako sa gulat nang marinig ko ang boses ni Dan sa pinto nang kwarto ko.

I cleared my throat before i answered him. " Oo, gising na ako kanina pa. Palabas na rin ako nang kwarto."

Halos mapahawak ako sa dibdib sa sobrang kaba. Halos hindi na rin ako makahinga nang maayos.

Dahan dahan akong lumapit papunta sa pintuan at doon ay sumandal ako.

Nilapat ko ang tenga ko para pakinggan at pakiramdaman kung nasa labas pa nang kwarto ko si Dan.

Nang wala na akong marinig na kahit ani ay tumayo na ako nang maayos.

I think Dan already left my room.

Huminga na ako nang maayos at inayos ang sarili ko. Pagkatapos ay buong loob ko nang pinihit ang lock nang pinto para lumabas.

Pero halos manlaki ang mata ko sa bumungad sakin...

Nagkamali ako, dahil nasa harapan ko ngayon ang lalaking dahilan kung bakit ako nagkakaganito ngayon.

Ang isa nyang kamay ay nakasandal sa gilid nang pinto at nakapamulsa ang isa. Napalunok ako dahil nakatitig sya sakin ngayon.

His dark grey eyes is looking intently to me.

Napaatras ako at muling isinarado ang pintuan. Ang lakas na nang kabog nang puso ko ngayon.

Gusto na nitong kumawala sa dibdib ko.

Pero hindi pa ako nakakalma. Nang mapabalikwas ako sa bigla nyng pagsasalita.

"Male late tayo kapag hindi ka lumabas nang kwarto mo. Kaya lumabas ka na...Angeline"