BERZAN

14. BÖLÜM : ' KOLYE '

"Bilemezsin kim dost, kim düşman. Bazen tuttuğun eldir seni arkandan vuran.."

Zaman herşeyin ilacı derler .
Ama kimisi de zamanın zehir olduğuna inananır . Ben işte bu zehir olduğuna inanan kesimdendim.

Sabahın erken saatlerinde konaktan çıkmış ,Zişan'ı aramış ve onunla hemen görüşmek istediğimi söylemiştim .

" İşte böyle Zişan ." Evlendiğim günden itibaren olan herşeyi ona anlatmıştım . Aramızda gizli saklı hiçbir şey kalmamıştı .

Eskisi gibi.

" Sen yanlış anlamış olamaz mısın ? Hem belki başka birşeyden bahsediyorlardı." Dediğinde ellerimi başıma götürüp saçlarımı düzelttim.

" Sadece bunlar da değil . Berzan' nın yengesi ona bir kadını ayarlamaya çalışıyor. "

" Berzan asla bunu kabul etmez !"

" Onun daha haberi yok sanırım ."

" Nasıl ya ? Ee haberi yoksa sorun da yok . Sen neden huzursuzsun ki ?"

Yengesi o gün oldukça kararlıydı . Bunu o kadının gözlerinde görmüştüm .

" Şuanlık haberi yok . Ama elbet olacak . " bir şey söyleyememişti. Ne söyleyecekti ki ?
Herşey ortadaydı.

Yarım saat kadar daha burda oturmuştuk. Daha sonra ise Zişan' nın abisi onu aramış ve eve çağırmıştı . Bende oradan kalkmış ve biraz daha dolanıp konağa gitmek için yola çıkmıştım .

En uzun yoldan gidip olabildiğince çok vakit geçirmeye çalışmıştım. Ancak yine hava kararmadan eve gelmiştim. Arabayı girişe bırakıpmış anahtarı kapıdaki tanımadığım adama vermiş ve derin bir nefes alıp konağa giriş yapmıştım .

Kimseye görünmeden odaya çıkmayı planlarlarken arkamdan seslenen Derviş ağa' yla planım suya düşmüş ve onunla yine bir tartışmaya gireceğim belli olmuştu .

" Senin saatten haberin yoktur gelin hanım ?"

Bugün erken gelmiş olması kötü kaderimin bir cilvesi olmalıydı .

" Anlamadım ." Ellerini cebinden çıkarıp bana doğru adımlar atmaya başlamıştı .

" Anlamazsın elbet . Diyorum ki bu saate kadar neredeydin ? "

Bana hesap sormaya hakkı yoktu .
Ona saygı duymamla bana hesap sorması farklı şeylerdi.

Arkamı dönüp cevap vermeden gidecektim ki kolumdan tutulmam bir oldu.

" Seninle konuşuyorum . Anan baban terbiye vermemiş belli . Ama burda böyle davranamazsın !"

İşte bunu diyemezdi .

Hemde hiç kimse .

Kolumdaki elini ittirip

" Aile terbiyemi sorgulamayın . "

Sesimiz yükseldiği için Berfin ana yanımıza gelmişti . Ancak şuanlık bir tepki vermiyordu . Kocasına karşılık vermesini de beklemezdim zaten .

Derviş ağaya karşı ben . Ben zaten baştan kaybetmiştim .

" Öylemi gelin hanım . Kimsin sen ? Hükmün nedir bu evde ? Yerin nedir ? " yutkundum. Buna verecek cevabım yoktu .

Ne diyecektim ?

" Benim karım . " Sessizlik içerisinde duyulan bu sert sesle Derviş ağa benden uzaklaştı . Berzan ise aramıza girmiş ve bana bakmaya başlamıştı . Bu kısa süreli bakışmamızın ardından tekrar babasına dönüp konuşmaya başladı .