Aileen's POV
Sobrang lungkot ko pagdating ng bahay. Dumiretso naman ako sa taas agad at di na kumain. Napansin naman iyon ni gyuri.
"Ate okay ka lang ba" .
Sinagot ko sya habang nakatalukbong ako sa kumot. "Oo"
Ipipikit ko na sana ang mata ko ng pumasok si gyuri.
"Ate si gio sumisigaw sa labas"
"Ha?"
Tinignan ko sa bintana si gio.
"AILEEN HINDI AKO AALIS HANGGANG DI KITA NAKAKAUSAP"
"hayaan mo sya dyan" cold kong sabi kay gyuri.
"Ate kung may problema kayo. Pag usapan nyo"
Di ko na lamang ako umimik. May point sya dun. pero nanatili akong nakahiga. Mag aalas onse na. sumilip ako sa bintana. Andun parin sya. At basang basa ng ulan.
Bumaba na ko ng hagdan na may dalang payong. Binuksan ko ang tae namin. Ngunit wala na sya.
"Wala na" Malungkot kong sabi sa sarili ko.
Bumalik na ko sa aking kwarto upang ipagpatuloy ang naudlot kong tulog.
