Hoca Hanım|Yarı Texting

Baba!?

Korkuyla ve sinirle alt dudagımı ısırdım gelen Ahlastı, telefonumu aradım, camdan baktım Bekir yoktu. Gidecek zamanı bulmuştu, ne istiyordum şuan tam olarak? Ahlas ve Bekir yan yana gelse tabiki kavga edeceklerdi ama ben ne istiyordum, sadece uyumak ve kafa dinlemek

"Ne var?" Dedim kapıyı açmadan

"Evfa, gülüm aç kapıyı konuşalım göründügü gibi değil."

"Ne göründügü gibi değil? Kadın seni öperken kılını kımıldatmadın memnundun!"

"Evfa aç kapıyı konuşalım."

"Git burdan! Boşanacagım senden göreceksin!"

"Evfa, Yavuz'u babasız bırakamazsın!"

"Yaptıklarını idrak edecek yaşa gelince anlatırım görüşmek isterse o zaman görürsün oğlunu!" Birşeyler daha söylerken onu dinlemek yerine gidip yatagıma yerleşmiştim

Sabah namazından sonra tekrar uyumuş ve dokuzda uyanmıştım, ne yiyecegimi düşünürken yattıgım yeri düzenleyip, banyoya ilermiş elimi yüzümü yıkamıştım

"Bu ne yaa?" Dedim kaşlarımı çatarak, masaya kahvaltı hazırlanmıştı

"Sakın içeriye girdim deme Bekir!" Masanın üzerindeki notu elime alıp okumaya koyuldum

"Cancağazım merak etme yattıgın odaya girmedim hatta kapısının önünden dahi geçmedim sadece masayı hazırlayıp çıktım hepsini bitir afiyet olsun seni seviyorum." Gözlerimi devirip bardaktaki sütü mini fırına atmış ve ısıtmıştım. Afiyetle kahvaltımı ettikten sonra üzerimi giyinmiş ve aşagıya inmiştim, Bekir yüzünü yerden kaldırmasa da gözü bendeydi

"Teşekkür ederim kahvaltı için afiyetle yedim."

"Güvenmezsin sanıyordum." Dedi ellerini ceplerine sokarken

"Güvenesim geldi, güvenmeyeyim mi?"

"Güvenmen mutlu etti, bugün seni bir yere götürmek istesem?" Gözleri üzerimi taramakla meşguldü, tabiki kabul etmeyecektim ama yinede biraz düşündüm gitsem ne olur gitmesem ne olur diye

"Gelemem, Ahlas gelirse yanlış anlar." Dedim başımı başka yöne çevirirken

"Bugün benim doğum günüm Evfa. Yirmi sekiz oluyorum!"

"İyiki doğdun." Diyerek binaya yönelmiştim

"Ve en güzel hediyem sensin." Dediğinde duraklayıp omzumun üzerinden ona bakmıştım

"Ben senin olmadım Bekir, sadece annem'in evine geldim bana destek olmak isteyen sensin." Dedim elimi uzatırken

"Anahtarı alayım." Avucumun içine anahtarı bırakınca eve çıkmıştım, çarşafımı çıkartıp koltuga atmıştım kendimi. Ahlas'ın defalarca aramalarının ardından nihayet öğlen vakti gelmişti namazımı kıldıktan sonra ablam Esma'yı aramıştım

"Alo Evfacığım."

"Abla." Dedim titreyen sesimle

"Evfa ne oldu?"

"Kahveye gelecektim size müsaitsen?"

"Müsaitim tabi kuzum, dur sen evi bilmiyorsun Elif'i göndereyim size."

"Abla ben annem'in evindeyim."

"Ne? Neden? Ahlas nerede?"

"Aldattı beni gözümle gördüm, bende annem'in evine geldim."

"Tamam canım tamam ben Elifi gönderiyorum hemen." Telefonumu kapatıp çarşafımı giymiştim, evde sağa sola volta atarken zil çalmıştı

"Geldim Elif." Diyerek kapıyı açtığımda karşımda Ahlas duruyordu