Pag gising ko, ang ganda ng ngiti ko. Paano ba naman si author Y asa panaginip ko. yieee! ^_^
So ayun, i did my usual morning routine. Ligo-kain-bihis-pasok. Pero my nadagdag. Naggoodmorning ako ky author Y :"))) In a very special way. haha! (A/N lakas makalandi littleMISSbratty?) Hindi lang isa, dalawang beses ata ako nggoodmorning sa knya! *_*
Halos lumipas na ang buong araw, wala pa rin reply si author Y!
"Sungit talaga nito si Author Y." Yan nlng tuloy nasabi ko sa sarili ko
Pero hindi ko mapigilan hindi sumilip sa phone ko to check kung my message na ba ang aking littleMISSsunshine! pero wala pa rin eh :(
Patapos na ang araw na to. Isang task nlng kelngan kong gawin at uwian naaa! Isang exam nalang pero si Author Y pa rin asa isip ko. haynaku! >.<
Kaso 30minutes pa ko mghihintay bago ko magexam. Umupo muna ko sa gilid. Tapos *ting* naisipan ko nalang tawagan si author Y. And sinagooooot niyaaa uli o________o
Ako : "goodmorning author Y"
Author Y: "Goodmorning"
ayayayy! wrong timing! kakagising nga lang yata niya (I heard her sexy bedroom voice). Konti nalang mahihimatay na kooo! haha!
Tumagal naman ng ilang minutes pguusap namin. About sa akin at sa knya, dun umikot ang usapan namin. Pero sa kasamaang palad, kelangan ko na ibaba dahil mgeexam na ko. hay! NapaKJ naman nung oras. Gusto ko pang kausap si author Y eh :3
Ayun, binaba ko na at pumasok na ko sa classroom namin para mgexam. Habang nagsasagot ako, nakangiti pa rin ako. Nagmumukha na rin ata akong baliw. Dyuskopo! ganito ba tlg? Pero di bale na nga, masaya kasi ako kaya pagbigyan nalang! :"> :)) :'D
Natapos na ko mgexam. At sinubukan ko agad tawagan si author Y. Pero di na niya sinasagot </3 haay! ang lungkot ko na po :(
Nagmamadali akong makauwi. Excited kasi ako. Baka sakaling tumawag si author Y eh. Wuhooo! isang oras mahigit ang biyahe mula sa school ko hnggang sa bahay pero bakit ganun? Nung araw na yun, feeling ko ang bilis lang! parang helicopter lang sinasakyan ko. Dahil ba sa iniisip ko siya? yieee! ^______________^ Eto na naman yung ngiti kong parang namighty bond sa mukha ko. Ayaw mawala eh.
Nakarating na ko ng bahay pero wala pa rin si Author Y :( </3
Namimiss ko na siya!
teka? miss? tama ba sinabi ko? OO miss ko n siya. Ayaw ko sana i-admit kaso hirap na kong pigilan nararamdaman ko eh. Alam mo yung pakiramdam na sobrang sabik sa taong yun? Ganun po. Yung tipong ang tagal ng isang minuto na lumipas kakahintay mo sa tawag niya.
habang nghihintay ako, napapaisip ako.
Mukha naman kasing wala tlg kong aasahan ky Author Y. Wala. Ni 1% walang pag-asa.
"Sino ka ba sa buhay ni Author Y, littleMISSbratty?" sabi ko sa sarili ko
Wala db? isa lang sa mga pingbigyan niya ng number niya sa viber at isang typical na tiga hanga at mambabasa lang niya </3 ang sakit. Pero yun naman ang katotohanan.
Naguguluhan ako. Mahal ko na ba si author Y? natatakot lang ba akong aminin sa sarili ko na mahal ko na siya? :'( Hanggang kelan ko to itatago? Hanggang kelan ako aasa? Hanggang kelan ako mghihintay? </3 :'(
A/N
sorry Author Y. sorry kung minahal kita </3
