Hoca Hanım|Yarı Texting

Minik Erdağ

"Yapar inanırım." Acıma denen zerre birşey yoktu içinde kendi öz kızını öldürebilirdi

"Ahlas bide duyar kasıyordu yok babandan kurtarmış da ben kurtarmış mıyım da bak dayak yerken yarı baygın aldım seni babandan, Ahlas bunu yaptı mı? Harbi nikah gününüzde hamile halinle dayak yiyip bebegini kaybettiğinde yanında mıydı?" Yüzümü kış bahçesine dönmüştüm bu adam'ın psikolojisi bozuktu ve benimde psikolojimi bozmak istiyordu ama izin vermeyecektim evet yanımda değildi ama geçerli sebepleri vardı, buradan biran evvel kurtulup Ahlas'ın yanına gitmeliydim

"Canım benim bir kaç işlerim var sen kendi evin gibi takıl."

"Bekir gitmek istiyorum diyorum anlamıyor musun?"

"Sende kendine iyi bak ve minik Erdağ'a." Kapıya doğru ilerlerken arkasından sinirle bağırdım

"Oğlum hiçbir zaman senin soyadını almayacak!" Gülerek evden çıkmıştı ruh hastası

"Nergis?" Diye seslendim son çare olarak

"Buyrun efendim?"

"Bana yardım et ne olur kocama gideyim bak hamileyim."

"Ben birşey yapamam efendim."

"Ne olur."

"İşimden olmak istemem efendim." Nergis geldiği yöne giderken ellerimi başıma koymuştum ben buradan nasıl kurtulacaktım. Akşam namazımı kıldıktan sonra odada volta atmaya başlamıştım Bekir eve geleli saatler olmuştu ama odadan çıkıp da onunla muhattap olmak istemiyordum

"Evfa hanım?" Tıklatılan kapı ile gözlerimi kapıya çevirdim

"Gel Nergis."

"Akşam yemegi hazır efendim."

"Tamam." Karnım guruldarken ellerimi bebegimde gezdirdim

"Acıktık degil mi annem?" Odadan çıkıp aşagı kata ilerlerken aralık olan kapıya baktım

"Lan bir işi dogru yapamaz mısın sen?" Bekir'in sesiyle olduğum yerde sıçramıştım

"Asena bak sevdiğim kadın benimle ben ondan vazgeçmedim ve şuan benimle birlikte sen Ahlas'ı elinde tutmaya bak sadece bir kaç hafta biz yakınlaşınca nereye gidiyorsan gidersin." Kapıya yaklaşıp konuşmasını dinlemeye başlamıştım, demek o kadın Bekir'in yönlendirmesiyle Ahlas'a sarmıştı

"Beni ilgilendirmez, hem müezzin sana vurmaz korkma yani dayak yemezsin."

"Sakın buraya gelme senin, benimle bir bagın olduğunu Evfa öğrenmemeli yoksa kaybederim onu." Yere çarpılma sesiyle yerimde sıçrayıp aşagıya inmeye başlamıştım, galiba telefonunu kırmıştı, masaya geçtiğimde Bekir de gelmişti

"Afiyet olsun cancagazım." Zehir zıkkım olsun diye içimden geçirerek önüme bırakılan yemegi yemeye başlamıştım, karnıma giren sancıyla elimi karnıma koydum

"Ne oldu?" Bekir korkuyla bana bakarken bunu kullanabilecegim aklıma geldi, sancıdan kıvranmaya başladım

"Ahh!" Bagırmamla birlikte telaşla ayağa kalkmıştı

"Ne oldu Evfa?"

"Sancım ahh!"

"Nergis buraya gel!" Bana dokunamadıgı için Nergis gelip kaldırmıştı beni

"Arabaya geçin." Diyerek kapıya koşmuştu, o kadar telaşla gelmiştik ki hastaneye ne olup bittiğini anlayamamıştım doktor'un yanına girdiğimde gözümle Bekir'i işaret etmiş ve dışarıya göndertmiştim

"Doktor hanım Ahlas'ı aramanız gerek polisi arayın ne olur." Dedim çaresizce karşımdaki doktora bakarken

"Evfa sancın yok muydu?"