Gece'den Devam...
Gözlerimi açtığımda bir odada uyuyordum. En son partideyken bahçeye çıkmıştım. Sonrası yok. Ben ne arara geldim buraya. Daha doğrusu beni kim buraya getirdi. Kafamı kaldırıp etrafa baktım. Cama doğru gitmeye başladım. En azından bahçeye bakabilirdim. Yani beni kim buraya getirdiyse ya da kaçırdıysa artık karışamaz. Pencereye doğru gidip dışarı baktığımda.
Bahçe bayağı büyüktü. Bildiğiniz villa. Burayı bilmiyordum ama fazla tanıdık geliyordu. Tekrar arkamı döndüğümde karşımda bana bir adam bakıyordu.
"Neden burdayım ve sen kimsin?"dedim.
"Beni tanımadın mı sevgilim?"dedi. Bu Asrın olamazdı. Yok bu kadar değişmiş olamazdı. Tekrar ona bakıp
"Peki Asrın neden beni kaçırdın?"
"Hayır hayır ben seni kaçırmadım. Sadece görevlendirdiğim adam ssni bayıltmış. İstiyorsan gidebilirsin. Ben sadece seni görmek istedim."dedi.
"Hayır seni kırmak istemem. O yüizden istediğin zaman beni arayabilirsin. Konuşuruz. Sevgili olmasakta arkadaş oluruz."
"Ama ben seni çok seviyorum. Seninle arkadaş kalmak. Ben bunu yapamam."
"Asrın sen ne diyorsun? Sen beni bırakıp gittin. Ben senden sonra neler yaşadım biliyormusun? Tabiki hayır. Ben senin yüzünden az daha bağımlı oluyordum. Şimdi çıkmış karşıma ben seninle arkadaş olamam diyorsun. Bu neyin kafası ya sen kendini ne zannediyorsun. Vazgeçilmez falan mı? Seni bu rüyaya kim alıştırdı bilmlmiyorum ama bende kendini vazgeçilmez sananlara güzel siktir çekiyorum. Yani Asrın benimle arkadaşlığa varsan varım. Ha eğer yoksan şimdi hayatımdan çık git."dedim.
Bana şaşkın bir şekilde bakıyordu. Ama şu an haklı olan bendim. Ben onun yüzünden ne kadar şey yaşamıştım. Hiç bir şey bilmiyordu o.
"Gece sen böyle değildin. Neden değiştin? Sen beni çok seviyordun. Şimdi ne oldu?"
"Ne mi oldu? Anlatayım. Sen gittin ben bittim. Sen gittin ben yıkıldım. Sen gittin ben kendi mezarımı kazdım. Sen gittikten sonra ben neler yaşadım haberin var mı? Yok. Annem öldü mesela. Ama sen yoktun. Sonra ben aşık oldum ama sen yoktun. Sonra ben hastanede yattım ama sen yoktun. Sonra babamla aram bozuldu ama yine sen yoktun. Bak bunlar gayet normal şeyler. Ama sadece sana göre normal." dedim.
"Gece ben gitmek zorundaydım bak ben..."
"Kes sesini Asrın nasıl gitmek zorundaydın. Kim sana git dedi ki ha kim seni zorladı? Ama neyse ne işte sen gittin biz bittik. Bundan sonra da bir daha olamayız. Şimdi ben gidiyorum. Arkadaş kalabiliriz."dedim.
Kapıdan çıktım. Burası nereydi bilmiyorum. Ama ben kendim bulmayı planlıyordum. Odadan çıktığımda merdivenlerden doğru inmeye başladım. Asrın arkamdan sesleniyordu ama ben sallamıyordum. Merdivenleri bitirdiğimde oturma salonu olduğunu düşündüğüm yere girdim. Bomboştu bu aptal şey tek başınamı yaşıyordu. Harbi lan ben bu evi biliyorum ki!
Asrın'a ait olan bir ev ailesi ile yaşamaktan hoşlanmadığı için burda kalıyordu. Tabi gitmeden önce öyleydi ama şimdi dönme amacı ne bilmiyordum ama bir şey döndüğü kesindi.
Beni düşüncelerimden ayıran bir saattir konuşan Asrın'ın önemli bir şey söylemesiydi.
"Gece sana her şeyi anlatacağım. Neden gittiğimi, nasıl mecbur kaldığımı her şeyi"
"Anlat"dedim.
"Bak Gece hani ben gitmeden iki gün önce buluştuğumuz yer vardı ya kafede buluşmuştuk. Hatıraldıysan devam edeyim?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜZELİM
Novela JuvenilBırakma beni. Hani sen bensiz ben sensiz olamazdık. Yalanmıydı bu kadar şey. Dedi. Ama gitmem en iyisi olacaktı. Bir yanım gitmek isterken bir yanım kalmak istiyordu. Seviyordum onu. Hiç bırakmamamaya yemin etmiştim. Sahi ben onu bırakmak içinmi se...
