Ve sonra dedim ki iyi ki o kampa gitmişim...
Bir Vkook fici'dir.
Tür: Yaoi
İsteyenler Okusun zorla değil.
Tüm hakları Okyanusumun derinliklerinde saklıdır.
Sabah olduğunda yanıma baktım. Jungkook yoktu. Sanırım yemekhaneye gitmişti.
Tam gözlerimi kapatıp geri yatacağım sırada karnımın guruldamasıyla üzgün bir yüz ifadesiyle kalktım.
Üstüme siyah-kırmızı bir kazak, altıma da kot bir şort giyip dışarı çıktım. Güneş gözlüklerimi de unutmadım tabii ki.
Siz bu neden yaz günü kazak giyiyor diye sormadan söyleyeyim. Giyiyorum çünkü birincisi bu kazağımı seviyorum ve bana yakışıyor. İkincisi burası bazen o kadar da sıcak olmuyor. Ama bazen.
(Y/N: Keşke burası da öyle olsaa 😵)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Y/N: Ben hikayede saçlarını sarı olarak yapmıştım ama siz hangi saç rengini istiyorsanız öyle düşünün. 😄😁)
Her gün neden aynıydı? Ne bileyim sıradan işte. Böyle beni zaman makinasıyla birkaç gün sonraya gönderseler haberim olmayacakmış gibi.
Kampa eğlenmeye gelmiştik öyle değil mi ama?
Peki sonuç?
Can sıkıntısı sorunsalı.
Bu kampın böyle geçmemesi gerekiyordu yani ne bileyim kamp eğlenmek içindir, haksız mıyım?
Ben bu monotonluğu değiştirecektim. Tabii ki kendi eğlence yöntemlerimle.
Taehyung style bebeğim, Taehyung style...
Aklımda deli planlar (͡° ͜ʖ ͡°)
Üstümü giydikten sonra çadırdan çıkıp yemekhaneye doğru gitmeye başladım.
Yemekhaneye giderken yolda yanıma EunMi geldi.
"Yemekhaneye gidiyorsan, birlikte gidelim mi Tae Oppa?"
"Olur, fark etmez. Hadi gidelim."
Gittiğimizde bizimkiler bir masada oturmuş konuşuyorlardı. Ben yanlarına ilerlerken EunMi'nin tek oturmak için başka masaya gideceğini gördüm. Tam gidecekken onu kolundan tuttum. Sonra kolumu omzuna attım.
"Hey, hey Eun. Nereye gidiyorsun bakalım?"
"Oraya oturacağım Oppa?"
"Hayır, gerek yok. Gel bizimle otur."
EunMi beni onayladıktan sonra birlikte bizimkilerin yanına oturduk.
Onlara baktığımda Hoseok - Adını yeni öğrenmiştim- bir şeyler anlatıyor, bizimkilerde onu dinliyorlardı.
Eun mi ile masaya oturduğumuzda hepsinin bakışları bize döndü. Kolum hala omuzundaydı. İndirme gereksinimi duymamıştım. Yakın arkadaşım sonuçta.
Yoongi EunMi'yi görünce gülümsedi.
"Yah, Eun Sen beni Tae'den daha çok sevmiyor muydun? Hadi sen bırak bu Tahyung'u. Gel benim yanıma otur."
