Misunderstand \\ Vkook

~9~

4K!!!!!!!!!!!!!!❤❤ 😍😘💋🎊🎉🎊🎉
Bu kitabın bu kadar okunduğunu gören Masum ben Çıldırdım! Hepinize teşekkür ederim! Sizi seviyorum!~ ❤
Bölümleri uzun geç değil, kısa kısa erken atmaya çalışacağım. Ama ben yine de söz vermiyeyim Ehueheueu.
İyi Okumalar~♥
Umarım beğenirsiniz♥ ❤

İkizler Yemekhaneden girince etraflarına baktılar.
Gözleri EunMi'yi bulunca ikisinin de Yüzünde Yarım ağız bir sırıtış oldu. Sonra da Küçümser bir bakış atıp başka bir masaya oturdular.

Bizimkilere döndüm. Planlarımdan birini, klasik olanı, uygulama vakti gelmişti bence hm?

"Ben birazdan gelirim, yiyin siz. Küçücük bir işim var."

Hepsinden onaylar mırıltılar çıkınca masadan kalktım ve yemekhanenin mutfak bölümüne gittim.

Oradaki Teyzeler beni çok severlerdi, bu yüzden her ne kadar görevli hariç girmek yasak olsa da ben girebiliyordum.

Eh yani, sevilmeyecek çocuk muydum ben?

'Tabii ki Hayır' dediğinizi duydum.

"Merhaba Ahjumma~"

"Merhaba tatlı Oğluşummm~"

"Ahjumma, hani siz geç olduğu için yemekleri kaldırdınız ya, İki arkadaş geldi çok ama çok açlarmış. Bende Kıyamadım yemek götüreyim dedim. 2 tabak yemek varsa alabilir miyim?~"

O kadar şirin söyledim ki kabul ettiler. Ve bir de tabii ki o meşhur yavru köpek bakışları. Kim buna dayanabilir ki?

Yemekler hazırladınğında onlara fark ettirmeden İçine Müshil* ilacı koydum.
(Y/N: İshal yapan bir çeşit ilaç.)

Bütün planımın sadece bu olduğunu mu sandınız?
Ah tabii ki hayır. Bu sadece başlangıç. Kampın sonuna kadar bekleyin siz.

Tepsileri, geçerken gördüğüm bir alt sınıfa verdim ve ikizlere götürmesini söyledim.

Ben götürürsem şüphelenebilirlerdi ama genellikle yemeklerini alt sınıflara aldırdıkları için çocuğun götürmesinde bir sıkıntı yoktu.

Çocuk yan ağız sırıttı.
"Ama yaparsam bir öpücüğünü alırım hyung?~"

Gözlerimi büyütüp ona baktım sonra tek kaşımı kaldırıp kollarımı göğsümde bağladım sorgularcasına.

"Merak etme hyung yanağımdan~ Dudaktan olursa birisi beni öldürür. Senden hoşlandığımdan değil sevdiğim çocuğu kıskandıracağım. Gerçi fena biri değilsin ama üzgünüm gönlüm başkasında.~"

"Sonra başka şekilde ödeşiriz. Hadi hadi işine odaklan sen."

Yemekleri verdikten sonra bizimkilerin yanına gidip oturdum. EunMi'nin kulağına eğilip fısıldadım.

"Bu gün Spor etkinlikleriniz vardı değil mi Eun?"

"Evet Oppa da neden?"

"Desene bize eğlence çıktı."

Yan ağız sırıtmaya başladım. Ah bu cidden eğlenceli olacaktı!

Koyduğum ilaç yemeğin tadını pek fazla değiştirmiyordu. Bu yüzden anlamaları neredeyse imkansızdı.

Yemekleri yedikten sonra hepimiz spor etkinlikleri için eşofmanlarımızı giyip açık alanda toplandık. Tam Koşuya başlayacaktık ki, ikizler öne atıldı.

"Hocam! Hocam! Bizim acil lavaboya gitmemiz gerekiyor!"

"İkiniz birden mi? İkizlerin aynı anda tuvaleti geldiğini bilmiyordum. Bahane mi üretiyorsunuz koşmamak için?"

"Hayır Hocam rahatsızız sadece!"

Hemen oradan atladık. İşleri kızıştırmak görevimizdi. Jimin dudaklarını büzerek konuştu.

"Hocam o zaman benim de bacağım acıyor ben de yapmayayım~"

Aslında çoğumuz sporu severdik ama şu an amaç farklıydı. Öğretmen bize kaşını kaldırarak baktı.

"Senin neden bacağın acıyor yavrum?"

Oradan ben hemen Jimin'in dizine sert sayılmayacak bir tekme attım. Sonra hemen hazırcevap olarak lafa katıldım.

"Hocam ayağım takıldı özür dilerim.~" dedim gözlerimi kırpıştırarak. Hepimiz birden haykırmaya başladık.
"Tamam kesin şamatayı. Üzgünüm çocuklar hayallerinizi yıkacağım ama olmaz. Hemen başlamamız lazım."

Sonra ikizlere döndü.
"Kaytarmak için kaç kişi bu numarayı yaptı haberiniz var mı sizin? Yer miyim ben bu numaraları sizce? Bakın bakayım bende o göz var mı?"

İkizler sıkıntılı bir ifadeyle yerlerine geçtiler. Biz ise gülmekle meşguldük. Koşmadan önce esneme hareketleri yapmamız gerekiyordu. Daire oluşturup gerinmeye başladık. Tam bitirmek üzereyken bazı sesler duyuldu. Resmen birisi sıçmıştı! Ya da bir ayının karnı guruldamıştı? Tamam, birincisi daha olağandı.

Hepimiz birden ikizlere dönünce beyaz eşofmanlarının kahverengi olduğunu gördük. Herkes haykırarak gülüyordu.

Jimin ile ben kendimizi yerlere atmış yuvarlanıyorduk.

Başlangıç için iyi.

Gözümüzden yaş gelip karnımız ağrıyana kadar güldük.
İkizlere dönüp dudaklarımı büzerek konuştum.

"Oyyş kıyamam ben size~ Gidip marketten bebek bezi alayım mı?~"

Yoongi de durur mu? Hemen atladı. Dudaklarını büzüp sesini inceltip bir anne edasıyla konuştu. "Ay aman da aman siz altınıza mı yaptınız size tuvalet eğitimi verelim mi minnoşlar?~"

İkizlerin yüzleri kıpkırmızı oldu hatta gittikçe morarıyorlardı. Sonra bütün herkes birden
-bizim tarafımızda olanlar-
"SİZE KIRMIZI ÇOK YAKIŞIYOR!~" diye haykırdılar. Tabii ki biz de katıldık. İkizler daha fazla dayanamayıp rüzgar gibi hızla uzaklaştılar.

EunMi'ye baktığımda o da gülmüştü ama sonra yanıma geldi. "Oppa acaba abarttık mı?"

Gülümseyip kolumu omzuna attım. "Yok minnakım bu daha ne ki? Sen önümüzdeki günleri gör asıl. Bizi tanıdıklarına bin pişman olacaklar."

Hatalarım varsa söyleyebilirsiniz♥ Sonra görüşmek üzere yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın~