Mia's POV
Iiwan niya ba talaga ako? Tss! Kapag babalik si Tita, it means aalis naman si Chris. Hayss kalerke to ah! Pero babalik naman siya eh. And naniniwala ako sa promise niya. 3 months lang din yun. Sana walang mangyari sa kanyang masama.
After 3 months...
December 24 ngayon. Nagtext rin si tita sa akin na mamaya daw siya uuwi. T_T sheytt! Mukhang alam ko na ang mangyayari kung uuwi na si tita. Huhu! Si Chris nanaman yung aalis T_T
Wala si Chris kasi nagkuha siya ng ticket niya papuntang L.A at dahil wala siya magluluto nalang muna ako ng kakainin namin mamayang gabi. Mamaya sa pagdating rin ni tita... Sasabihin nanamin ni Chris na kami na. Mas maganda pag personalan eh. Hihi!
---
*4:30 PM*
"Nandito na kami Mia!" Kyahhh! Parang si tita yun ah!
Wait what? Anong KAMI? May kasama ba siya?
O.o
Kasama niya si Chris...
Ahh baka kinuha na rin ni Chris si tita.
Nang buksan ko ang pintuan ay agad kong niyakap si tita.
"Tita! Namiss kita!!!" Sabi ko sa kanya.
Haysshhh! Sobrang namiss ko ang kulitan namin hihi. Pero may mga bagay na dapat niyang malaman.
"Hmph! Namiss din kita! Sabi naman niya. Pagkatapos naming magusap ay pumunta kaagad kami sa kusina. Haysshh for sure tutulungan ako nitong mag-luto!
"Sino ba kasama mo nung wala ako dito?" Tanong ni tita. Nagtinginan kami agad ni Chris. Sheytt! Ito na yung sinasabi ko eh.
"Ammnn..." Di ko masabi huhu.
"Ako po." Dapak! Bakit sinabi ni Chris?
"Ano?" Gosh! Mukhang nagulat si tita.
"Ammnn tita... ano kasi eh..." Huhu. Di ko masabi...
Paano to? How to?
"May nangyari ba dito habang wala ako?" Tanong ni tita. At tinaas pa ang isang kilay. Nakoo! Wala naman eh huhu T_T
"Wala po!" Sigaw ni Chris. Haysshhh.
Halos di ko na malunok ang laway ko.
"Hhmmnn... kayo na?" Bulong ni tita sa akin. Sheytt! Ba't parang di siya galiy?
"Tita sorry po..." Sabi ko. Huhu di to supportive for sure.
Dahil to dun sa lalaking may balak akong patayin eh!
Pero salamat sa kanya kasi naging kami ni Chris dahil sa kanya hahaha!
"Its okay..." kalmadong sinabi niya. Huh? Okay lang?
"Hoi Chris! Wag na wag mong sasaktan tong pamangkin ko." Sabi ni tita kay Chris. Hahaha! Sa wakas nasabi nanamin. Tsaka susuporta naman pala eh.
"Opo! Masiglang sabi ni Chris at tumingin sa akin. Ngumiti naman ito kaya ningitian ko na rin. Pero iniisip ko pa rin ang pag-alis niya.
---
*Dinner*
"Magkwento nga kayo kung bakit naging kayo!" Request ni tita sa amin. Ito na ang chance naming sabihin ang totoo. Pero dapat di siya magulat. Nakakagulat naman talaga yung rason eh. Tsaka buhay rin namin ang nakataya.
"Ammnn tita... Remember? Yung nadisgrasya si mo--mommy at daddy?" Tss! Im just bringing the saddest moment.
Di na nagsalita si tita at tumango nalang ito. Patuloy pa rin siyang kumakain.
