Misunderstand \\ Vkook

~7~

2k olmuşuzzz 🎉🎉🎉 Okuduğunuz için hepinize çok teşekkür ederim~~ 😘😘😍

Bu bölümü @geceye_votka Minnaşkıma ithaf ediyorum. Pek güzel olmasa da...

Yorumlar ve oylar bayağı az ve bu kötü Yazdığım düşüncesine kapılmama sebep oluyor. Belki de öyledir. Bu ilk Vkook kitabım olduğu için aradaki yazım hatalarını maruz görün lütfen~ Bazen gözümden kaçabiliyor~

Bu arada medyadaki fanart *-*
Şarkıyı Psikopat Saykom önerdi~ @Jimonata

Neyse iyi okumalar~

Kamp alanına gittiğimizde Saat bayağı geç olmuştu. Aslında hocalar yatma saatimize pek karışmıyorlardı. Yani istediğimiz zaman yatabilirdik ama benim uykum olduğu için diğerlerinin yanından geçip çadıra gidecektim. Çadıra gitmeden önce etrafımda bir göz gezdirdim.

Herkes ateşin etrafına toplanmış, telefondaki bir resme bakıyor, gülüp aralarında konuşuyordu. Ne olduğunu merak ettim ve Eun Mi ile beraber onların yanına gittik. Kolum hâla omzundaydı. Herkes bir anda Eun Mi'yle bana bakıp gülmeye, kahkaha atmaya başladı.

Ah hadi ama ne oluyordu burada?!

Çocuğun biri -sanırım benden küçüktü- ayağa kalkıp yanımıza geldi.

"Hahaha Eun şunlara bak mükemmel çıkmışsın. Bize bu güzelliğinin sırrını açıklamaya ne dersin ha? Hahahah."

Telefona baktığımda Eun'un ifşalarını ve günlüğünün fotoğrafları olduğunu gördüm. Böyle bir pisliği neden yapmışlardı ki?! Ahh hadi ama bu çok klişe ve çocukçaydı! Ergenliği atlatamamak zordu.

Eun Mi'ye baktığımda tişörtümün uçlarını sıkıyor ve yüzünü kapatmış göz yaşlarını tişörtüme akıtıyordu.

Kolumu etrafına sardım, kulağına eğilip fısıldadım.

"Bir dakika bekle Eun ve ağlama. Tamam mı? Bu kafadan kontakların söylediklerini umursamak çok saçma. Bu yüzden umursama."

(Y/N: Nevermind~ Yoongi biaslılar burada mı ?😁 😆)

Kafasıyla beni onayladı. Eun'ın yanından ayrılıp fotoğrafı gösteren çocuğa doğru gittim ve ellerimle yakalarını kavrayarak onu yanımızdaki ağaca yasladım.

"Küçük, hadi şimdi ne yapıyoruzzz? Sen bana kimin bu fotoları gönderdiğini söylüyorsun ve bende senle uğraşmıyorum ha? Nasıl fikir?!"

Çok sinirlenmiştim ama yinede alttan almaya çalışıyordum. Tabii ki ne kadar başarılı olabiliyorsam o ayrü mesele. Daha fazla dayanamadım ve bağırdım. Benim sevdiğim, değer verdiğim birini incitemezlerdi. Jungkook ve Jimin beni hiç böyle görmedikleri için şaşırmış bir şekilde bana bakıyorlardı. Haa birde olan biteni anlamaya çalışıyorlardı.

Yoongi ise yine aynı yani alışkındı benim bu hallerime. Benim damarıma basılınca nasıl biri olduğumuda biliyordu. Normalde sinirli biri değildim ama sinirlendiğim zaman da tam sinirleniyordum.

Çocuğun dili tutulmuştu resmen. Ya da benimle kafa buluyordu! Cevap vermiyordu ve bu beni daha da fazla sinirlendiriyordu.

"Ah hadi ama sence de bunlar fazla klasik değil mi ya hm? Böyle klişe işlerle uğraşmayı pek sevmem ve bu yüzden hemen söylesen iyi edersin?!"

Jungkook hemen gelip kolumdan tuttu.

"Taehyung yeter, tamam. Sakin ol."

"Sen karışma Jungkook!"

"M-minah ve M-minjae. MinAh ve Minjae yaptı. Fotoğrafları hepimize onlar gönderdi."

Çocuk sonunda konuşabilmişti, Peh!

"Hımm demek Minah ve Minjae. Şu pislik ikizler mi?"

"E-evet."

"Tamam. Aferin."

Ellerimi çocuğun yakalarından çektim. Oradan uzaklaşıp Çadırıma doğru yürümeye başladım.

Bir şekilde onları mahfedecektim.

Nasıl mı?

Tabii ki Taehyung yöntemleriyle.

Çadırın içine girmeden önce Eun Mi'ye üzgün olursa ya da canı bir şeye sıkılırsa yanıma istediği zaman gelebileceğini ve bana anlatabileceğini söyledim. O da 'tamam' deyip kendi çadırına gitti.

Eun Mi gittikten sonra çadıra girdim ve uzandım. Tam yatacağım sırada içeriye biri girdi. Gözlerimi hafif araladığımda gelen kişinin Jungkook olduğunu gördüm.

Jungkook üstündeki sweatshirtünü çıkardı ve üstünde siyah bir t-shirt altında da kırmızı bir şort giydi.

Tabii ki de bakmadım saçmalamayın.

Kıyafetlerini değiştirdikten sonra yanıma uzandı.

"Taehyung hyung, biraz konuşmak ister misin?"

"Hayır, Jungkook. Hiç havamda değilim. Sonra konuşuruz."

"Peki. Sen bilirsin hyung. İyi geceler~"

"İyi geceler Kook."

Uyumadan önce biraz yarın yapacaklarımı düşündüm ve daha sonrada gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.

~Jungkook~

Taehyung hyung bu sıralar çok agresif ve sinirli görünüyordu. Neden böyle olduğunu çözememiştim tam olarak ama eninde sonunda bulacaktım.

Sen neden çocuğun meselelerine karışıyorsun, diyebilirsiniz. Ama ne yapabilirim? Bende birazcıcık meraklı bir insanım. Evet birazcıcık, mini minnacık.

Konuyu daha fazla düşünmemeye karar verdim. Yarın Tae hyung'a sorardım nasıl olsa. Taehyung hyung'a baktığımda çoktan uyumuş olduğunu gördüm. Ben de daha faz direnmeyerek kendimi uykuya bıraktım.

~Bölüm Sonu~

Evettt... Aylar, yıllar sonra bölüm geldi. Dediğinizi duyar gibi oldum. 😂 Bölümleri artık kısa kısa ama erken atmaya çalışacağım~
öpüldünüz~ 😘😘