Hoca Hanım|Yarı Texting

Tatil

"İşte böyle anneciğim sen olsan akıl verirdin ama kimsem yok."

"Nasıl kimsen yok ben varım ya deli?" Hızla sese doğru dönmüştüm

"Suna." Dedim özlemle aylardır görmüyordum biricik dostumu

"Nasılsın bitanem." Koşarak sarılmıştım

"İyiyim sen?" Dedim ağlamaya başlarken

"Evfa'm güzel dostum ne oldu?"

"Uzun mesele." Dedim anneme bakarak

"Hadi bana gidelim bir kahve içelim hemde sohbet ederiz." Başımı olumlu anlamda sallayıp anneme dönmüş ve vedalaşıp kabristandan çıkmıştık

"Nasıl geldin nereden bildin burada olduğumu?" Dedim koluna girerken

"Enişte aradı. Evfa hamile halinle bu kadar sinir yapman iyi değil kuzum açıkcası."

"Ne yapayım Suna kadının biri gelmiş kocam'ın kolunu okşuyor."

"O konuda haklısın ama görevliyse yapması gerekir tamam kadınla yakınlığını dogru bulmuyorum ama görevini yapıyor."

"Görevini yapmasına birşey demiyorum zaten Suna benim kızdıgım kadınlarla yakınlığı."

Suna'nın evine geldiğimizde oturma odasına geçmiştik

"Fatma ders çalışıyor, Rümeysa da kütüphanede bende kahvelerimizi yapayım, keyfine bak." Başımı olumlu anlamda sallamıştım

"Evfa teyze hoşgeldin." Fatma yanıma gelince sarılmıştık

"Hoşbuldum kuzum nasılsın?"

"İyiyim sen nasılsın?"

"Bende iyiyim dersler falan uğraşıyorum işte."

"Allah zihin açıklığı versin prensesim." Vedalaştıgımızda Fatma odasına geçmişti, Suna da kahvelerimizi getirmişti

"Neler oluyor bir anlat bakalım." Çarşafımı çıkarıp yanıma koymuştum

"Ne olsun işte hamile halimle uğraştırıyor..." Olan biteni anlatmaya başladığımda can kulağıyla beni dinlemeye başlamıştı, bir yandan anlatıyor bir yandan ağlıyordum hamilelik hormonları aşırı baskın geliyordu. Kahvelerimizi içerken Suna'nın nasihatlerini de dinlemeye başlamıştım, o çok iyi bir arkadaş çok iyi bir sırdaş ve daha kelimelerin kifayetsiz kaldıgı nice duyguları barındıran kan bağı olmaksızın kardeşim, ablamdı. İkindi namazını kılıp eve dönmüştüm

"Bebegim iyi misin?" Elimi karnıma koyup okşamıştım

Üç Ay Sonra

"Ahlas siyah kazagını da koyayım mı?"

"Koy gülüm." Nihayet güzel bir tatile çıkacaktık Şubat ayındaydık ama yinede güzel olacagını umut ediyordum, bebeğim yirmi haftalık olmuştu, artık tamamen belliydi karnım ve cinsiyetini öğrenmiştim ama daha Ahlas'a söylememiştim gittiğimiz yerde süpriz yapacaktım

"Valizleri indiriyorum karıcıgım."

"Tamam bitanem bende sırt çantamı alıp geliyorum." Ahlas valizleri alıp inerken bende hazırladıgım kutuyu sırt çantama koymuştum, ayakkabılarımı giyip kapıyı kilitlemiş ve aşagıya inmiştim, o günden sonra aralıklarla defalarca mesaj gelmişti ama artık umursamıyorduk. Ahlas haftalarca telefonunu evde bırakmıştı yine geliyordu Ahlas cevap yazmıyordu ama yinede mesajlar gelmeye devam ediyordu, ama bu tatilimizi güzel değerlendirecektik o yüzden telefonlarımızı kapatmıştık