Nagising ako disoras ng gabi dahil my tumatawag sa viber ko.
HULAAN NIYO? :)
hmmm..
Si AUTHOR Y NGA! :)
eto na naman ang mga butterflies. Nagsama pa ata ng mga kaibigan nilang bulate. Hayayay! Para kong mawiwiwi na hindi ko maintindihan. Nawala ang antok ko. Nawala ang pagod ko ng araw na yun. Her voice is my refuge. Her hello's my weakness. And her laugh's the sweetest! <3
Kaso hindi tumagal ng limang minuto ang pguusap namin. Wala rin itong masydong laman. hay! Ganito ba tlg pag napaamin ka ng wala sa oras sa nararamdaman mo? Hindi ko nalang ito pinansin at pinilit kong bumalik sa aking pagtulog.
I miss Author Y. I miss her. Even though she's so sungit! lagi nlng ako nasseenzoned. Yung boses niyang husky yet sweet. Ewan. Para itong musika sa aking pandinig, nakarecord na ang tinig na yun sa aking puso.
Natapos ang buong araw na hindi ko na nakausap si Author Y. I feel so weak. I can feel the emptiness in my heart. There's something wrong. May kulang, i guess? Ganito pala ang mainlove. Yung tipong kahit hindi pa kayo nagkita ng personal pero you can feel the sparks, the butterflies, the wiwi thingy feeling, you can have that priceless and genuine smile. Buhay nga naman pg nainlove <3
Another day. Another emptiness. Another longingness. Oh my goodness. Can i still take the pain? Can i still wait? Can i? still? Make her fall inlove with me too? And make that forever come true?
A/N
Short update. sorry :'(
