H.P zonder Harry

1.Het einde van het begin

Het was rustig in huize Potter. Harry lag rustig te slapen in zijn wiegje en maakte zachte geluidjes in zijn slaap. Lily keek vertederd naar Harry en haar hart vulde zich met liefde. Ze zou haar leven geven voor Harry als het erop aankwam. Ze liep naar de keuken om te beginnen aan het avond eten. Zo leek het net een normaal gezin. Maar dat was niet zo. Ze zaten onder gedoken voor de beruchte tovenaar Voldemort. Er waren wel geruchten, maar James en Lily waren niet bang, want ze wisten dat Jeweetwel ze toch niet kon bereiken. Peter was te vertrouwen, dat wisten ze zeker! Peter was hun enige link naar Voldemort en die zou nooit breken. Het was al tegen het einde van de dag en Lily schreef, nadat ze klaar was met het eten, een brief naar Sirius.;

lieve Sluipvoet, bedankt voor Harry's verjaardagscadeau! Hij vond dat van jou verreweg het leukst. Een jaar oud en nu al rondzoevend op een speelgoedbezemsteel! Hij vond zichzelf heel wat, dat zul je wel zien op de foto die ik buisluit. Je weet dat zo'n bezemsteel maar een halve meter boven de grond komt, maar toch molde hij de kat bijna en brak hij een afzichtelijke vaas die Petunia met gegeven had voor Kerst ( dat kwam goed uit want James lachte zich een ongeluk en zei dat hij vast een fantastische Zwerkbalspeler wordt), maar we moeten wel alle spullen in de kamer opbergen en hem geen seconde uit het oog verliezen als hij bezig is. Het was een heel rustig verjaardagsfeestje : alleen wij en Mathilda, die altijd ontzettend aardig voor ons is geweest en helemaal weg is van Harry. Doodzonde dat jij niet kon komen, maar de orde gaat natuurlijk voor en Harry is trouwens nog niet oud genoeg om te beseffen dat hij jarig is! James begint een beetje gefrustreerd te raken omdat hij hier opgesloten zit. Hij probeert het niet te laten blijken, maar ik merk het natuurlijk toch- en bovendien heeft Perkamentus zijn onzichtbaarheidsmantel nog en zijn stiekeme uitstapjes dus uitgesloten. ik weet zeker dat hij op zou vrolijken als jij eens langs zou komen. Wormpje was er afgelopen weekend wel. Ik vond hem nogal down, maar dat kwam vast door het nieuws van de Magisters; ik heb de hele avond gehuild toen ik het hoorde. Mathilda wipt elke dag wel even aan. Ze is echt een fascinerende oude schat, die de meest ongelofelijke verhalen weet te vertellen over Perkamentus. Ik weet niet of hij het zo leuk zou vinden als hij het hoorde! Eerlijk gezegd weet ik ook niet wat ik ervan moet geloven, want het wil er bij mij gewoon niet in dat Perkamentus.... (Deze brief komt uit Harry Potter en de relieken van de dood)

En toen klonk er geluid bij de deur, en elke seconden later werd de deur opgeblazen en kwam er een gedaante naar binnen. En toen ging alles heel snel. James schreeuwde naar Lily dat ze naar boven moest met Harry. Lily schreeuwde, pakte Harry en rende naar boven. Ze zette hem in zijn wiegje en begon tegen hem te praten. 'Harry je bent zo geliefd, zo geliefd. Mama houdt van je, Papa houdt van je.' En toen hoorde ze een harde schreeuw. Een schreeuw die dood betekende en ze wist dat dit het begin van het einde was toen ze James beneden hard op grond hoorde vallen. Ze moest snel een traantje wegpinken en ze wachtte snel af tot het gedaante naar boven zou komen. Ze stond al in een verdedigende houding toen hij door de deur zou komen. 'Niet Harry. Neem mij, maar alstublieft niet Harry'. 'Ga aan de kant dom wicht' zei Voldemort. 'NEE!' 'AVADA KEDAVRA' schreeuwde Voldemort. En Lily was al dood voordat ze op de grond belandde. Nu stond Voldemort recht voor Harry. Hij richtte zijn toverstaf op Harry en schreeuwde zonder enig medelijden 'AVADA KEDAVRA!'En dat was het einde van de Potters.

Later kwam er een grote man aan bij het huis. Hij was twee keer zo groot als een normaal mens en en 3 keer zo breed. Hij zag dat de deur open stond en rende zo snel als hij kon naar binnen. Hij zag meteen het dode lichaam van James op de grond liggen en even was hij in shock hij ging naar boven en zag de deur van de kamer van Harry open staan. Toen hij het levens loze lichaam van Lily én Harry moest hij huilen hij tilde ze op en legde ze allemaal op de grond in de woonkamer en ging snel op zijn vliegende motor op weg naar Perkamentus om het verdrietige nieuws te vertellen.

Dit was het eerste hoofdstuk van mijn boek. Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden. Als jullie nog dingen hebben die ik moet verbeteren voor volgende hoofdstukken moeten jullie het gewoon zeggen. Of als jullie het leuk vinden dan kan ik zo doorgaan. Bedankt voor het lezen. XxxHopjes