Chosen One

H1: Graveyard

{Clary}

Pfff zuchte ik. Ik keek naar de steen. Hier zou mijn vader liggen. Zelf heb ik hem nooit gekent want hij ging dood voordat ik geboren werd.

Ik keek om mij heen naar de andere grafsteen. Het was alang donker en ik voelde een koude windvlaag langs mij gaan waardoor ik kippenvel op mijn arm kreeg.

Wat had je anders verwacht van een kerkhof.

Ik hoorde geritsel achter me en keek om maar er was niks te zien. Dat was vast een beest, dacht ik om mezelf gerust te stellen.

Toen hoorde ik het weer. Ik keek om me heen en voelde me een beetje ongemakkelijk worden.

Probeer ergens anders aan te denken Clary dacht ik maar het lukte niet. Ik kroop wat in elkaar, want het begon kouder te worden.

Morgen weer school. Bij die gedachte voelde ik me meteen kut. We zijn terug verhuisd naar de stad waar ik geboren ben dus moet ik morgen naar een nieuwe school.

Zelf ben ik niet zo super goed in vriendinnen maken, ik weet nooit wat ik moet zeggen.

Mijn telefoon lichte op en ik zag dat er een appje was van Ronnie. Ik mis Veronica nu al en ik ben hier nog maar 3 dagen. Ronnie is, nouja was, ik weet niet hoe ik het moet noemen mijn beste vriendin.

Ze wensde me succes morgen op school. Lief dacht ik ondertussen tikte ik het in op het toetsenbord en verzond het naar haar.

Ik hoorde weer geritsel achter me, ik keek om en zag iemand staan in de verte. Ik probeerde met mijn ogen scherp te stellen om een gezicht te herkennen, maar kon hem nauwelijks zien.

Het enige wat te zien was is dat het een jongen is en hij wat glimments in zijn rechterhand had. Hij keek nu ook richting mij dus mijn eerste reactie was meteen wegkijken en voor me uit staren alsof ik nooit naar hem had gekeken.

Ik voelde me niet meer op mijn gemak dus besloot ik om naar huis te gaan.

Ik liep naar de poort om het terein te verlaten en kon het niet laten om nog een blik te werpen in de richting van de jongen.

Toen ik keek bleek hij weg te zijn, vreemd. Ik keek weer voor me uit en liep verder naar huis wat niet ver weg was.

De hele weg voel ik me aangestaard. Alsof iemand mij achtervolgt. Ik voelde mijn hart sneller gaan kloppen en loop de laatste paar straatjes extra snel door totdat ik bij mijn voordeur aan kom.

Ik loop naar binnen en sluit meteen de deur achter me dicht. Eindelijk kan ik weer normaal adem halen en kom ik tot rust.

Ik legde mijn tas op de grond en liep naar boven.

Mijn moeder ligt al te slapen dus ik doe zachtjes de badkamer deur open en pak mijn tandenborstel. Ik poets mijn tanden en ga ondertussen plassen. Dat is iets wat ik altijd doe.

Ik spuug mijn tandpasta uit en spoel door. Vervolgens loop ik naar mijn eigen kamer trek mijn pyjama aan en spring onder mijn warme dekens.

Ik check mijn telefoon nog en zie geen berichtjes, jammer ik hoopte op een bericht van Ronnie.

Ik doe het licht uit en val voordat ik het weet in slaap.

... heeeyy guysss dit is mijn aller eerste boek op wattpad dus als jullie nog tips hebben zeg het dan zolang je het maar niet op een gemene manier zegt vind ik het juist beter :) ik hoop dat jullie part 1 leuk vonden!! Het begin lijkt een beetje op shadowhunters maar het word heel anders later in het boek ;) ...

Vote & comment (+follow?) 🙈💋