GÜN BATIMI

ÖZLEMİŞ YÜREĞİM BENDEN SAKLI..

Müziğimizi açmayı unutmayın..^^

Aliydi bu aramızdaki mesafe fazla olsada tanımıştım gözlerini .Üstelik tanınmıştım da . Sen gitmemişmiydin Ali. Bu şehirden..Kalbimden çekip gitmemişmiydin ? Gitmemişti işte tam karşımdaydı .Hayır! yanılıyordum tam kalbimdeydi.

Çok kısa biran bakabildim gözlerine .Fazlasına haddim yoktu ama bakışlarını hala hissedebiliyordum üzerimde .

Ne zormuş . Sevdiğin ..Kabullenmesemde deli gibi özlediğim insan tam karşımdaydı..Üstelik onca zaman sonra ..

Bu durumu belli etmemek için çaba sarfetsemde elimi masadaki bardağa çoktan çarpıp devirmiştim bile..Ve galiba tüm dikkati üzerimde toplamıştım.

''Efsun iyimisin canım ? ''

''Hıhh! "

"İyimisin diyorum . Bak yüzünde düştü birden."

"İyiyim , eve gitsem iyi olacak."

"Bu ne acele , oturuyoruz işte Efsun."

"Kusruma bakmayın kızlar , daha sonra uzun uzun oturur konuşuruz inşallah."

"Tamam canım , eve gidince ara mutlaka ."

"Ararım.."

Çantamı alıp yavaş adımlarla ayrıldım masadan. Alinin olduğu yere bakmaya cesaret edemedim birdaha . Muhtemelen olan biteni görmüştü..

Kapıyı açıp nihayet dışarı çıkabilmiştim. Onca düşünceden sıyrılıp taksiye durması için işaret yaptım fakat dolu olduğunu sonradan görebilmiştim Ve..taksi çoktan geçip gitmişti.

Burada yeni bir taksi beklememeliydim. Belkide yürümek en doğru olanıydı..

Sahile uzanan yola doğru yürümeye başladım..Daha yeni farkedebilmiştim ıslanan yanaklarımı.Hayır Efsun , Hayır ! Ağlamaman gerek . Bu kadar zaman dik durdun şimdide o duruşundan ödün verme !

Ne kadar süre bu şekilde yürüyordum kim bilir..Ayaklarım isyan edercesine sızlarken duraksadım.. Kararsız adımlarımla en yakın banka yürüdüm..Paramparçaa olmuşum haberim yokken....

Meğer ne çok dağılmışım yokluğunda..Meğer gözyaşlarım varmış içime tutsak ettiğim..
Özlemiş yüreğim benden saklı..

Sizi seviyorum ...