GÜZELİM

1.bölüm Siyahın içinde Mavi

Annesini üç ay önce kaybetmiş biriydim ben. Şu anda kendimi çok aciz,mutsuz görüyordum. Arkadaşlarım ne düşünüyordu acaba benim hakkımda. Tabi ki en yakınlarım bana katlanıyordu. Aslında o kadar çekilmez biri değilim. Her istediğini elde eden biriyim. Zenginlik en istemediğim şey benim için. Ne bileyim baban kazanır sen yersin ya ben bunun emeğini zorluğunu görmeden hak ettiğimi hiç düşünmedim. Babama defalarca söyledim "ben bunun emeğini görmek istiyorum bende seninle çalışyım"diye. Ama babam asla izin vermedi. Önce çözemedim tabi ama sonra anladım benim babam bir ' mafya'idi.Kesinlikle beni bu yüzden yanına yaklaştırmıyor ona yardım etmemi istemiyordu. Ama bende Gece isem onun ne işler çevirdiğini öğrenecektim. Annem öldükten sonra yüzüme bakmıyordu. Elbetteki bunu bir nedeni vardı. Neyse hadi hayırlısı.

**************
Sabah yine âlarm sesiyle uyandım. Kimse duymayı hak etmezdi bu sesi. Neden mi? En güzel uykudan uyanmayı kim isterdiki! Bende istemiyorum işte. Anlamıyorum ki ne diye böyle gereksiz şeyleri icat ediyorlar ki? Kafamda deli sorular ile banyoya ilerledim herkesin yaptığı rutin işlerimi hallettim ve tekrerdan çıktım. Tam üzerimi giyinecektim ki ne unuttuğumu düşündüm. Tabi lan banyo yapmadım ne diye gittim ben oraya o kadar Allah beni alsın diyecem de keyfim yok uykum varr. Tekrar istikamet banyo marş marş diyerek emin adımlarla yürüyordum ki halıya takılmam ile yer çekimi ile temasımı kestim en son uçuyordum şimdi fark ettimde halı ile birbirimiz kesiyoruz oha kesin bana aşık! Ne diyorum ben ya? Ayağa kalkıp banyoya ileerledim. Suyun ısınmasını bekledim. Su ısınınca banyo yapmaya başladım.(evet fesatlar olarak burdamıyız diye sormuyorum burdasınız)

**************
Duş alıp çıktıktan sonra saçlarımı kurutmaya başladım. O sırada ise okulun ilk gününde neler olacağını düşünmeye başladım. Aslında okul benim için annemden sonra önemli bir varlık sayılmıyordu. Benim hayallerim vardı mesela iç mimar olup bir sürü ev yaptıracaktım. Hatta annemin odasını bile ben dekore edecektim. Ama sadece hayaldi işte. 3 ay oldu annem gideli ve ben çok farklı biri oldum. Önceden okula heycanla gidip derslerinde başarılı olmak için gayret eden ben şimdi gitsem ne olacak gitmesem ne olacak derdindeyim. Neden böyle oldu bende bilmiyorum ama umarım düzelirdim. Önceden nasıl biriydin diye sorarsanız bildiğiniz eğlenceli, komik, sırf espiri yaptığım için arkadaşları tarafından bütün Akın kolejini turlayan sonrada arkadaşım beni koşturdu diye saatlerce küfreden mizah insanıydım. Şimdi ise kafes dövüşleri, boxs,yasadışı araba yarışları yapan biriyim. Ne mübarek insanım değil mi? Saçımın bittiğini görüp tarağı bildiğimiz bir şekilde fırlattım neden çünkü ben olmak bunu gerektirir sjsjs.
Arkamı döndüğumde Hira'yı gördüm. Üvey annemin kızı olur kendisi. Onu seviyorum aslında çok iyi biri ama onu kendimden uzak tutmak için çok kaba davranıyorum. Ona dönüp"ne var"der gibi baktım oda salak olmadığı için

"Kahvaltı hazırmış annem ve babam biz bekliyormuş"dedi ee normal niye beni çağırıyorsun ben gelemiyormuyum. Sanki ayağım yok. Şimdi üzerime ne giydim. Hemenn söylüyorum.. Siyah pantolon, beyaz t-hsort ve siyah adidas ayakkabılarımı ve vazgeçilmez olan deri çeketimi giydim. Off be bütün kızlara taş çıkartırım. Hey yavrum benim be ne cool insanım Yarabbim tek kelime ile mükemmlim. Şu anda cok mutluyum ama aşağı inip kahvaltı yapmayacağımı öğrenen babam kırmızı görmüş boğa olacak. Ne yalan söyleyeyim hoşuma gitmiyor değil. Neyse şimdi aşağı inmeliyim. Arkamı döndüğümde Hira mal gibi bana bakıyordu bende dayanamadım vee

-Ne var Hira ne bakıyorsun hiç mi güzel görmedin. Dedim ve oda şaşırdı.

-Yok canım çok güzel gördüm senin gibisin asla. Dedi afferin ona yola geliyordu.

-Düşündümde adam değil kadın oluyorsun. Dedim ve bu dediğim ile gözleri kocaman açıldı. Her zaman aynı cümleyi kurardım ona karşı o yüzden şaşırdı. Yanından geçip merdivenlere yöneldim. Arkamdan geliyordu ve ona laf sokmanın keyfini iki dakika olsun yaşıyordum. Yemek salonuna girip herkese kısaca ve seri bir şekilde

-Günaydın. Dedim

-Günaydın Gece otur. Dedi babam. Ama unuttu sanırı sabahları çok bir şey yiyemem ben. Ona bakıp kıyametin kopacağını bile bile

-Size afiyet olsun. Kahvaltı yapmayacağım ben. Dedim ve oturma salonundan çıkmaya karar verdim ki sadece karar verdim ama babam buna şimdilik izin vermedi.

-Gece kahvaltını yapmadan gidemezsin. Dedi. Hadi ya kim dedi bunu sana

-Birincisi sabahları fazla yiyemem bunu iyi bilirsin. İkincisi kafanı kaldırıp karından veya işlarden banada zaman ayır ki benim huylarımı unutma. Ve son olarak benimle ilgilenmedikten sonra bana bir şey deme. Zaten kahvaltı yapacak olsam sana sormam tabi önceden öyleydi şimdi ise Gece gitti onun yerine GECE DEMİR geldi. Dedim ve gollll. Salondan çıktım ve derin bir nefes aldım. Bu kadar uzun cümle kurduğumu hatırlamıyorum. Arabalarımın anahtar kutusundan rastgele bir anahtar aldım. Dışarı çıktığımda korumalardan Yavuz abi "günaydın efendim"dedi. Lan ben bunları kaç kez uyaracağım bana efendim demeyin diye?Ritmik bir şekilde arkamı döndüm ve bağırdım

-ellinci kez ve son defa olarak uyarıyorum bana benden büyük hiç kimse efendim demesim. Hatta hiç biriniz kaç defa uyarmam gerekiyor lan sizi. Anlamıyormusunuz siz son kez bir daha olur ise affetmem kovarım anlaşıldımı? Dedim. Onlarda hızlı ve korkulu bir şekilde kafalarını salladılar. Arkamı dönüp garajıma doğru yol aldım. Garaja girdiğimde anahtarın düğmesine bastım. Sesin geldiği arabaya yöneldim ve benim mükemmel arabalarımdan biri phorce olduğunu gördüm. Çok seviyorum ben arabalarımı yaa. Arabaya ilerleyip bindim. Tam çalıştıracakken kapı açıldı. Kim olduğuna baktığımda ise Hira idi. Zaten bende şans olsa bir Çağtay Ulusoy(Çağtay Ulusoy hayranları burdamı?) çıkardı. Ona bakıp

-Senin araban yok mu? Dedim. O ise

-Var. Ama seninle gelmemede sıkıntı olmaz diye düşündüm. Dedi. Bende ona inat..

-Tabi o senin düşüncen. Dedim. Yüzü düştü. Ne yapayım Hira benden uzak durman gerekiyor. Neyse diyip arabayı çalıştırdım. Bu arabanın motor sesi beni benden alıyordu. Tamam susun ben hâla burdayım araba beni almadı. Evden çıkıp okulun yolunu tuttum. Hira'ya dokunsan ağlayacak gibiydi. Benden uzak durman için seni uyarmayı sevmiyorum Hira!
Biliyorum benimle tam bir abla-kardeş olmak istiyordu ama bu hemen olacak bir şey değildi. Ben daha annemin ölümünü kabullenemedin sana ne oluyor hayır yani olaylar üstüme geliyor ve kendimi bırakırsam büyük bir çöküntü olacak. Sadece zamana ihtiyacım var. Sen mavisin ben ise siyah sen beni anlayamazsın ki anlamanıda istemem zaten beni gibi üzülme kaldıramazsın benim gibi acı çekme yaşayamazsın Hira. Düşıncelerdem ayrılıp okula normal bir şekilde girdim. Önce Hira'nın inmesini bekledim. İndiğinde bende inip arabamın kapısını kilitledim. Yavaş yavaş okula doğru ilerledim. Etrafa baktığımda ise bizim guruptan kimsenin olmadığını gördüm. Doğru ya bizim salaklar okula bir hafta kaldı diye tatile gitti neyse diyerek banka oturdum. Sigara paketimi çıkartıp içinden bir dal aldım ve paketi tekrar cebime koyup sigarayı yaktım. Geriye yaslanıp içmeye başladım. Tekrar içime çekip dumanı dışarı tekrar verirken Hira'nın beni izlediğini daha doğrusu şaşkın şaşkın baktığını gördüm. Elimi havaya kaldırıp 'gel' işareti yaptım. Kız benim onu yanıma çağırmamı bekliyormuş gibi hemen depar attı. O geldiğinde ona bakıp dedim ki

-Neden öyle bakıyorsun? Dedim.
-Sigara içtiğini bilmiyordum. Dedi.
-Bilmenmi gerkiyordu? Dedim.
-Hayır. Sadece şaşırdım. Dedi. Bende sigara konusun boşverip ona döndüm ve

-Bak Hira iyi birisin hemde çok iyi birisin ama bunu sana yapamam. Sen mavisin ben ise siyah seni hayatıma alırsam sende benim gibi olursun. Biliyorum fazlasıyla abla-kardeş ilişkisi görüp tatmak istitorsun ama bunu benden bekleme. Çok erken alışmam gerkiyor. Toparlanmam gerkiyor. Hem ben senin mavini siyahlaştırırım. Senin üzülmeni istemiyorum. Bu yüzden benden uzak dur. Dedim.

Ayağa kalkıp Yavaş yavaş yürümeye başaldım. Ya 5 ya 6 adım attım ki büyük bir ihtimalle 6 adımdır. Hira'nın sesini duydum.

-AMA BEN SENİN SİYAHINDA MAVİ OLAMAK İSTİYORUM ABLA. dedi.

İlayda Burçak seni için yazdım Çağtay Ulusoy 'u. Seni cok seviyorum değerlim iloş. :)

YAZIM HATALARIM VARSA KUSURA BAKMAYIN. İLK KİTABIM VE BİRAZ ACEMİYİM.YORUMLARDA BENİ UYARIRSANIZ DÜZELTMEYE ÇALIŞIRIM. YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ.

YORUMLAR VE MİNİK YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN!!!BYBY