Her Knight In Shining Fangs [COMPLETED]

CHAPTER 8.1:

CHAPTER 8.1:

-Harry's Point of View-

Nakakainis talaga yung babaeng yun,  I thought she will follow all my consequences. Naghanap lang siya ng ibang magpapahamak sa kanya. She is too friendly that i mostly disagree. Hindi siya pwedeng makisalamuha sa kahit na kanino maliban sa'kin. Sa akin ka lang Hera Jacobs.

Hindi ba niya naisip na baka mapahamak siya sa ginagawa niya?
Tsk. So retard. I am badly inlove with this retard.

Pero kung alam na niya ang dahilan kung bakit siya may kwintas ay siguradong hindi na siya matatakot.

I don't care if she's hurt now.Hinatak ko lang siya at dinala sa kotse, remembering  that shitness they did. Nakakainis lang yung nakita ko kanina. The way she hold that another jerk's arm. Hindi na talaga siya nagiisip.

"Mr.Harry Montereal anong problema mo?" she said that made me stop. Nakatingin lang siya sa akin.

I like that way. . .the way she stares and asking to me. Probably love it.

I calm myself before i address her. Almost one day and a half night ko na siyang sinusungitan, pangbakla man pero . . ewan ko kung paano ko nagawa 'yon. The first and the only thing i knew, i was jealous when i saw her with Mr. Lopez.

"Just. Nothing." i said. She just gave me a wonderful smile i've ever loved. Nakita niya sigurong okay lang ako.

"Pwede magtanong?" she asked. So obvious.

"Nagtatanong ka na, spill it." I said without gazing at her.

"Hmm. . .para saan ba talaga itong kwintas? Sorry ngayon ko lang natanong, ang taray mo kasi kahapon Ms.Harry haha" she laugh. Sounds like insulting me.

"That necklace means you're mine" I said making her eyes meet mine.

A minute of silence.

Ang daming tumatakbo sa utak niya and i can barely read it. Like the normal girls usually think of when they are surprised.

Her heartbeats became fast.

Kinilig siguro.

Ibinaling ko na lang sa iba ang tingin ko baka sabihin niyang binabasa ko nanaman ang nasa isip niya. "Ano kinilig ka naman?" Ngumisi lang ako ng hindi sa kanya humaharap.

Bigla siyang nagalaw, na parang nabahing na ewan. Pigil ang tawa ko nang takpan niya ang mukha niya.
Kinilig ba talaga siya ng dahil doon?

"What happened to you? . . hey" I said hindi parin siya umimik. I faced her to make sure that she's okay. She just hide her face by her hands.

Kinain na siya ng sistemang kilig.

Sumakay nalang kami sa kotse, gano'n parin ang itsura niya. Nakatakip lang ang kamay sa mukha niya. Hanggang sa makarating kami sa bahay ay hindi parin niya tinatanggal ang kamay sa mukha niya. What's the problem?

Pagkapasok namin sa bahay ay dali-dali siyang tumakbo paakyat sa kwarto niya.

Haha.

———

-Hera's POV-

Bwisit wrong timing naman!
Nandoon na ako sa kilig factor na 'yon kaso nabahing ako!

Buti nalang at medyo pinigilan ko iyon kaya walang tunog, akala tuloy niya eh sobrang kilig na kilig ako.

'Bakit totoo naman ah'

Oo na.

At buti nalang din at hindi niya ako pinilit na tanggalin ang kamay ko sa mukha ko kundi baka nakita niya ang tulo sipon ko. Hindi pa nga ako nakahinga dahil may humarang na kulangot, kaya takbo agad ako dito sa kwarto para suminga!