Bir Ben, Bir Bebek...

Artık Birbirimize Aidiz

Çok heyecanlıyım. Az sonra müstakbel eşim yıldönümümüzü kutlamak için beni almaya gelecek.Aşağıdan bir korna sesi geliyor, sanırım geldi. Evet ,işte orada. Aman Allah'ım acaba uygun kıyafeti seçebildim mi? Gerçi önümdeki kıyafet yığınına bakınca şansımı yeterince zorladığımı görebiliyorum. Evden çıkmadan son bir defa boy aynasına göz attım. Kırmızı elbisemin içinde gayet göz alıcı duruyordum. Göğüs dekoltem umarım fazla kaçmamıştır. Neyse Ufuk'u daha fazla bekletmeden çıkayım artık.
Koşar adımlarla aşağı indim. Arabaya binince Ufuk'un bugün için daha bir özenle hazırlandığını fark ettim. Ama şaşılacak bir şey yok çünkü bugün tanışmamızın ikinci yıl dönümü sonuçta.ikimizde de garip bir heyecan vardı, oradan buradan laf açmaya çalışıyoruz ama nafile ... Aracımız son kavşaktan da dönünce tanıştığımız mekana gittiğimizi iyiden iyiye kestirdim. İçeri girince yaşadığım, büyük bir soktu açıkçası. Ufuk bugüne özel, mekanı kapatmış ve bütün arkadaşlarımızı davet etmişti.Sanirim parti havasında bir kutlama planlamıştı.Şaskinligimi henüz üzerimden atamadan bizim kızlar beni aralarına alıverdiler. Az sonra Ufuk'un nazikçe kolumdan tutmasıyla ona yöneldim. Bir anda ortam karardı ve tepemizde bir spot ışığı belirdi. Allah'ım neler oluyordu? Hem ufuk diz çökmüş ne yapıyordu öyle?

Ve ufuk , belki de hayatımın seyrini sonsuza dek değiştirecek bir emri vaki yapıyordu. Diz üstü çökmüş bana evlenme teklifi ediyordu. Daha ne olduğunu anlayamadan nikah masasında evet derken bulmuştum kendimi.
Bundan sonrası rüya gibiydi. Hafif bir müzik eşliğinde güle oynaya geçirdik gecemizi.
Gecenin geç saatlerinde sürpriz nikah torenimiz son buldu. Aracımıza bindigimizde tabi ki bu emri vaki den bahsetmek istiyordum.Ama ben tam söze başlayacakken Ufuk sözümü kesti:
-Bırak da anın tadını çıkaralım canım karım benim.
Ufuk neden böyle yaptı anlamıyordum. Zaten nişanlıydık ve ailelerimizden onay alabilirsek bu yaz düğünümüzü de yapacaktık.Aslında ailelerimiz nişana bile zor razı gelmişti.Ama aynı memleketten olmamız ailelerimizi ikna etmemizde işe yaramıştı. Sonuçta dedikodu denen bir illet vardı ve iki aile de kimseye malzeme vermek istemiyordu.
Bu arada Ufuk'un evine gelmiştik. Ama neden beni eve bırakmamıştı, anlayamadım. Tam ben ağzımı açacakken elini dudagima götürüp beni susturdu.Apar topar arabadan indik ve koşarcasına apartmanın merdivenlerini tırmandık. Tam dairenin önüne gelmiştik ki Ufuk beni belimden kavradığı​ gibi kucakladı. İçeri girdiğimizde defalarca geldiğim bekar evi bana gece vakti bir değişik geldi. Ürperdigimi hissettim, sıkıca Ufuk'un boyuna sarıldım. Bu arada doğrudan yatak odasına gecmiştik bile. Ufuk beni yavaşça yatağın üzerine bıraktı ve aşkla dudaklarını dudaklarıma dokundurdu. Ben kaçmaya çalışırken buğulu bir sesle:
-Biz artık karı kocayız canım benim,diye kulağıma fısıldadı.
Bir taraftan da elbisemin askılarını indiriyordu.Hakliydi biz artık karı koca olmuştuk. Ben bu karmaşayı yaşarken Ufuk beni çoktan sarip sarmalamisti. Çıplak vücutlarimiz birbirimizi tamamlamanın ateşiyle yanıyor, terimiz termize karışıyordu. Biz artık birbirimizin olmustuk , artık birbirimize aittik. Fakat bu ait olma durumu çok uzun sürmeyecekti.