H.P zonder Harry

4.De weg naar de Weg is weg

'RON! RON! OPSCHIETEN' riep mevrouw Wemel terwijl ze Ginny hielp met het maken van een staart in haar haar. Ondertussen wees ze met haar toverstok op de afwas en de afwasborstel vloog omhoog en begon de borden te poetsen. Fred en George kwamen als smoezend de trap af lopen. Fred moest lachen om een grapje dat George blijkbaar had gemaakt. Percy zat  rustig op zijn stoel te wachten tot dat het tijd was om te gaan en keek afkeurend naar Ron die snel de trap af kwam rennen met zijn hemd half in zijn broek en nog met zijn tandenborstel in zijn mond. 'Sorry mam' zei Ron bijna onverstaanbaar terwijl hij de tandpasta uitspuugde in de gootsteen en op de stoel ging zitten om zijn schoenen aan te doen. 'Oké straks gaan we met brandstof naar de weg is weg om jullie schoolspullen te kopen. Ik wil dan eerst even naar Goudgrijp om wat extra geld uit de kluis te halen.' zei mevrouw Wemel. ' Mag ik eerst?' vroeg George terwijl hij naar de brandstof liep. 'Ja hoor, maar wacht eerst even totdat Ginny klaar is. 'Ik ben al lang klaar hoor mam' zei Ginny tegen haar moeder. 'Dan mag je nu wel gaan hoor George.' George liep naar de haard en pakte wat brandstof uit het bakje met brandstof. Hij ging in de haard staan en riep goed articulerend 'Weg is weg' hij gooide het brand stof in de haard en verdween. Daarna volgde de familie Wemel snel. Ook Ron ging in de haard staan en riep 'Weg is weg' en hij verdween. Het voelde warm aan en hij zag allemaal flitsen van kamers langskomen tot hij voelde dat hij er bijna was. Hij werd uit de haard gegooid en belandde met een harde knal op de grond voor de haard. Toen hij opkeek zag hij allemaal tovenaars lopen. Luid pratend over wat ze die dag hadden gedaan of wat ze nodig nog moesten kopen. Ron stond langzaam op en hij stond nog maar een paar seconden toen hij werd aangesproken door een meisje met bruin krullerig haar. 'Je weet dat je helemaal onder het as zit he..?' zei het meisje. 'Eehh.. ja weet ik, we zijn net met de brandstof hierheen gereisd.' zei Ron. 'Nou als ik jou was zou ik het er snel afhalen want het ziet er nogal onverzorgd uit.' zei het meisje. 'Nou dan haal ik het er toch zo af, als je dat perse wilt.' zei Ron boos. Hij vond het niet nodig dat iemand zich zo met hem bemoeide die hij helemaal niet kende. ' Nou sorry hoor, ik dacht ik zeg het even.' zei het meisje. Ron zei daar niets op en het meisje bleef staan. Hij benutte die tijd om haar eens even goed te bekijken. Ze had grote voortanden en en haar haar krulde heel erg. Ook had ze een tas vast met allemaal boeken erin. geïnteresseerd keek ze toe hoe Ron haar beoordeelde. 'Lukt het?..' vroeg ze. 'Ik heb me niet eens voorgesteld. 'Ik ben Hermelien griffel, en jij bent?' 'Ik ben Ron Wemel' zei Ron snel. ' Nou succes met je inkopen.' En ze liep door. Hij wist niet helemaal wat hij ervan moest denken, maar volgens mij vond hij het wel leuk. Opeens kwam mevrouw Wemel uit de haard glijden en belande ze op de grond. 'Oohh daar ben je Ronald.' Ze stond op en probeerde haar kinderen te tellen die allemaal heen en weer liepen. 'Oke nu gaan we naar Goudgrijp' Ze liep vooruit en iedereen volgde haar. Ron wilde haar volgen tot Fred en George opeens naast hem kwamen lopen. 'zo..' zei Fred grijnzend. ' Zo' zei George met een nog grotere grijns. 'Heb je zonet voor het eerst met een meisje gepraat dat niet ma is?' zei George met een grote glimlach. 'Bemoei je er niet mee.' zei Ron nu weer helemaal uit zijn humeur. ' Ik hoef dat soort zaken hoeven jullie je echt niet te bemoeien.' 'Nou gelukkig bemoeien wij ons er wel mee,want anders krijgen wij het ook nooit te weten.' Zei Fred vrolijk. 'dat is ook helemaal niet nodig' Zei Ron terwijl hij sneller probeerde te lopen om zijn moeder in te halen. En toen hij haar spotte liep ze net Goudgrijp in. Snel volgde hij haar en liep naar binnen. En daarbinnen zag hij iets dat hij nog nooit eerder had gezien.