UÇURUM

*Aileyle Tanışma*

Medya- Burcu ve Gökberk

Bu güzel kapak çalışması için Bradibeg28 'e teşekkür ediyorum.

Barış'ın söylediği her  kelime bedenimin en derin yerlerine işlerken ben donup kalmıştım. Cevap veremiyordum. Çünkü eğer verirsem yanlış birşey demekten korkuyordum.

"Helin lütfen bişey söyle. Böyle susma!"

Bağırmasıyla olduğum yerde sıçradım.
Şuan yapmak istediğim birşey vardı ve yapıcaktım. O bağırmaya devam ederken fark etmediği anda dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Barış'ın bunu beklemediği kesindi. Çünkü vücudu kasılmıştı. Çok geçmeden dudaklarını araladı ve karşılık vermeye başladı. Öpüşmemiz ilerledikçe daha da kuvvetleniyordu.

Birden ellerini belime koydu ve beni kucağına doğru çekti. Şuan ne olursa olacaktı. Belki ikimiz de pişman olacaktık ama olsun. Bu anı bozmak istemiyordum. Dudakları açlıkla öpüyordu. Ellerimi saçlarına daldırdım ve okşadım. Yumuşak ipeksi saçları vardı.

Elleri tişörtümün içinden çıplak tenimi bulduğunda dudaklarını üzerinde inledim. Sıcak elleri, buz kesmiş belimi okşuyordu. Dudaklarını dudaklarımdan ayırdı ve yavaşça çeneme ordan da boynuma indi. O boynumu emerken ben kendimden geçmiştim. Bir anda durdu anlını anlıma burnunu burnuma bastırdı. Gözlerini açmamıştı. Tekrarlayarak:

"Helin yalvarırım bi şans ver. Deneyelim. Yemin ederim üzmem seni."

Onu istiyordum. Hemde deli gibi. Artık buna emin olmuştum. Ufak bir öpücük kondurarak dudağının üzerinde konuştum.

"Burası tanışmamıza şahit oldu, şimdi de senin oluşuma şahit olsunlar dedin ya. Şahitler, Seninim Barış."

Gözlerinin parlamasıyla beni kendine bastırdı ve kollarını sıkıca bana sardı. Bende ellerimi beline indirmiştim.

"Seni seviyorum güzelim,çok seviyorum. Bana bu şansı tanıdığın için pişman olmıyacaksın. Pişman etmiyeceğim seni."

Hızlı hızlı konuşmasından o kadar belliydi  ki heyecanlı olduğu. Kıyamam ona ben.
Ellerini belimden çekti ve ayağa kalktı. Kollarını iki yanında açarak uçuruma döndü.

"Herkes şahit olsun herkes duysun ulan, Helin'i deliler gibi seviyorum!!"

Barış'ın bağırmaları yankılanırken ben gülüyordum. Bana dönerek ellerini uzattı ve kalkmama yardım etti. Anlamadığım bir anda kucağına alarak döndürmeye başladı. Kulağıma da fısıldayarak; "iyi ki hayatıma girdin kadın."dedi. Seviyordum bu çocuğu. Hemde çok!

》》》》》》》》》》》

-Bir hafta sonra-

Telefonumun çalan sesiyle homurdanarak gözlerimi araladım. Ellerimi komidine uzatıp birkaç eşya devirme faslından sonra telefonuma ulaştım. Arayana tek gözle baktığımda 'Canımın İçi♡'  yazısını gördüm ve hemen diğer gözümü de açarak yataktan doğruldum. Tam telefonu açacakken kapandı. Saniye geçmeden tekrar çalmaya başladı. Bu sefer hemen açtım.

"Alo."

"Günaydın uykucu hanım"

"Günaydın canım"

"Hadi acele et okula geç kalıyoruz."

"Tamam hazırlanıp geliyorum."

"Tamam güzelim. Ha! bu arada Helin, seni seviyorum.