BERZAN

21. BÖLÜM : ' KİMSE BİZ DEĞİL '

Bir kadın seni seviyorsa uyumadan önce dua ediyordur senin adınla başlayan dualar ve biten senin adınla onu susturma !

-Can Yücel

Aşk gözü kör ederdi de kalbi vicdanı nasıl zapt ederdi ?

İnsan sırf sevdi diye karşısındakini nasıl böyle dipsiz bir kuyuya atıp böylece durabilirdi ?

Sevmek neden bu kadar acımasızdı ?

Beynimde saatlerdir yankılanan onlarca soru vardı . Birine cevap bulsam diğeri isyan ediyor bu da bana dayanılmaz bir baş ağrısı olarak geri dönüyordu .

Kalbim bir savaşçı gibi gücü yettiğince Berzan'ı haklı çıkaracak birşeyler ararken aklım kalabalık bir ordu gibi bunun yanlış olduğunu savunuyordu .

Aklımda amansız bir savaş başlamıştı . Bu aralar bana en fazla düşmanlık eden kalbim ise bir zavallı gibi köşede bu savaşı izliyor tek dayanağım aşkımla beni sınıyordu.

Yine de tek emin olduğum şey aşkımdı. Fakat emin olmadığım şey aşkımın tüm bunlara katlanacak kadar büyük olup olmadığıydı.

Geçtiğimiz iki ay boyunca Berzan'nın davranışları ve bana olan bu yakın tavrının nedeni dünkü açılmasıyla bir netlik kazanmıştı. Uzun zamandır birşeyler olduğunu düşünsem de olayların bu denli karışık ve sarsıcı olabileceğini tahmin bile etmemiştim.

Berzan beni gerçekten seviyordu. Belkide bu bir saplantıydı biliyordum ama bu gerçek iyi hissettiriyordu. Beni sevmesi , hele ki Berzan gibi bir adamın beni sevmesi tarif edilemez bir duyguydu.

Bunlar güzel şeylerdi. Ama aklımı kurcalayan ve beni kararsız bırakan başka birşey vardı. Ya eğer ben de ona aşık olmasaydım ? Ya tüm bu olanlardan sonra ondan nefret etseydim ?

Düşüncelerim arasında sıkışıp kaldığım bu anlarda odaya dolan şu sesiyle Berzan'nın duş aldığını anladım. Gözlerimi açar açmaz yanımdan kalkmış ve oraya girmişti. Benden kaçmaya çalıştığının farkındaydım. Ama bundan kaçamazdık. Her ne kadar herşeyi unutmak kabullenmek istesem de yapamazdım.

Dakikalar sonra banyonun kapısı açıldığında elindeki havluyu boynuna atmış bir başka havluyu ise beline sarmış halde dışarı çıkan Berzan işimi hiçte kolaylaştıracağa benzemiyordu . İçimden dualara başladığımda isteğim belliydi . Kocama dayanmak için güç istiyordum.

Gözlerim yavaşça Berzan'ın gözlerini bulduğunda onun da uyumadığını belli edercesine kızarmış gözlerle bana baktığını görmüştüm.

" Günaydın . " diyerek sessizliği ilk bozan o olmuştu.

" Günaydın . " derken aynı zamanda nasıl geldiğimi anlamadığım yataktan kalktım . Dün gece salonda uyuduğumuza emindim . Gece yarısı beni buraya taşımış olmalıydı.

Ayaklarım soğuk zeminle buluştuğunda dönen başımla elimi koyacak bir yer aramıştım ve bu en yakınımdaki Berzan 'nın kolları olmuştu .

" İyi misin? " endişeyle bana bakan kocama dönerek ellerimi ondan çektim.

" İyiyim merak etme . " diyerek kısa bir açıklama yapmıştım.

" Şilan ?" Adımlarımızı banyoya yöneltecekken Berzan tekrar konuşmuştu.

Adımı söylemesini seviyordum.

Arkamı dönemden durup ne diyeceğini dinlediğimde dolan gözlerimi saklamak için hızla banyoya girmiştim.