Chosen One

H6: Demon

{Jace}

Ik wilde net mijn helm opzetten en wegrijden toen ik een harde gil uit Clary's woonkamer hoorde.

Ik gooide mijn helm aan de kant en rende naar binnen. Toen ik door de voordeur ging rook ik een vreemde lucht. Ik draaide mij om en zag Clary huilend op de grond zitten naast het lichaam van een dode vrouw.

Ze leek sprekend op Clary dus dat zal vast haar moeder zijn. Ik rende naar de moeder toe en voelde aan haar nek ader. Het klopte niet meer. Ze was echt overleden.

"Clary..." ik keek haar zwijgend aan niet wetend wat ik precies moet gaan zeggen. Ik keek terug naar haar dode moeder en zag een apart teken in haar nek zitten.

Het lijkt op het teken van kwaad in de shadowwereld. Ze waren duidelijk iemand aan het waarschuwen voor iets, maar wie?

Clary is gewoon een normaal onschuldig meisje. Toch? Ik trok haar gauw weg bij haar moeder en sloeg mijn armen om haar heen.

Ze begon nu heel hard te huilen wat ik best logisch vind na wat ze vandaag allemaal heeft meegemaakt.

Ik trok haar naar buiten zodat ze niet langer naar haar moeder hoefde te kijken. Ze lag midden in de kamer op de grond met een houte stok dwars door haar hart en er lag nog allemaal bloed omheen. Ze zal zowiezo al een paar uur dood geweest moeten zijn anders stonk het niet zo erg.

Ik pakte mijn telefoon en belde 112 met mijn andere arm nog steeds om Clary heen.

⌁ ⌁ ⌁

Na een kleine dertig minuten stond de politie om ons heen. Ze hadden al hun vragen al gesteld en stonden op het punt om weer weg te gaan. Ook is het binnen alvast schoongemaakt en het stukje waar de moord was gebeurt afgezet.

"Waar ga je nu heen, kleine?" Vroeg ik voorzichtig toen ze wat rustiger was geworden. "Geen idee ik heb niemand anders meer over in mijn famillie..." ze zei het zacht en ik hoorde haar stem breken in haar zin.

Ik zou nu zo willen zeggen dat ze bij mij thuis mag blijven slapen maar dat zouden de andere nooit goed vinden, een mundane in het instituut pff ik zie Alec zijn afkeurende gezicht al voor me in mijn hoofd.

"Kara en Nikky zijn toch vriendinnen van je? Zal ik een van hun bellen?" Vroeg ik. "Nee dat hoeft niet ze zouden naar een feest gaan morgen en ik wil niet dat ze door mij niet meer gaan. Ik denk dat ik gewoon alleen hier blijf slapen." Zei ze kalm. Nee Jace! Zeg het niet! Zeg het niet! Oke fuck.. "Ik laat je niet alleen achter als jij blijft, blijf ik ook." Oke ik zei het. Luke gaat me echt vermoorden als ik weer uitstel om de uitverkorene te zoeken.

Ik ben nu al 3 maanden bezig en ben al langs 2 andere scholen geweest en dit is de laatste mogelijke school waar die jongen op kan zitten.

{Clary}

Wow de ene keer is hij echt een arrogant zak en de andere keer zo lief. Ik snap niks van hem. Het gaf mij wel een veilig gevoel als hij hier zou blijven slapen dus ik knikte 'ja' naar hem.

"Ik ga slapen denk ik" zei ik na een tijdje stilte. "Is goed. Als er wat is ben ik hier beneden" zei hij en ik knikte.

Ik liep naar boven en begon het steeds moeilijker te krijgen om mijn tranen nog langer in te houden. Ik wilde niet zwak lijken tegen over hem dus heb ik geprobeerd om zo min mogelijk te huilen.

Waarschijnlijk denkt hij al dat ik een zielig kind ben en het hoeft niet erger te worden dan dat het al is.

⌁ ⌁ ⌁

Na 10 minuten hoorde ik iemand op de trap, waarschijnlijk is het Jace. De deur ging open en ik deed net alsof ik al sliep.

"Slaaplekker kleine" hoorde ik hem zachtjes fluisteren. Het gaf een rode kleur op me wangen en een kriebelend gevoel in mijn maag.

Ik kon mijn gevoelens gewoon niet meer onderdrukken en helemaal nu niet meer. Ik wil dit niet voelen voor een badboy laat het alsjeblieft stoppen! Maar nee mijn lichaam werkte niet mee. Ik verstopte mijn rode hoofd in mijn dekens.

Hij deed de deur zachtjes weer dicht en ik hoorde een harde kreun aan de andere kant van de deur.

Wat doet hij nou weer?

Vervolgens hoorde ik allemaal bonken op de muur komen. What the hell Jace. Ik liep de deur uit en keek naar hem.

Hij had weer een lichtgevend zwaard in zijn hand zoals ik al eerder had gezien. "Jace..?" Zei ik vragend en keek naar beneden over de leuning.

Op de grond lag een eng afschuwelijk ding wat ik nog nooit eerder heb gezien.

"Wat is dat!" Riep ik in een lichte paniek. "Wacht, jij kan dat zien?" Zei Jace verbaasd maar toch zei iets aan zijn stem dat hij het verwacht had.

... sorry dat het zo lang heb geduurd voordat ik weer een nieuw hoofdstuk maakte maar ik had het erg druk :) ...

Vote & comment 🐛💋