Κεφαλαιο 70ο-the almost mistake

182 22 9
                                    

Dy: Αληθεια, ζηλευες;
Li: Εμ...ναι μπορει λιγο...
Dy: Λιγο;

Λεει και σηκωνει το φρυδι του.

Li: Ενταξει μπορει και πολυ. Ομως λογικο τοσο καιρο ημασταν μαζι. Απλα δε μπορουσα να πω τιποτα γιατι ειμαστε φιλοι.
Dy: Τι θα ελεγες αν μπορουσες;
Li: Αχαχαχαχα ελα ρε Dylan τωρααα.
Dy: Οχι ελα πες σαν δυο φιλοι που συζητανε.
Li: Θα τους ελεγα να παρουν τα χερια τους απο πανω σου.
Dy: Τα καταφερα δηλαδή εε;
Li: Μμμμ... Μπορεις να το πεις κι ετσι.

Η ιδεα μου ειναι ή εχουμε ερθει λιγο πιο κοντα απο το νορμαλ; Πωωω τι μου συμβαινει.

Li: Εσυ τι θα ελεγες στον Steven; Αν μπορούσες;
Dy: Θα του ελεγα οτι εισαι μονο δικη μου...
Li: Αχαχαχαχα ναι;
Dy: Ναι. Και οτι δεν θελω ουτε να σε ακουμπαει.

Καλε αυτος ερχεται και πιο κοντα.

Li: Ναι και;
Dy: Ουτε να σε αγκαλιαζει..

Καιιι ακομα πιο κοντα...

Li: Και;
Dy: Και ουτε να σε φιλαει.

Ω σταματησε. Αλλα τωρα με κοιταει μεσα στα ματια ΤΙ ΘΕΛΕΙ;

Li: Εσυ...
Dy: Εγω τι;
Li: Θα ηθελες να τα κανεις ολα αυτα;
Dy: Θες να σου δειξω τι θα ηθελα να κανω εγω;
Li: Δειξε.

Dy: Εγω τι;Li: Θα ηθελες να τα κανεις ολα αυτα;Dy: Θες να σου δειξω τι θα ηθελα να κανω εγω;Li: Δειξε

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Κοιταζομαστε για μια στιγμη και κανει κινηση να με φιλησει. Εκεινη τη στιγμη ηταν σαν να ξυπνησα απο την μαλακια που με δερνει. Ολο αυτο ειναι τελειως λαθος. Το κανω για να εκδικηθω τον Steven. Δεν ειναι σωστο. Τον εκανα ηδη μια φορα χαλια επειδη δεν ηξερα τι ηθελα, δε θα το ξανακανω. Η κατασταση ειναι απλα σκατα.

Dy: Τι επαθες;
Li: Ε;
Dy: Σορρυ...δεν επρεπε να...καταλαβες ...απλα με μπερδεψαν τα μηνυματα που μου εστελνες. Φαινοσουν να ηθελες.
Li: Εγω συγγνωμη. Δεν ξερω τι με επιασε, δεν ηταν σωστο ολο αυτο...φταιει το οτι ειμαι θυμωμενη και απογοητευμενη και ολα αυτα και δε ξερω τι σκατα κανω.
Dy: Δε πειραζει. Αν το δεις και αλλιως και εγω ειναι σαν να εκμεταλλευτηκα τη κατασταση.
Li: Δεν εκμεταλλευτηκες τιποτα, τι λες; Εγω σου εδειξα λαθος. Αλλωστε ειμαστε φιλοι.
Dy: Σωστα. Ειμαστε φιλοι. Και ξερω οτι δε μπορω να συναγωνιστω αυτο που νιωθεις για τον Steven.
Li: Ακομα σ αγαπαω Dylan. Το παραδεχομαι. Και σε νοιαζομαι. Ανησυχησα παρα πολυ οταν εμαθα οτι χτυπησες, σαν υστερικη μαμα εκανα. Οποτε εχω αισθηματα για σενα...ομως πιο πλατωνικα απ οτι φαινεται. Ενω αυτο με τον Steven ειναι... πως να το πω.
Dy: Αστο Lily καταλαβα μη μου το τριβεις στη μουρη.

The unexpected friendsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora