6: Progress

1 0 0
                                    

2 weeks had passed...

"Hey! I've heard wala na raw siyang lalaking kasama every night? How true was that? May himala bang nangyayari?"

"Yep! That's true! Remember the new transferee in a business administration department?"

"Uh? Yeah! That hot dude Dan Augustine Ferrer? What about him? Is he her new boyfriend? Is she into serious relationship already?!"

"Nope! That bitch found her katapat! She kept on flirting Dan Agaustine while Dan Agaustine kept on rejecting her."

"Hahahahha! No way! That's a huge slap for her! Now she knows hindi lahat ng lalaki mapapasakanya."

"Yeah! Hahahaha and you know what's more pathetic to her? Up until now she keeps on chasing Dan Agustine like a dog!"

"Hahahhahahahaha! What a slut!"

Napailing nalang ako sa aking naririnig. They really are updated with my life! I'm so touch! May maraming nagbabantay sa akin.

And yeah! It's true! It's been two weeks since I never flirted with other guys.

Masyado kasi akong focus kay Augustine kaya hindi ko na namalayan na hindi na pala ako nakipag-flirt sa ibang lalaki. And it's so unusual for me.

Parang nag-iiba na 'yung daily routine ko. I still go to club, pero palagi lang akong nakadikit kay Augustine at palaging nag-hahabol sa kanya.

Masyado kasi siyang pabebe. Bibigay naman in the end.

Honestly speaking, at first I was chasing Augustine because he's the guy suits for my standards. But now it's another way around I kept on chasing him because I want to feel him what I felt. Ano ang pakiramdam ng naghahabol. Masyado na niyang tinatapak-tapakan 'yung pride ko.

Speaking of Augustine agad ko siyang tinawag nang makita ko siyang kumakain sa ilalim ng isang puno.

"Augustine!" Tawag ko sa kanya kahit medyo malayo pa ako sa kanyang pwesto.

It's lunch break at nandito ako sa isang field ng university na 'to.

"You really are stalker, aren't you?" Bungad niya sa akin nang makalapit na ako sa kanya.

Tinignan ko muna 'yung buong paligid bago umupo at kinuha ang aking pag-kain na binili ko sa cafeteria na nasa aking bag.

"Never thought may maganda pa'lang lugar sa university na'to. Wala masyadong studyante, so peaceful!" tumingin ako sa kanya na abala pa rin sa kanyang pagkain.

"Ang daldal mo." Tanging sagot niya sa mahaba kong salita.

"Ang saya mo talagang kausap Augustine!" Sarkastic kong sabi at nag-simula nalang kumain.

It's been two weeks at masasabi kong may progress 'yung pagtrato niya sa akin. He's still the same masungit Augustine pero medyo nababawasan na iyon since that incident...

//Flashback... //

Matapos mangyari 'yung sagutan namin ni Augustine ay nawawalan na ako ng gana na pumasok sa aking morning class kaya napag-pasyahan kong tumambay nalang dito sa cafeteria. Total wala pa namang masyadong studyante kasi maaga pa.

Her MaskTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon