"Dad! Please! Gumising ka! Lumaban ka!" Hagulhol na iyak ng isang dalaga.
"Victor! Victor! 'Wag mo kaming iwan!" Sigaw naman ng isang mid 40's na babae habang umiiyak din.
"Daddy! Daddy!!" Hagulhol ng isang batang inosente na tatlong gulang pa.
Tila mabibingi ka sa kanilang mga iyak at hagulhol dahil sa hindi nila matanggap na ama ng kanilang tahanan ay nag-aagaw buhay na.
Samantala abala naman ang doctor at mga nurses na buhayin ang nag-aagaw buhay na lalaki. Kahit nakakabingi na ang ingay galing sa pamilyang ito ay hindi na nila ito pinansin at ginawa lang nila ang kanilang trabaho.
*tiiiiiiiiiiiiing*
Ngunit kahit gaano sila kagaling ng kanilang trabaho ay hindi nila malalabanan ang tadhana.
"Victoooooooooorr!"
"Dadddyyyyyyy!!"
Sabay sa matinis na tunog ng isang makina ay ang lalong pagbuhos din ng mga luha nila.
"Sorry, we did our best." tipid na sabi ng doctor saka lumabas na ito sa kwarto kasama ang tatlong nurses habang ang pamilya ay patuloy pa rin sa pag-dadalamhati sa pagkamatay sa kanilang haligi ng tahanan.
"N-no! Victor!!" Hindi makapaniwalang sambit ng asawa saka nilapitan ang bangkay nito at sumunod naman ang kanyang bunsong anak na umiiyak pa rin.
Samantala ang isang dalagang babae ay nanatili lang sa kanyang kinatatayuan at patuloy pa rin sa pag-iyak.
Nakatulala ito sa bangkay ng kanyang ama. Hindi rin makapaniwala na bigla-bigla lang ito mawala sa buhay nila.
Pero ilang minuto lang ay napahinto siya sa kanyang pag-iyak nang may mapagtanto siya. Ngayon ay nakatutok nalamang siya ng blanko sa kanyang ama.
"I should feel sad right now." the girl whispered to herself.
Because the girl noticed while she was crying loudly she didn't feel like she was sad like normal people do when one of their love one dies.
She was crying because her mother and her little brother are crying too. She was crying because she thought it was the right thing to do.
Slowly a curve smile was formed on her lips when the thought sank in to her mind that her father is gone.
She's not sad actually, she's happy of her father's death.
Why?
Because...
She's evil.
-oOo-
A/n: This is a fiction story and I really find it hard to write a fiction genre especially love story. But this story is not revolving about love story but I tried my very best na lalagyan ng kunting kilig dito sana hindi epic failed. This story has also a little touch of mystery coz I can't stop my mysterious blood. (feeleeeer)
So bare with me because I'm still learning.
