Crazily Inlove With My friend's Girlfriend (gxg)(on-going)

I miss you..

Naglalakad na ako ngayon papuntang school and napag pasyahan ko na kakausapin ko si  and cleared everything..

Gusto kong e sure lahat, Dahil di ko hahayaang magwawakas ang lahat ng ganun lang..

Di pa nga kami nagsisimula natapos na agad..

'Baka wala ka ng space.'
My ego says.

No, i believe na siguro may kunting space pa ako kay sofia..

Hoo.. Kaya ko to okay?

Nakapasok na ako sa Gate and i wear my sweetest smile kasi narealize ko na wala naman akung mapapala kung magpaka sad ako..

Pumasok na ako sa room and kunti palang yung tao, Wala pa din si jiroh i wonder kung okay na ba yung kahapon.

Umupo na ako sa pwesto ko at hinintay nalang yung teacher.
Sa lunch ko nalang siya kakausapin.

Maya maya dumating na yung teacher pero wala pa rin si sofia, Naman oh..

Nawalan tuloy ako ng gana, Kung kailan gusto ko siyang maka usap dun pa siya mawawala..

Nag start ng mag discuss ang teacher and here i am busy staring at the door kung dadating pa ang isang yun..

Nabuhayan naman ako ng loob nang mag bukas ang pinto..

Tila nagka slow motion nung pumasok siya..

Gahd! Whats happening to me?
I close my eyes and tada! I came back to reality..

Good thing wala si ian.

Yes!

Kaso di niya talaga ako tinatapunan ng tingin..

Kakayin ko kayang kausapin siya?
Di niya naman ako pinapansin.

Hindi pa ba malinaw sakin yun? Na wala nga lang ako sa kanya.. So whats the point sa pakikipag usap ko sa kanya?? 

Argghh!!!!!

"Ms. Samantha? Are you okay?"

Bigla naman akung napabalik sa realidad nang tawagin ako ng teacher ko..

"A-hm.. Yes mam."
Sagot ko.

And i saw her staring at me like im a stranger..

Wala na ba talaga sofia?

Ako nalang yung unang nag iwas nang tingin dahil ansakit makitang siya yung umiiwas ..

Hanggang natapos yung klase at nag aaway parin ang sarili ko kung kakausapin ko ba siya o hindi..

And hanggang nag lunch nalang wala talaga akung lakas para lapitan siya..

Ewan ko ba parang natatakot kasi ako sa pwedeng sabihin niya..

Napagpasyahan ko nalang matulog sa upuan ko. Habang yung mga kaklase ko nag silabasan na para kumain..

Nawalan na ako ng gana.

Sa gitna nang pag iisip ko i heard the door open..

Kinabahan ako but at the same time nabuhayan ng loob sa isiping baka si sofia yung pumasok at dinalhan ako ng lunch..

Baliw kana sam! Sasaktan mo lang sarili mo..

So to make sure nagtaas ako ng tingin..
But ganon nalang ako ka dismaya ng makita kung si jiroh pala at may dalang paper bag ..

Hayy..

Sofia..

Im longing for you.. T_T

--------------------------------------
SOFIA.