Vampires In Disguise

VID#12: Cheese

After that Pandesal thing... I don't know what happened. I mean, it's all a blur.

I felt his soft kisses on my face. Trying to wake me up.

"Wake up, sweetie." He whispered with his husky voice.
"Hmn? Good morning..." I whispered.

"Good morning too." He kissed my lips.

Napatakip naman ako ng wala sa oras. Hindi pa ako nag-tu-toothbrush! Anak ng tukneneng nemen eh!

"Jamie... I ah... uhm..." I looked at him.

Damn! Why is he so cute? He looked like a lost puppy waiting for someone to give him shelter and love. And damn! I'm more than willing to give him all I have. Even my heart.

"Yes?" I asked.

"If... something... bad happens to you... I swear... I'll kill whoever that person is." He said sincerely.

I smiled and nodded. He just closed his eyes and smiled at me.

"I better go. Come down when you're done." He said and vanished from my sight without further notice.

Hayst! Of course, he's a vampire! He will just use his powers while me... I'm gonna take the super duper long staircase.

I did my morning rituals and went down.

Ugh! Napaka haba naman kasi ng hagdan! Pwede naman sanang magpagawa ng elevator eh!

"Kapagod naman... ayoko na... hindi na lang ako kakain... pagod na ako." Sabi ko at napaupo sa ika-dalamput' isang baitang. Kung itatanong niyo kung ilan ba kasing baitang to. Mga nasa 50+ lang naman. Hindi pa kasama yung doon sa mala-mini stage sa lawak na nasa dulo ng 50+ na to. Kasi meron pa yung mga lima. Aish!

"Oy! Jamie, ano bang pinag-gagawa mo dyan? Mukha kang nalugi!" Sabi niya at inalalayan akong tumayo.

Wala na lupaypay na yung katawan ko.

"Pagod na ako... itakbo na lang ako pababa. Please... hindi ko na kaya..." Sabi ko habang pinipilit tumayo.

Inalalayan naman niya ako at walang pang ilang segundo nasa dining na kami.

Nagulat pa yata sila dahil sa pagdating namin.

Ako naman ito. Hindi na makahinga!

"Hoy... babae ka... bitaw na... di... ako makahinga..." Sabi ko habang pilit na nagsasalita.

"Aish! Sorry! Naku! Naman kasi!" Sabi niya at inalalayan akong maka-upo sa upuan.

Teka? Anong amoy yun? Ang sama!

Dali-dali akong tumayo at tumakbo papuntang lababo at sumuka kahit wala naman akong maisuka.

Putcha! Ano ba yun? GRRR!

"Jamie, sweetie, you okay?" Tanong niya habang hinahagod yung likod ko.

Tumango lang ako at bumalik na kami.

Nakita ko naman yung cheese sa ibabaw ng lamesa. Pagkakita ko noon parang babaligtad nanaman yung sikmura ko. Ano bang meron sa keso na yan?

"N-Neo... pwede bang paalis yung cheese? Please..." Hirap na sabi ko.

"You heard her, get that thing away from here. This. Instant." Madiin ang bawat salitang pinapakawalan niya.

Nang mai-alis na yon nakahinga na ako ng maluwag.

"Jamie, dear, ayos ka lang ba?" Tanong ng mom ni Neo.

"Opo," sagot ko sakanya.

"Neo, ipatawag mo ang doctor ko. Mukhang kailangan natin siyang patingnan. May nararamdaman ako sakanya. Hindi ko maipaliwanag kung maganda ba o hindi." Sabi ng hari.

Napayuko ako ng di oras. Naman eh! May sakit kaya ako?

"Dad, don't talk with that tone. Come on. Tinatakot mo ang asawa ko." Sabi niya sakanyang ama.

"Mahal, ikaw naman kasi... bakit ba lagi na lang naka-kunot yang noo mo? Baka gusto mong sa labas ng kwarto matulog ngayong gabi?" Banta ni mom.

"Sorry na, Mahal. May nararamdaman lang kasi talaga ako." Sabi niya napanguso.

Hala? Anyare?!

"Aish! Kumain na nga lang tayo." Sabi ni Neo dahil nag-lalampungan na yung mga magulang niya na parang teenager.

...

A/n: Nak ng cheese!