Gwardella:World for Gamers[Slow Update]

Unedited 16

Still Jenny's POV

"Pro?" Tawag ko sa aking anak.

I'm home and I can't see Pro everywhere. Hindi pa kaya siya nakauwi galing school? But that's impossible. It's pass her curfew already and magtetext naman yun sa akin kung malelate man siya sa pag-uwi.

Pumunta ako sa kusina at nakita ko ang mga katulong na may kanya-kanyang ginagawa.

"Manang Isadora? Nakauwi na ba si Pro?" Tanong ko sa isa sa mga katulong dito sa bahay.

She stopped from what she is doing at tumingin sa'kin ng seryuso.

"Wala pa po eh." Sagot ni manang.

"Wala po ba siyang nasabi sa inyo?" Tanong ko ulit sa kaniya.

Hindi ko alam pero masama ang kutob ko. Nasa'n na ba kasi ang batang yun? Sana nama'y walang nangyari sa kaniyang masama.

"Hindi po ba siya nagtext sa inyo? Baka nag overnight lang sa bahay ng isa sa mga kaibigan niya?" Kunot noong tanong ni manang.

Siguro'y nagtataka siya kung bakit balisa ako't parang kinakabahan eh di naman tu ang unang pagkakataon na na late si Pro sa pag-uwi at nakalimutan lang niyang magtext. Pero ina ako eh. Talagang mababahala ako sa kalagayan ng bata lalo na't may banta sa kaniyang buhay at hindi ko alam kung nasaan siya o ligtas ba siya.

"Hindi po eh. Baka nga. Sige manang, tatawagan ko nalang ang mga kaibigan niya." Sabi ko at tumalikod na.

Mabilis akong naglakad patungong sala at kinuha ang cellphone ko sa bag.

Dialling Shiela...

Ilang segundo lang ay sinagot na niya ang tawag ko.

"Hello Tita?"

"Yes hello Shiela. Nandyan ba si Pro sa inyo? Wala pa kasi siya dito sa bahay. Nag-aalala na ako." Tanong ko ng may bahid na pag-aalala sa tono ng boses ko.

"Wala pa po siya dyan? Sorry tita but Pro's not here. Hindi rin po kasi namin siya nakasabayng umuwi eh. Baka may binili lang tita?" Bakas na rin sa boses niya ang pag-aalala.

Nakung bata ka. Nasaan ka ba? Huhuh pag may nangyare sayo, di ko talaga mapapatawad ang sarili ko.

"Hindi kasi siya nagtext eh. Akala ko mag oovernight siya sa isa sa inyong mga kaibigan niya. Sige, pakitawagan nalang ang iba niyo pang mga kaibigan and then contact me later kung may balita na sa kaniya. Thank you. Bye" Pagpapaalam ko.

"Okay po. Bye."

I hang up the phone. Napahilot nalang ako sa templo ko. Pinag-aalala ako ng batang ito.

Wait. I forgot to check on her room. Baka nandun lang siya. Eh kasi pag umuuwi ako, sa sala kasi siya palaging naka tambay kaya nasanay na akong makita siya sa sala pagka uwi ko. Pero hindi naman daw siya nakita nila manang na pumasok. Baka hindi lang napansin.

Pumunta ako sa taas na nagdadasal na sana andun lang siya.

I knocked on the door but no one's answering. Pinihit ko ang door knob at hindi ito naka lock. I opened the door when I saw no one. Pero nakaagaw sa aking pansin ang isang sulat na nasa kama. Don't tell me she run away with a guy!? Ugh! No way. Hindi ganun si Pro. Atsaka, wala naman akong kilalang kaibigan na lalaki o manliligaw o naibigan man lang niya aside sa mga online games. Lol!

Anyway, pumasok ako sa kwarto niya at umupo sa kaniyang kama. Kinuha ko ang letter and opened it.

" Mama,

Don't worry about me. I am fine. I will be gone for a week or two
dahil may pupuntahan lang ako. Somewhere far. I can't tell you
where dahil alam kong pupuntahan mo ako. May nakita kasi
akong interesting online game kaya gusto kong puntahan iyon.
My friends didn't know about this so don't bother ask them. I can
take care of my self ma, so don't worry. I love you, bye.