4. Bölüm

165 12 0
                                    

BAEKHYUN
Tam tamına 1 hafta oldu ve sürekli saçma sapan hediyeler gelmeye devam ediyordu. Her ne kadar Luhan bu durumu çok sevsede ben bundan memnun değilim. Tanrı aşkına kim böyle saçma şeyleri beğenir ki. Umarım bu saçma hediyeler artık bir  son bulur. Bugün Luhan eve benden önce gitmişti.  Çünkü ben gece vardiyasına kaldım. Umarım benim küçük geyiğim ben gelene kadar evde tek başına korkmaz. Işlerimi  bitirip üstümü değiştirerek restoranttan çıktım.  Evimiz iş yerine uzaktı ve otobüsle gidip geliyoruz. Galiba şans bugün benden yana. Durağa varır varmaz otobüs gelmişti. Hemen binip eve varmayi umut ettim. Yaklaşık yarım saat sonra duraktan indim ve eve doğru yürümeye başladım.  Gece yarısı saat 2'ydi ve burası gerçekten çok sessiz ve korkutucuydu. Sessiz sakin sokakta yürürken içimden bir his takip edildiğimi söylüyordu. Arkama bakmadan hızlı adımlarla yürürken birden biri kolumu tutup yürümemi engelledi. Arkama korkarak döndüğüm de 3 adamın bana sırıtarak baktığını gördüm.  Ahh... Hadi ama bu çok bayat değil mi ? Merak etmeyin bunlar sarhoş değiller.  Gayet akılları yerinde. Kolumu tutan adam beni kendine çekerek kucağına düşmemi sağladı.  " Hadi ama güzelim nereye gidiyorsun oysa ki gece daha yeni başladı. " diyerek beni iyice kendine çekti.  " Bırak beni piç herif. " diye kendimi kurtarmaya çalışırken diğer iki adam beni kollarımdan tutup yere yatırdı.  Neden yardım istemiyorsun bağırsana dediğinizi duyar gibiyim. Bu gecenin saatinde kim dışarda olupta beni kurtarabilir ki. Adamlar ise benim on katım.  Onlarla baş edemem. Peki ne mi olacak. Inanın bende bilmiyorum. Ben yerde çırpınırken diğer adam üzerime çıkarak boynumdan öpmeye çalıştı.  Fırsat bu diyerek adamın hassas bölgesine ayağımla vurdum. Adam acı içinde bağırırken.  Kolumu tutan adamlardan biri ise bana yumruk atmaya başladı.  " Piç herifler bırakın lan beni. " diye bağırmaya başladığım da " Rahat bırakın onu. Ne dediğini duymadınız mı?  " diyen bir ses yankılandı sokakta. Tabi doğru birde kahraman vardı filmlerde gelip kurtarır ya. Bana yumruk atan adam üstümden kalkıp gelen adama doğru yürüyerek " Kimsin lan sen. " demeye kalmadan suratına bir yumruk yemişti.  Onlar orada dövüşürken ben ise kolumdan tutmaya devam eden adama kafa atarak yere düşmesini sağlayıp üzerine çıkarak yumruklamaya başladım. " Seni g.t herif. Aklın sıra beni korkutacaksın öyle mi ? " Tekrar yumruk atacağım sırada elim biri tarafından durdurulmuştu. Arkama döndüğüm de ise restorantta yumrukladığım adamı görmeyi beklemiyordum. Beni yavaşça ayağa kaldırarak ellerini yanaklarıma koyup " Iyisin dimi. Sana birşey yapmadılar dimi. Ne işin var bu saatte dışarıda. " diye soru yağmuruna tutuldum.  Ben ise şaşkinca ona bakarak " Yeni işten çıktım ve evime gidiyordum. Hem bundan sana ne ? " diyerek bağırarak kendimi geri çektim. O ise hava da kalan elini indirip elimi tutup  " Yürü seni eve ben bırakacağım.  Bir serseri daha sana bulaşmadan sağ bir şekilde evine git. " dediğinde etrafıma baktığımda adamların çok gittiğini fark etmemiştim. Ben ellerimi çekip yürürken o ise arkamdan geliyordu. " Adım Chanyeol. Park Chanyeol." diyerek konuşma çalışınca " Xiou Baekhyun. " diye karşılık verdim. " Biliyorum ." Dedi kısaca. Nerden bilebilirdi ki adımı. " Nerden biliyorsun ? " diye sormadan edemedim. Gülümseyerek " Şey... Biraz araştırmış olabilirim." dediğinde göz devirdim. Sesimi çıkarmadım. Çünkü nerden öğrendiği önemli değildi sonuçta öğrenmişti.  Eve vardığımda kapının önünde yabancı bir araba görmüştüm. Hemen anahtarı cebimden çıkarıp kapıyı açtığımda yabancı çift bir ayakkabı gördüm.  " Luhaaannn " diye endişeyle bağırdım. Içeri girdiğimde Chanyeol da benle girmişti. Nasıl benden izinsiz içeri girebilirki. Ardından merdivenlerden inen Luhan ve bir adet Kris. Bu adamın burda ne işi vardı. " Senin burda ne işin var ? " diye Kris'e sordum. Onun yerine Luhan cevapladı sorumu. " Hyung o benim için gelmiş.  1 haftadır hediyeleri yollayan oymuş. Ve bana çıkma teklifi etti. Bende kabul ettim. Umarım kızmazsın. " diye dudaklarını büzdü. Benim saf kardeşim neden ilk gördüğün  adama evet diyorsun ki. Bu kadar çok mu hoşlandın ondan. " Birde hyung senin hediyelerini yollayan da Chanyeol Hyung muş. " diyerek arkamdaki adamı gösterdi. Sadece " Ne . " diyebildim. Ona döndüğüm de utanmış olacak ki başını eğdi mahçup olmuş şekilde. " Neden ayakta duruyoruz oturalım . " diyen Luhan' a döndüğüm de yüzündeki mutluluğu gördüm.  Ama ben bu mutluluktan korkuyordum. Ya sonu hüsran olursa ne olacaktı? . Ben ve Luhan yan yana Chanyeol Ve Kris ise karşımızda yan yana oturuyordu. Aramızda uzun bir sessizlik oluştu.  Kimse birsey demiyor ve farklı yerlere odaklanmiştik. Taa ki " Baekhyun ben Luhan'i çok seviyorum.  Umarım bu birlikteliğe onay verirsin. " diyen Kris'in sesiyle düşüncelerim den ayrıldım. Hem ona hemde kardeşime baktım.  Luhan ise ' Nolur evet de ' dercesine gözlerime yalvararak baktı. Olamaz ben şimdi nasıl hayır diyebilirim. Hem de bu kadar mutlu gözükürken. Tekrar dan Kris'e bakarak " Eğer onu bir kez bile ağlatacak olursan bu ilişki biter haberin olsun. " diyerek iğneleyici bakışlarımı attım.  O ise gülümseyerek kafasını olumlu anlamda salladı.  " Seni seviyorum Baekhyun . " diye duyulan Chanyeol'un sesiyle ona dönerek " Ne dedin sen " diyebildim sadece.  Tanrı aşkına neyim var benim. Neden kalbim bu kadar hızlı atıyor.  Niye bugün bu ev sıcak oldu. Chanyeol kalkarak yanıma gelip önümde diz çöküp ellerimi ellerinin arasına aldı. " Seni seviyorum Baekhyun.  Her ne kadar sevgime inanmasanda seviyorum. Ne olur güvenini kazanmam için bana bir şans ver . " deyip gözlerimin içine baktı uzunca. Ben ise o gözlerde kaybolmuştum. Taa ki Luhan'in sesini duyana kadar. "  Ne olur kabul et hyung çok güzel bir aile olacağız. Çok mutlu olacağız. " O kadar tatli, masum, sağ bakıyordu ki Kris denenen adama bu kısa sürede aşık olması beni şaşırtıyor du. Aile olma fikrini o kadar çok sevmiş olmalı ki bana yalvaran köpekler gibi bakıyordu. " Tamam. " dedim sadece kıramadım kardeşimi.  Luhan sevinçle bana sarsılırken Chanyeol gülümsüyor Kris ise sadece izliyordu. Ama korkuyordum. Korkuyorum. Ya çok üzülürsen kardeşim o zaman ne olacak. Ya bu sevgi yerine nefrete dönüşürse ne olacak. Umarım istediğin gibi olur. Kalbim umrumda değil benim. Önemli olan sensin. Sen benim ailemsin. 

ESKİ SEVGİLİM { CHANBAEK & KRİSHAN } Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin