Seanne's POV
Nang nag ring na ang bell as a sign ng uwian nag-prayer na at sinabi na ni ma'am na "See You on Monday Class" ay hinablot agad ako ni Gen... hayssss hindi talaga siya excited -_-
"Uy bes... bilis na" agad niyang sabi ng nag wrap yung arm niya sa sa kaliwa kong arm.
"Ano ba yan... hindi ka masyadong excited, Ano?" Mataray kong sabi
"Umamin ka nga meron ka ba ngayon?" Natatawa niyang sabi
"Anong meron? At bakit ka natatawa?" Naiirita kong sabi
"PMS! Moody mo masyado eh" sagot naman niya ng malakas ang tono
"Pag ba moody kailangan meron agad... gad!!!" Pambabara ko sa kaniya
"Hindi naman, halika na dali!Punta na tayo sa parking lot" excited niyang sabi Grabe ano ba meron ngayon sa bestfriend ko? Please answer me!
"Uy makasama ka kala mo wala kang sundo ah!" Sabi ko
"Wala nga" naka-ngiti niyang sabi
"At pano mo naman nasabi? Eh hindi mo naman nasabi sa kaniya kaninang hinatid ka niya" sabi ko ng nang-aasar
"Duh! Hindi ba puwedeng i-text si manong?" Sagot niya
"At kailan mo naman tinext eh nung umo-o ako eh nag e-exam tayo?" Pag-tataray ko
"Nung natulog ka" sagot niya at biglang nag smirk
Aba! Loko to ah... pero pahiya din ako... hayssss... bakit ba kasi hindi ko naisip yun eh... gad!!! Don't worry minsan ganyan lang talaga trip namin ni Gen ang mag-aasaran ng pataray o pamatay ^_^ Ahahahha. Pero bestfriend Kami ah!
"Ok, you won, gashhhh!!! Hindi ko naiisip yun" sabi ko at nag-pout
"Well yeah you lost Ahahahha don't worry you'll won later... just wait. At wag ka ngang mag-pout ang panget tignan hindi bagay sayo" pagtataray niya
"And how can I won? May part two ba?" Natatawa kong sabi
"Just wait, wag kang tumawa diyan, ay sige lang pala tumawa ka ng tumawa kasi mamaya masi-speechless ka Ahahahha Baka matameme ka diyan sa sobrang kilig" natatawa niyang sabi
"Whatever" sabi ko at pumasok na sa pinto ng car namin dahil nasa parking lot na kami
"Ahahahaha" walang tigil niyang tawa ng makapasok siya sa kabilang pintuan ng kotse
Ng nasa loob na kaming kotse ay kung ano-ano lang yung pinag-usapan about sa exam Grabe talaga kasi yung Math kala mo papatayin yung utak ko pero itong babaeng to kala mo calculator ang utak eh! Pero TBH hindi siya naniniwala sa kakayanan ng calculator dahil baka daw mag error, diba kala mo halimaw ng mathematics.
Huminto na yung car namin sign na nasa bagay na kami. Agad-agad kaming bumaba at parehas namin tinulak yung main door ng bahay at nagulat yung mga maid na dapat na mag-bubukas nun.
"We're home!!!" Magkasabay naming sigaw ignoring the reactions of our maids^_^
"Hala sorry po miss, Kung hindi namin agad nabuksan yung pinto" sabi ni ate Alleli isa sa mga maids namin
BINABASA MO ANG
His Fan (Darren Espanto Fan-fiction)
FanfictionHonestly, I stop being a fangirl of him since I was 15 years old. Parang kahapon lang sinasabi ko na "Guys Solid tayo" "Guys stay strong" "guys pakatatag" and "guys walang mag gi-give-up. But I was the first one who give-up, being a fangirl of him...
