Notaların Arasında (Ara Verildi.)

7. Bölüm

Yeni telefondan sa...

"Ah!"

Sabahtan beri Mi-Cha'ya sesleniyordum ama geri zekalı sevgili kulaklıkları sayesinde duymuyordu.

İki saat seslenmiştim ve o duymayınca kafasına elimdeki okumaya çalıştığım kitapla vurmuştum.

Sonunda ise ilgisini çekmiştim.

"Ne var ya?!"

Kaşlarımı çattım ve suratına bön bön baktım. Sonra da kaşlarım ile baş ucumuzda duran, siparişi bekleyen hostesi gösterdim.

Mi-Cha kafasını oraya döndürdü ve 'ha?' diye garip bir ses çıkardı. Garson kadına baktı ve siparişini verdi.

  "Şekersiz, sütlü kahve ve kakaolu kek."

Mi-Cha kahvenin yanında eğer tatlı bir şey isterse şeker kullanmazdı. Değişik işte.

Kafamı arkaya yasladım. Kitap okuma hevesim de kalmamıştı zaten.

Kitabı kapatıp sırt çantama yerleştirdim ve kulaklığımı telefona takıp, kulaklıkların uç kısımlarıda kulağıma takarak müzik dinlemeye başladım.

***

"Uyan artık!"

Gözlerimi ovuşturdum ve esnedim.

"Geldik mi?"

"Evet, hatta biraz daha uyumaya devan edersen uçak tekrar kalkacak."

"Tamam be Mi-Cha, sus."

"Kalk hadi."

Zor da olsa kalkmayı başardım ve sırt çantamı sırtıma taktım. Uçağın içinden çıkmayı başardığımızda bizi bekleyen bir adet Haneul gördüm.

"Gelemediniz 2 saate."

"Uyanmadı bu mal."

"Söv söv Mi-Cha, söv."

***

"Giy elbiseni artık!"

"Beklesene bir ya!"

"Kaldır poponu. Telefon daha önemli sanki!"

"Evet, daha önemli."

"Soo-Min!"

"Ne var Haneul?"

"Kalk giyin artık! Makyajın yapılacak!"

"Tamam be! Daha sen giyinmemişsin."

"Sen giyinmeyi başarabilirsen bende giyineceğim."

"Tamam ya! Giyiniyorum."

Elbisemi elime aldım ve kabine doğru ilerledim.

Kabinin içine girdim ve elbiseyi zar zor da olsa giyinebildim.

"Ayakkabılarını da giy!"

Dedi -daha doğrusu cığırdı ama konumuz bu değil.-  Haneul. Ardından alttan ayakkabılarımın geldiğini gördüm ve hızlıca giydim.

Kalbinden çıktım ve aynada üstümü düzelttim.